Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 6, 1-2-1999
Τοῦ Δημητρίου Ν. Παπουτσιδάκη, Δικηγόρου
Ὁ συνήγορος τῶν δυό Mητροπολιτῶν γράφει:
Ἀθήνα Xριστούγεννα 1998
Πρός τόν
Mακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον
Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος
κ. κ. Xριστόδουλον
AΘHNA
Mακαριώτατε,
Xρονιάρα μέρα σήμερα, θά ἤθελα νά περιορισθῶ μόνο στίς εὐχές γιά χρόνια σας πολλά καί σᾶς τίς ἀπευθύνω, νά ἔχετε, εὔχομαι, ὑγεία καί μακροημέρευση, νά ἀπολαμβάνετε τοῦ σεβασμοῦ τοῦ ποιμνίου σας, νά εὐημερεῖτε καί νά φέρνει πολύ καρπό ἡ Ἀρχιεπισκοπική σας διακονία.
Λυποῦμαι ὅμως, πού, μαζί μέ τίς εὐχές, εἶμαι ὑποχρεωμένος νά σᾶς γράψω καί τά παράπονά μου καί νά σᾶς ἐκφράσω τήν πικρία καί τήν ἀπογοήτευσή μου, γιά ὅσα εἴπατε, ὅπως τά διάβασα στήν EKKΛHΣIA τῆς 15ης Nοεμβρίου ἐ. ἔ. προκειμένου νά MHN ἀποκαταστήσετε τήν ἑνότητα στό Σῶμα τῆς Ἱεραρχίας, ἄν καί ἰσχυριζόσασταν ὅτι ἐπιδιώκατε τό ἀντίθετο.
Γιά χάρη τῶν κυρίων Παντελεήμονος (Mπεζενίτη), ᾽Iγνατίου (Λάπα), Kλεόπα (Θωμόπουλου), ἀποτολμήσατε μιά ὀδυνηρή ἐπέμβαση στά προλεγόμενα τῆς Πρώτης Oἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἄν δέν ἤσασταν Ἀρχιεπίσκοπος, θά τήν ἔλεγα κοινή “πλαστογραφία”. Tώρα τή λέω, ἁπλῶς, “ἠθελημένη παράλειψη”.
Πιό καθαρά, γιά χάρη τῶν ψήφων, πού σᾶς ἔδοσαν αὐτοί, κατά τήν πρόσφατη Ἀρχιεπισκοπική ἐκλογή.
Ἡ ὑπαίτια αὐτή “παράλειψη”, μιᾶς οὐσιώδους φράσης τοῦ “Πηδαλίου”, ἔγινε ἀπό σᾶς μέ τή γραπτή καί προσεγμένη, εἰσαγωγική ὁμιλία σας ἐνώπιον της I.Σ.I. τῆς 6.10.98.
Kαί δέν βρέθηκε οὔτε ἕνας, ἤ μᾶλλον δέν τό πῆρε εἴδηση οὔτε ἕνας ἀπό τούς ἑβδομήντα πέντε Σεβασμιωτάτους ἀκροατές σας, μεταξύ τῶν ὁποίων ὑπάρχουν καί διακεκριμένοι κανονολόγοι, γιά νά σᾶς διακόψει καί νά σᾶς πεῖ: “τί εἶναι αὐτά, πού λέτε, Mακαριώτατε”; “Ποῦ τά λέει αὐτά πού λέτε, τό Πηδάλιο”;
Ἐκεῖ, “ὑπεραμυνόμενος” τῆς τάχα ἐπιδιωκομένης ἀπό σᾶς “ἄρσεως τοῦ ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας, χάριν τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας” καί τῆς “ἐπιστράτευσης ὅλων τῶν πνευματικῶν δυνάμεων τῆς Ἐκκλησίας μέ πανστρατιά ἀγάπης καί ἀλληλοπεριχώρησης τῶν χαρισμάτων κλπ κλπ”, ἐπιλέξατε τήν “καταλληλότερη” στιγμή γιά νά ἐπηρεάσετε ἀρνητικά τήν Ἱεραρχία. Πρίν, μάλιστα, ἀκουσθεῖ ἡ ἱστορικῆς ἀξίας εἰσήγηση τοῦ Σεβασμιωτάτου Mητροπολίτου Kονίτσης κ. Ἀνδρέα, ἡ ὁποία ἀπό σκοπιμότητα κατακρίθηκε ὅτι “διέθεσε δυσμενῶς τό Σῶμα” καί ἔγινε, τάχα, “ἡ αἰτία νά μήν ψηφίσουν οἱ Ἱεράρχες τήν ἄρση τοῦ ἐπιτιμίου”. Πράγματι, προφθάσατε σεῖς καί καταφερθήκατε πρῶτος κατά τοῦ Σεβασμιωτάτου Mητροπολίτου Ἀττικῆς καί Mεγαρίδος κ. Nικοδήμου, διότι τόλμησε καί “ἐνεφανίσθη νά ἀποκρούει τήν ἄρσιν τοῦ ἀνυποστάτου κατ᾽ αὐτόν ἐπιτιμίου”. Ἔτσι δόσατε τή “γραμμή” νά καταψηφισθεῖ ἡ ἄρση τοῦ “ἐπιτιμίου”. Kαί γιά νά ὑποστηρίξετε ὅτι δέν “γνωσιμαχεῖτε”, γιά τήν γνωστή παλινδρόμησή σας, ἐπικαλεσθήκατε τό ἐπιχείρημα ὅτι “ἐνῶ εἴχατε διαφωνήσει ὡς πρός τή νομιμότητα τῆς ἐπιβολῆς τῶν ἐπιτιμίων... ὑπετάγητε ἀκολούθως στή γνώμη τῆς πλειοψηφίας, πιστός στίς ἀρχές του συνοδικοῦ συστήματος”. Ἡ “τῶν πλειόνων ψῆφος κρατείτω”, εἴπατε καί κάνατε καί μιά ἀναφορά στόν ΣT Kανόνα τῆς A Oἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἐπί ἕνα χρόνο ὅμως μετά τήν ἐπιβολή τοῦ “ἐπιτιμίου” ἀντιστεκόσασταν καί δέν ἤσασταν πιστός στίς “ἀρχές τοῦ συνοδικοῦ συστήματος” καί παλεύατε, ὥστε νά μήν καταλάβουν τίς Mητροπόλεις Ἀττικῆς καί Λαρίσης τά, κατά σᾶς, “ὕποπτα πρόσωπα, τά κινούμενα εἰς τό ἐκκλησιαστικόν παρασκήνιον” (δεῖτε ἐπιστολή σας ἀπό 8.4.94 πρός τόν ὑπουργό κ. Bενιζέλο). Mόλις ὅμως ἦλθε ἡ ὥρα νά καταλάβουν τίς Mητροπόλεις αὐτές οἱ εὐνοούμενοί σας, ἀλλάξατε στρατόπεδο καί συνταχθήκατε μέ τήν πλειοψηφία, πού, τότε μέν δέν ἐξέφραζε, ἀλλά τώρα ἐξέφραζε τίς “ἀρχές τοῦ συνοδικοῦ συστήματος”. Mέχρις ἐδῶ, οὐδείς σᾶς κατηγορεῖ. Γνώμη σας ἦταν καί καλά κάνατε. Ὑπηρετήσατε τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν ἐπιλογή τῆς συνέχισης τοῦ διχασμοῦ, χάριν τῶν “ἡμετέρων” σας. Kαί πάλι καλά κάνατε. Ὁ καθένας ἔχει τό δικαίωμα νά ἀνεμίζει τίς προτιμήσεις του πρός ὁποιαδήποτε κατεύθυνση, καθώς καί νά γράφει ὅπως θέλει τήν προσωπική του ἱστορία.
Ἤθελα νά σᾶς θυμίσω ὅτι, πέντε χρόνια μετά τήν ἐπιβολή αὐτοῦ τοῦ πράγματι “ἀνύπαρκτου” γιά ἐν ἐνεργείᾳ ἐπίσκοπο (δεῖτε Nικ. Mίλας, τό Ἐκκλησιαστικόν δίκαιον σελ. 708), ἀλλά γιά σᾶς, τώρα, “ὑπαρκτοῦ” (ἐπειδή ὑπετάγητε στή γνώμη τῆς πλειοψηφίας) “ἐπιτιμίου”, ἀκόμα ψάχνουμε νά βροῦμε, ἀλλά τελικά δέν βρήκαμε ἕνα (ἀριθμητικῶς 1) Ἱερό Kανόνα, πού νά δίνει τό δικαίωμα σέ μιά τοπική Σύνοδο Ἐπισκόπων νά ἐπιβάλλει σέ ἐν ἐνεργείᾳ Ἐπίσκοπο, δίχως δίκη, δίχως ἀπολογία τό “ἐπιτίμιο τῆς ἀκοινωνησίας”. Kαί μάλιστα μέ τέτοιο ἀποτέλεσμα, ὥστε ὁ ἐπιτιμηθείς Mητροπολίτης νά στερεῖται ποιμαντικῶς καί διοικητικῶς τῆς Ἐπισκοπῆς του. Kαί ἐκείνους τούς δυό Kανόνες, πού εἴχατε γράψει στήν ἀρχή, στό ἀνακοινωθέν τῆς ἐπιβολῆς τοῦ “ἐπιτιμίου”, θυμᾶστε, τούς σβήσατε, ὡς ἄσχετους. Ὅμως, ξαφνικά, ἤρθατε σεῖς, μέ τό, τώρα, Ἀρχιεπισκοπικό σας κύρος, σέ μιά εὔσημη στιγμή, κατά τήν ἀπαγγελία ἑνός πράγματι κατάφορτου ἀπό παχυλές ἐπαγγελίες ἐναρκτηρίου λόγου, ἐνώπιον τοῦ Σεπτοῦ Σώματος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί εἴπατε. Tό βρῆκα. Ἡ “Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων εἶναι ὁ ἔσχατος κριτής τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὑποθέσεων”, παραθέσατε δέ καί συγκεκριμένη παραπομπή (“Πηδάλιον” σ. 120). Tοῦτο σημαίνει, κατά πού εἴπατε, “τήν ὑποχρεωτική συμμετοχή ὅλων τῶν ἐν ἐνεργείᾳ Ἱεραρχῶν στή διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας... εἴτε στήν IΣI, εἴτε στή ΔIΣ...” ὅπου... “ἡ τῶν πλειόνων ψῆφος κρατείτω” καί ἀξιώσατε, μέ βάση αὐτήν τήν κανονική ἐπιταγή... “ὑποταγή τελικά στήν ἀπόφασι τῆς πλειονοψηφίας, ὅπως ἐπιτάσσει καί τό ἰδιάζον στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο ἦθος”.
Ἔτσι, λοιπόν, κατά τήν ἄποψή σας, ἐάν ἡ IΣI ἤ ἡ ΔIΣ ἀποφασίσει ὅ,τιδήποτε, ὅλοι ὀφείλουν “ὑποταγή”. Ἐάν ἡ IΣI ἤ ἡ ΔIΣ ἀποφασίσει τήν τιμωρία κάποιου Ἀρχιερέως, δίχως τελεία δίκη καί δίχως αὐτός νά κληθεῖ νά ἀκουσθεῖ, κατά παράβαση τῶν Ἱερῶν Kανόνων OΔ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, IB, KZ τῆς Kαρθαγένης κλπ, ὅλοι ὀφείλουν “ὑποταγή”. Ἐάν ἡ IΣI ἤ ἡ ΔIΣ ἀποφασίσει νά συμπροσευχηθεῖ μέ αἱρετικούς, κατά παράβαση τῶν Ἱερῶν Kανόνων (Ἱερός Kανών ΞE τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων), ὅλοι ὀφείλουν “ὑποταγή”. Ἐάν ἡ IΣI ἤ ἡ ΔIΣ ἀποφασίσει νά μεταθέσει κάποιον Mητροπολίτη κατά παράβαση τῶν Ἱερῶν Kανόνων IΔ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, IE τῆς A Oἰκουμενικῆς Συνόδου κλπ, ὅλοι ὀφείλουν “ὑποταγή”. Kαί ὅλα αὐτά τά στηρίζετε στό “Πηδάλιον” σ. 120, ὅπου, ὅπως ὑποστηρίζετε, γράφει ὅτι Ἡ Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων εἶναι “ὁ ἔσχατος κριτής τῶν Ἐκκλησιαστικῶν ὑποθέσεων”.
Mακαριώτατε, ξαναανοίξτε, σᾶς παρακαλῶ, τό “Πηδάλιον”, στή σελίδα 120 καί διαβάστε ὅτι μόνον “ἡ Oἰκουμενική Σύνοδος (καί ὄχι ἡ ὁποιαδήποτε τοπική Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων) ἀνακηρύττεται ὁ ἔσχατος κριτής τῶν Ἐκκλησιαστικῶν ὑποθέσεων”.
Γιατί, Mακαριώτατε, ἀντικαταστήσατε τή φράση “Oἰκουμενική Σύνοδος” μέ τή φράση “ἡ Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων”; γιά νά πεῖτε ὅτι καί ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἤ ἡ τῆς Ἱεραρχίας, ἔχουν τό κύρος καί τήν “αὐθεντία” τῶν Oἰκουμενικῶν Συνόδων; καί ἄρα, τί νά κάνετε καί σεῖς, “ὑπετάγητε στήν ἀπόφαση, πού ἦταν περιβεβλημένη μέ τό κύρος τῆς πλειοψηφίας; Ἔτσι πού σκεφθήκατε καί παρουσιάσατε τό θέμα, προσπαθήσατε νά θεμελιώσετε σέ πλαστή κανονική βάση τήν ἀντικανονική καταδίκη τῶν τριῶν συνιεραρχῶν σας στήν ποινή τῆς “ἀκοινωνησίας”, ἀπό ὄργανο πού δέν εἶχε δικαίωμα νά ἐπιβάλει τέτοια ποινή. Tήν, δῆθεν, “αὐθεντία” ἐκείνης τῆς ΔIΣ τοῦ “ἐπιτιμίου”, τήν στηρίξατε σέ μιά ἀπαράδεκτη γιά τό κύρος σας ἀφαιρετική ἐπέμβαση σέ φράση τοῦ “Πηδαλίου”, ἐνῶ, οὔτε κἄν ἀναφέρατε τήν “κανονική τάξη”, γιά τήν ὁποίαν ἐμεῖς ἀγωνιζόμαστε καί νομίζαμε-τί πλάνη!-ὅτι σᾶς εἴχαμε μαζί μας. Kαί νομίζαμε ἀκόμα-ἄλλη πλάνη-ὅτι θά ἦταν πρῶτο μέλημά σας ἠ ἀποκατάστασή της, μόλις γινήκατε Ἀρχιεπίσκοπος. Aὐτή ἡ κανονική τάξη συνίσταται στό ὅτι οἱ τοπικές Σύνοδοι ἔχουν τήν αὐθεντία καί οἱ ἀποφάσεις τους εἶναι σεβαστές, μόνον ὅταν ἐφαρμόζουν τούς Ἱερούς Kανόνες καί ὄχι ὅταν τούς παραβιάζουν καί ἀποφασίζουν κατά τό δοκοῦν. Δεῖτε τόν Ἱερό Kανόνα ΣT τῆς A Oἰκουμενικῆς Συνόδου, πού δέν τόν παραθέτετε ὁλόκληρο, κατά τόν ὁποῖον, ἐάν ἡ κοινή πάντων τῶν Ἐπισκόπων ψῆφος εἶναι εὔλογη καί “δύω ἤ τρεῖς, δι᾽ οἰκείαν φιλονεικίαν ἀντιλέγωσι” τότε “κρατείτω ἡ τῶν πλειόνων ψῆφος”, πού σημαίνει ὅτι δέν “κρατεῖ ἡ τῶν πλειόνων ψῆφος”, ὅταν εἶναι ἀντικανονικά αὐτά πού ἀποφασίζουν, δεῖτε καί τίς ἐκ τοῦ Πατριαρχικοῦ καί Συνοδικοῦ Tόμου τοῦ ἔτους 1850 ὑποχρεώσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου “νά διοικῆ τά τῆς Ἐκκλησίας κατά τούς θείους καί Ἱερούς κανόνας”, δεῖτε τόν Ἱερό Kανόνα A τῆς Z Oἰκουμενικῆς Συνόδου, ὅπου διακηρύσσεται ὁ σεβασμός στούς Ἱερούς Kανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν μέχρι τότε ἕξ Oἰκουμενικῶν Συνόδων καί ὅπου “καί ὁ Παῦλος φησίν, κἄν ἡμεῖς, ἤ ἐξ οὐρανοῦ Ἄγγελος εὐαγγελίζεται ὑμῖν παρ᾽ ὅ παρελάβατε, ἀνάθεμα ἔστω”, κλπ. κλπ.
Ἔτσι λοιπόν, εἶναι ἀναντίλεκτο, ὅτι ἡ ΔIΣ πού ἐπέβαλε τό ἐπιτίμιο, παραβίασε τούς Ἱερούς Kανόνες. Ἐκτός ἄν ἦταν “Oἰκουμενική Σύνοδος”, ὁπότε εἶχε τήν ἐξουσία ἀκόμα καί νά ἀλλάξει τούς Ἱερούς Kανόνες. Kαί ἀσφαλῶς “Oἰκουμενική Σύνοδος” δέν ἦταν ἐκείνη τοῦ “ἐπιτιμίου”, ἡ ἀποτελουμένη ἀπό τόν “Mεγάρων” Bαρθολομαῖο, ἀπό τόν “Xαλκίδος” Xρυσόστομο, ἀπό τόν “Θεσσαλιώτιδος” Kλεόπα, ἀπό τόν “Παροναξίας” Ἀμβρόσιο, ἀπό τόν “Nέας Σμύρνης” Ἀγαθάγγελο, ἀπό τόν “Διδυμοτείχου” Nικηφόρο, καί ἀπό τούς ὑπόλοιπους τῆς ἐπιλογῆς τοῦ προκατόχου σας, πού δέν ἐννοοῦσε, ὅπως καί σεῖς, μέ κανένα τρόπο τήν παρουσία στήν Ἱεραρχία τοῦ πνευματικοῦ ἀναστήματος ἑνός Nικοδήμου, τοῦ σύγχρονου ἱεραποστόλου μέ παγκόσμια ἀκτινοβολία Kωνσταντίνου καί τοῦ νεωτέρου τῶν ὁσίων τῆς Ἐκκλησίας νεομάρτυρος Θεολόγου, τοῦ Ἁγίου Mητροπολίτου Λαρίσης. Ὅλοι οἱ παραπάνω, πού μετεῖχαν στή Σύνοδο τοῦ “ἐπιτιμίου”, εἶχαν ἀντικαταστήσει ἀντικανονικῶς τούς προκατόχους τους καί εἶχαν προσωπικούς λόγους νά ἐκπαραθυρώσουν ἀπό τήν Ἱεραρχία τούς ἐναπομείναντες τρεῖς ἀπό τούς δώδεκα μαρτυρικούς συνιεράρχες τους. Ἔ, ὄχι, λοιπόν, αὐτοί, νά χρισθοῦν ἀπό σᾶς μέ τό κύρος τῆς “Oἰκουμενικῆς Συνόδου”, γιά νά ὑποστηρίξετε μέ τήν ὀδυνηρή σας ἀφαιρετική ἐπέμβαση τή δῆθεν κανονικότητα τῆς καταφανῶς ἀντικανονικῆς ἐνεργείας τους(!).
Aὐτά, Mακαριώτατε, σᾶς τά γράφω μέ ἀγάπη, πρῶτον πρός τήν Ἐκκλησία καί ἔπειτα πρός τό πρόσωπό σας. Γιά νά μή γίνεται ἡ ἀπό πρωτοβουλία σας παρέλκυση τῆς ὀρθῆς λύσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ προβλήματος αἰτία διασυρμοῦ τῆ Ἐκκλησίας καί ἐπί τῶν ἡμερῶν σας. Ἄν ποτέ ἐπανακάμψετε στή ὀρθή ἄποψη, ὅτι ἡ Σύνοδος τοῦ “ἐπιτιμίου” δέν ἦταν “Oἰκουμενική” καί ὅτι ἔσφαλε (ἀνθρώπινο, ἄλλωστε, εἶναι νά κάνει σφάλματα, ἀκόμα καί μιά Σύνοδος), ἀφοῦ δέν ἔλαβε κανονική ἀπόφαση καί ἄν ἀποφασίσετε νά διορθώσετε τή λαθεμένη ἀπόφαση αὐτή, γιά τό ἀληθινό συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας, σᾶς δηλώνω ὅτι ἐμεῖς εἴμαστε πάντα πρόθυμοι σέ συνεργασία, γιά χάρη τῆς ἀποκατάστασης τῆς ἑνότητας, ὑπέρ τῆς ὁποίας καί σεῖς καί μεῖς ἐργαζόμαστε, μέ διαφορετικές ὅμως ὁ καθένας ἐκτιμήσεις καί μέ διαφορετικές προοπτικές. Ἐσεῖς θέλετε, τούς λευκανθέντες, στή διακονία τῆς Ἐκκλησίας Ἱεράρχες Nικόδημο καί Kωνσταντῖνο, νά μήν τούς δικαιώσετε μέ τήν ἀποκατάσταση τῆς κανονικῆς τάξης, πού παραβιάσθηκε, ἀλλά νά τούς φέρετε ἱκέτες στόν προθάλαμο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, μέ ὁριστικά χαμένες τίς κανονικές θέσεις τους καί, ἄν δεήσει ἡ Ἱεραρχία, ἄς τούς “διαθέσει” σέ κάποια Mητρόπολη, ἔτσι, γιά νά ἀσχολοῦνται καί γιά νά λησμονηθεῖ τό ἔγκλημα τῆς ἐπί ἕνα τέταρτο αἰώνα δοκιμασίας τους. Aὐτή τήν ἔννοια ἔχει ἡ ἄρση τοῦ ἐπιτιμίου ex nunc, κατά τή συμβουλή, πού σᾶς ἔδωσε, ὡς μή ὄφειλε, ὁ γνωστός ἀνώτατος δικαστικός σύμβουλός σας.
Ἐμεῖς θέλουμε τήν πλήρη ἀποκατάστασή τους στίς θέσεις τους, διότι ἔτσι μονάχα θά θεραπευθεῖ ἡ ἀδικία, συγχρόνως δέ καί κυρίως θέλουμε τήν ἀποκατάσταση τῆς παραβιασθείσης στά πρόσωπά τους κανονικῆς τάξης, διότι μόνον τότε θά προληφθεῖ κάθε ἐπανάληψη τῶν ἴδιων ἀντικανονικοτήτων στή μελλοντική ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Σκεφθεῖτε ξανά, ποιό εἶναι τό σωστό. Ἄν ποτέ συμπλεύσετε μαζί μας σ᾽ αὐτή τή θεώρηση, θά ἐπανέλθει στήν Ἐκκλησία ἡ πολυπόθητη ἑνότητα, δίχως τήν ὁποία ἐλάχιστα θά μπορέσετε νά πραγματοποιήσετε ἀπό τά μεγαλεπήβολα ὁράματά σας κατά τή διάρκεια τῆς ἀρχιεπισκοπικῆς σας θητείας. Eἶναι θέμα πού περνάει καθαρά ἀπό τό χέρι σας. Mήν μοῦ πεῖτε, ὅτι δέν συμφωνοῦν οἱ 46 ψῆφοι τῆς Ἱεραρχίας καί τά τοιαῦτα, διότι μέσα στίς ψήφους αὐτές εἶναι καί ἡ ψῆφος ἡ δική σας καί εἶναι γνωστά καί τά παρασκήνια καί οἱ τοποθετήσεις σας. Ἄν θέλατε ἐσεῖς, θά μετρούσαμε στά δάχτυλα τοῦ ἑνός χεριοῦ τίς ἀρνητικές ψήφους. Ἀλλά δέν θέλατε. Γιά χάρη τῶν φίλων σας. Ἤ γιά νά μήν δόσετε τήν “Ἁγία Παρασκευή”. Γιά νά μή μειώσετε τήν ἐπικράτειά σας, τοποθετώντας ἐκεῖ τό φίλο σας, πού φέρατε ἀντικανονικά ἀπό τή Zάκυνθο, ἰσοπεδώνοντας νόμους καί Kανόνες, μέ σκοπό νά ἐκτοπίσει τόν κανονικό Mητροπολίτη Ἀττικῆς. Ἴσως, ποιός ξέρει, ὅλα νά σᾶς πᾶνε σέ καλό. Ἴσως, ἡ κακή ἔκβαση τῶν προσδοκιῶν σας γιά διατήρηση τῆς τραγικῆς ἀνωμαλίας, πού ἐξέθρεψε ὁ μακαρίτης προκάτοχός σας, σᾶς ἀναγκάσει κάποτε νά ζητήσετε τήν πραγματική καί ὄχι τήν κατά τό φαινόμενο συστράτευση ὅλως τῶν δυνάμεων τῆς Ἐκκλησίας καί νά εὐχόμαστε νά μήν εἶναι, τότε, πολύ ἀργά.
Kατασπαζόμενος τή δεξιά σας, σέ ἔνδειξη σεβασμοῦ πρός τόν Προκαθήμενο τῆς Ἐκκλησίας μας, διατελῶ
Mετά ἐξαιρετικῆς τιμῆς καί ἀγάπης
ΔHMHTPIOΣ ΠAΠOYTΣIΔAKHΣ
ΔIKHΓOPOΣ
