Εἰς τόν πονηρόν
(Ἔπη ἱστορικά: ΚΑ’, Migne XXXVII, 1280)

Μετάφραση Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Μέ τήν ἱκεσία αὐτή παρακαλεῖ θερμά τόν Κύριο νά τόν λυτρώσῃ ἀπ’ τή δουλεία τοῦ ἐχθροῦ διαβόλου.

 

Ἅρπαξέ με, ἅρπαξέ με, ἀθάνατε

            ἀπ’ τό ἐχθρικό χέρι,

νά μή στενάζω ἀπ’ τά ἔργα τά κακά,

            οὔτε νά μέ τυρρανάῃ ὁ Φαραώ,

οὔτε νά μέ κατέχῃ αἰχμάλωτο,

            Χριστέ, ὁ ἀντίπαλός σου,

καί νά μέ φέρῃ στή τραχειά Βαβυλῶνα,

            βασανισμένον ἀπό πληγές.

Νά μένω δέ στό ναό σου

            στερεός, ὑμνητής·

ὥστε νά μή μέ χτυπᾷ ἀπό ψηλά

            τῶν Σοδόμων ἡ πύρινη βροχή.

Καί σέ παρακαλῶ νά μέ σκεπάζῃς μέ τό δυνατό σου χέρι,

            ἀπομακρύνοντας ἀπό μένα ὅλα τά κακά.

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Ἡ ἱκεσία ἑνός Ἁγίου», β΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1994), σελ. 199