Μυστήριο αλλά όχι ακαθόριστο η θ. Λειτουργία

Μυστήριο ἀλλά ὄχι ἀκαθόριστο ἡ θ. Λειτουργία

«Ὅσο κι’ ἄν εἶναι μυστήριο ἡ λειτουργική πρᾶξι τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν εἶναι κάτι τό ἀκαθόριστο, ἔτσι, σάν ἕνα νεφελῶδες κατασκεύασμα τῆς ἀνθρωπίνης φαντασίας μας. Εἶναι μιά πραγματοποίησι τοῦ πόθου τοῦ Κυρίου καί μιά συμμόρφωσι στήν ἐντολή του, πού τήν διατύπωσε στήν ἱερή ἀτμόσφαιρα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου. [...] Δέν ἀποτελεῖ ἕνα αὐτοσχεδιασμό. Εἶναι ὁ ἴδιος ὁ σταυρός του, ὁ Γολγοθᾶς του, ἡ θυσία του καί ἡ Ἀνάστασίς του, τά ὁποῖα ἡ Ἐκκλησία, πιστή στήν ἐπιθυμία του καί στήν προσταγή του, ἐξακολουθεῖ νά τά ζῆ καί νά τά ἀξιοποιῇ γιά τή σωτηρία τῶν μελῶν της».

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Στοχασμοί τοῦ Σαββάτου», α΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1970), σελ. 50, 51