Θρόμβοι αἵματος

Τῷ ἀρχιερεῖ Κυρίῳ Νικοδήμῳ

ἐπί τῇ συμπληρώσει 15ετοῦς ἀρχιερατείας

Τοῦ Νίκου Ἀρβανίτη
Λογοτέχνη
14 Ἀπριλίου 1983

Κανείς δέν πίστευε στά λόγια σου, Κύριε.

κι ὅμως ἦταν τόσο διάφανα

ὅπως μιά χούφτα νερό στήν παλάμη μας.

-Ἰδού ἀναβαίνομεν!...

θρόμβοι αἵματος στήν αἱμάτινη πορεία σου

στούς διαλογισμούς τοῦ “καθίσαι ἐκ δεξιῶν καί ἐξ εὐωνύμων” σου.

λέξεις ἁπλές καί ἀπέραντες

ὅσο τό Φῶς τοῦ  Ἥλιου τοῦ Πάνσεπτου.

μαχαίρι κοφτερό στό μίσχο τῆς Ἀγάπης δίστομο.

χάντρες κουδουνάτες στούς μή δυναμένους “πιεῖν τό ποτήρι­ον”.

Γλῶσσες Φωτιᾶς στά μάτια τῶν τυφλῶν πού εὐσπλαχνίστηκες.

-Ἰδού ἀναβαίνομεν!...

πῶς ν᾿ἀντικρύσουμε τήν πύρινη μορφή τῶν λόγων σου!

ναί Κύριε

τώρα πού πορεύεσαι στήν αἱμάτινη πορεία σου

θυμήσου τά βήματά μας τά δειλά τά ἀσήμαντα.

θυμήσου τήν ὁδοιπορία τοῦ δούλου σου Νικοδήμου ἀρχιερέως σου

στό Γολγοθᾶ καί στήν Ἀνάσταση τῆς Ἐκκλησίας σου...

θυμήσου τό Ἐκκλησίασμα τό μικρό τό Παμμέγιστο!

Ταπεινό Ἀντίδωρο

Ἀπό τό Ἐκκλησίασμα τό μικρό τό Παμμέγιστο