Κυριακή Ἁγίων Πάντων

Αγάπη και πίστη

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Θυσίαν αἰνέσεως», α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 130

«... Ἡ ἔκχυση τῆς ἀγάπης, μαζί μέ τήν ὁμολογία τῆς πίστης μας, λέει ὁ ἑρμηνευτής Καβάσιλας, ἀποτελοῦν τήν ὁλοκλήρωση τῆς προετοιμασίας μας γιά τό Μυστήριο τῆς Εὐχαριστίας.»

Ἄλλη περί εὐοδίας προσευχή

(Ἔπη θεολογικά: ΛΖ’, Migne XXXVII, 520)

Μετάφραση Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Χωρίς τό Θεό μεῖς οἱ ἄνθρωποι δέν μποροῦμε νά κάνουμε οὔτε βῆμα. Τό ξέρει αὐτό ὁ ἅγιος Γρηγόριος καί καλεῖ καί πάλι τό Θεό κοντά του.

Δέν εἶναι δυνατό χωρίς ἐσένα

            οὔτε σέ βῆμα τό πόδι νά σηκώσω,

Χριστέ βασιληά, πού κάθε καλό

            εἶσαι γιά τούς ἀνθρώπους

καί σ’ ὄλα

            ἀνοίγεις ἴσιο δρόμο.

Άρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 263, 16 Ὀκτωβρίου 2009

῾Η πικρία τοῦ πληρώματος

Η ἐτήσια Συνέλευση τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος ὁλοκληρώθηκε. Οἱ εἰσηγήσεις καί οἱ συζητήσεις περατώθηκαν. Οἱ πόρτες ἔκλεισαν. Οἱ σύνεδροι ταξίδεψαν στίς ἑστίες τους. Τά δημοσιογραφικά δελτία σκόρπισαν, στούς πέντε ἀνέμους τῆς πληροφόρησης, τό μήνυμα, ὅτι τά “σοβαρά θέματα τῶν καιρῶν” μελετήθηκαν καί ἀντιμετωπίστηκαν, μέ κάθε προσοχή καί μέ κάθε διάκριση. Καί στόν πίνακα τῆς ἐπικαιρότητας ἀναρτήθηκε -ἀπό ποιό τολμηρό χέρι;- τό ἀχνό χάραγμα τῆς ἐλπίδας, ὅτι ἡ πυορροοῦσα διοίκηση τῆς ᾿Εκκλησίας μας μπῆκε στή διαδρομή τῆς ἀνάνηψης. Τοῦ ἐπανασυνδέσμου της μέ τήν ἁλυσίδα τῆς ᾿Αποστολικῆς ἐγκυρότητας. Καί τῆς ταυτοποίησής της μέ τά ἐπισκοπικά ἀναστήματα τῆς Πατερικῆς ἁγιότητας. 

Αὐτή εἶναι ἡ αἰσιόδοξη νότα, πού ἤχησε -ὄχι καί τόσο μελωδικά- ἀπό τή στημένη, Συνοδική ἐξαγόρευση. Διατυμπανίστηκε, ἀλλά δέν ἔπεισε. ᾿Ανάπαυσε καί παράδωσε στήν ἀγκαλιά τοῦ Μορφέα, τή χρυσοστόλιστη ὁμήγυρη τῶν ποιμένων, ἀλλά δέν ἔστησε γέφυρες, για νά καλύψει τό χάσμα καί τήν ἀπόσταση, πού κρατοῦν, σέ ψυχρή ἀπομόνωση καί ἀποξένωση τίς ἀκοές καί τίς ψυχές τοῦ προβληματισμένου καί πικραμένου ποιμνίου.