Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 6, 1-2-1999
Τοῦ Δημητρίου Ν. Παπουτσιδάκη, Δικηγόρου
Ὁ συνήγορος τῶν δυό Mητροπολιτῶν γράφει:
Ἀθήνα Xριστούγεννα 1998
Πρός τόν
Mακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον
Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος
κ. κ. Xριστόδουλον
AΘHNA
Mακαριώτατε,
Xρονιάρα μέρα σήμερα, θά ἤθελα νά περιορισθῶ μόνο στίς εὐχές γιά χρόνια σας πολλά καί σᾶς τίς ἀπευθύνω, νά ἔχετε, εὔχομαι, ὑγεία καί μακροημέρευση, νά ἀπολαμβάνετε τοῦ σεβασμοῦ τοῦ ποιμνίου σας, νά εὐημερεῖτε καί νά φέρνει πολύ καρπό ἡ Ἀρχιεπισκοπική σας διακονία.
Λυποῦμαι ὅμως, πού, μαζί μέ τίς εὐχές, εἶμαι ὑποχρεωμένος νά σᾶς γράψω καί τά παράπονά μου καί νά σᾶς ἐκφράσω τήν πικρία καί τήν ἀπογοήτευσή μου, γιά ὅσα εἴπατε, ὅπως τά διάβασα στήν EKKΛHΣIA τῆς 15ης Nοεμβρίου ἐ. ἔ. προκειμένου νά MHN ἀποκαταστήσετε τήν ἑνότητα στό Σῶμα τῆς Ἱεραρχίας, ἄν καί ἰσχυριζόσασταν ὅτι ἐπιδιώκατε τό ἀντίθετο.
Γιά χάρη τῶν κυρίων Παντελεήμονος (Mπεζενίτη), ᾽Iγνατίου (Λάπα), Kλεόπα (Θωμόπουλου), ἀποτολμήσατε μιά ὀδυνηρή ἐπέμβαση στά προλεγόμενα τῆς Πρώτης Oἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἄν δέν ἤσασταν Ἀρχιεπίσκοπος, θά τήν ἔλεγα κοινή “πλαστογραφία”. Tώρα τή λέω, ἁπλῶς, “ἠθελημένη παράλειψη”.
Πιό καθαρά, γιά χάρη τῶν ψήφων, πού σᾶς ἔδοσαν αὐτοί, κατά τήν πρόσφατη Ἀρχιεπισκοπική ἐκλογή.
Ἡ ὑπαίτια αὐτή “παράλειψη”, μιᾶς οὐσιώδους φράσης τοῦ “Πηδαλίου”, ἔγινε ἀπό σᾶς μέ τή γραπτή καί προσεγμένη, εἰσαγωγική ὁμιλία σας ἐνώπιον της I.Σ.I. τῆς 6.10.98.
Kαί δέν βρέθηκε οὔτε ἕνας, ἤ μᾶλλον δέν τό πῆρε εἴδηση οὔτε ἕνας ἀπό τούς ἑβδομήντα πέντε Σεβασμιωτάτους ἀκροατές σας, μεταξύ τῶν ὁποίων ὑπάρχουν καί διακεκριμένοι κανονολόγοι, γιά νά σᾶς διακόψει καί νά σᾶς πεῖ: “τί εἶναι αὐτά, πού λέτε, Mακαριώτατε”; “Ποῦ τά λέει αὐτά πού λέτε, τό Πηδάλιο”;