Κυριακή πρό τῶν Φώτων

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 241, 16 Νοεμβρίου 2008

“Τί ἐστιν ἄνθρωπος;”

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Δικαιοῦμαι ἐγώ, ὁ ἀμέτοχος τῶν σημερινῶν “προοδευτικῶν” ὁραμάτων, ὁ “καθυστερημένος”, ὁ “προσκολλημένος” στίς συντηρητικές(!) διδαχές τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά ὑποβάλω ἕνα καίριο ἐρώτημα στό συνοδοιπόρο, πού ἐπαγγέλλεται ἀπόδραση ἀπό ὁποιοδήποτε δεσμευτικό κανόνα ζωῆς, ὁλοκάρδια ἀποδοχή καί ἔνταξη στά προοδευτικά ρεύματα τῆς ἐποχῆς καί ἐλεύθερο ξάνοιγμα στά ὑπερόρια πελάγη τῆς προσωπικῆς εὐτυχίας. Φίλε, συνταξιδιώτη στό μονοπάτι τοῦ βίου, πού γυρίζεις πλάτη στήν ᾿Εκκλησία καί θεοποιεῖς τήν ἐφήμερη σάρκα σου, πού ταυτίζεις τό Εὐαγγέλιο Ἰησοῦ Χριστοῦ μέ τόν πνιγηρό σκοταδισμό καί τήν ἀθεΐα μέ τήν ἀέναη ἐξέλιξη, πού περιφρονεῖς τό “χθές” καί τίς πολλαπλές ἐμπειρίες του, φωτίζοντας τό ἄδηλο “αὔριο”, σάν τό ἀδιαμφισβήτητο, διάδοχο ὅραμα στήν κλίμακα τῆς προόδου, στάσου, γιά λίγο, στοχαστικός. Βύθισε τό βλέμμα σου στό μέσα σου κόσμο. Συμμάζεψε τίς γνώσεις σου καί τίς ἐμπειρίες σου. Καί δῶσε μου μιά ἀπόκριση στό καυτό, κοινό μας, ὑπαρξιακό ἐρώτημα: “Τί ἐστιν ἄνθρωπος;”. Τί εἶναι ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη;

Ποιό ἀπό τά τρία;

Το πιό σπουδαίο πράγμα που θα ήθελε ο Κύριος στη ζωή μας είναι "...Να επικρατήσει ο Νόμος Του στις ψυχές μας", σύμφωνα με τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο Α᾿.

Για να διαβάσετε τη σύντομη αλλά τόσο περιεκτική ανάλυση του μακαριστού αρχιεπισκόπου, πατήστε το παρακάτω εικονίδιο:

Ξόδεμα;

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Τό «τραῦμα» τῆς ἀγάπης”, α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 2002), σελ. 124

«... Μή θεωρεῖς τήν ἐλεημοσύνη, ὅτι εἶναι ξόδεμα, ἀλλά εἰσόδημα. Οὔτε ὅτι εἶναι δαπάνη, ἀλλά ἐπιχείρηση. Γιατί παίρνεις περισσότερα ἀπό αὐτά, πού δίνεις. Δίνεις ψωμί καί παίρνεις ζωή αἰώνια. Δίνεις ροῦχο καί παίρνεις ἔνδυμα ἀφθαρσίας. Δίνεις συμμετοχή στή στέγη καί παίρνεις τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.» (Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου)

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ», β΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1994), σελ. 12-16, 17-26

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

...Σ’ ὁλόκληρη τήν πατερική θεολογία δέν βρίσκουμε οὔτε μιά συνολική ἤ ἔστω ἀποσπασματική ἀφήγησι τῆς ζωῆς τοῦ Ἰησοῦ. Οἱ Πατέρες δέν τό ἐπιχειροῦν. Ἐνῶ κάνουν βαθειά μελέτη τῶν ἱερῶν κειμένων καί στέκονται μέ δέος «παρά τό λίκνο» καί «παρά τούς πόδας» καί «παρά τόν σταυρόν» τοῦ Κυρίου, δέν ἀποτολμοῦν νά συγγράψουν μιά σκιαγραφία τῆς ὅλης ζωῆς του.

Ἡ ἄρνησι αὐτή τῶν Πατέρων μᾶς βάζει σ’ ἕνα δυνατό προβληματισμό. Εἶναι ἆραγε κατορθωτό νά συντάξουμε μιά ἱστορία τοῦ Ἰησοῦ;...

...Σᾶς καλῶ νά ἀναζητήσουμε νά γνωρίσουμε Ἐκεῖνον, τόν ὁποῖον νοστάλγησαν οἱ προχριστιανικοί ἄνθρωποι καί γιά τόν ὁποῖο ἔχυσαν τό αἷμα τους οἱ μάρτυρες.

Τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.

Ἄλλη

(Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ἔπη ἱστορικά: Ο’, Migne XXXVII, 1418)

Μετάφραση Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Μιά ἄλλη ἱκεσία μέ τήν ὁποία ζητάει τή σωτηρία.

Πάλι ἦρθε ὁ δράκων,

            ἀπό σένα πιάνομαι.

Κράτησέ με, κράτησέ με,

            μή τοῦ ἐγκαταλείψῃς τήν εἰκόνα σου.

Μή μ’ ἀρπάξῃ ὁ ἐχθρός

            σάν τό ὀρνίθι ἀπ’ τή φωλιά.

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 240, 1 Νοεμβρίου 2008 

Σκοταδιστική πτώχευση

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Φαινόμενο πολιτιστικῆς ἀναβάθμισης ἤ σκοταδιστικῆς πτώχευσης; Στόν ἰδεολογικό καί πολιτιστικό ἀναβρασμό τῆς ἐποχῆς μας, προέκυψε καί τό εἶδος τοῦ “προοδευτικοῦ”, πού προσδιορίζει τό ἄθλημά του στήν ἐπίμονη καί ὑπερφίαλη ἀπόρριψη τοῦ Θεοῦ. Δέν εἶναι ὁ ἀκάματος ἐρευνητής στούς διάφορους κλάδους τῆς ἐπιστήμης, πού ἐντάσσει τόν ἑαυτό του στή στρατιά τῶν φίλων καί τῶν ἐργατῶν τῆς προόδου. Δέν εἶναι ὁ χαρισματοῦχος χειριστής τοῦ λογοτεχνικοῦ καλάμου ἤ τοῦ χρωστήρα ἤ τῆς σμίλης. Δέν εἶναι ὁ πιστός, ἀλλά ἀφανής διάκονος τῆς ἀγάπης, πού ἁπαλύνει τόν πόνο καί σφουγγίζει τό δάκρυ. Δέν εἶναι ὁ δάσκαλος τῆς ἀνθρωπιᾶς καί στηλοβάτης τοῦ πολιτισμοῦ. Εἶναι ὁ “ἄθεος”, ὁ μεταλλαγμένος τύπος τῆς νεωτερικότητας, πού περιφέρει “εἰς τάς ὁδούς καί τάς ρύμας” τήν ἔπαρση τοῦ “προοδευτικοῦ” μοντέλου τῆς ἐποχῆς μας. Πού σαλπίζει σέ κάθε στιγμή καί πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις, ὅτι ἔχει ξεπεράσει τά ταμπού τῆς “σκοταδιστικῆς ἀμάθειας”(!) καί ἔχει ἀπελευθερωθεῖ ἀπό τό δουλικό φρόνημα τῶν περασμένων γενεῶν.

Ένα μέρος για τους φτωχούς

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Τό «τραῦμα» τῆς ἀγάπης”, α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 2002), σελ. 122

«... Βάλτε κάποια μέτρα στή χρήση τῶν ἀγαθῶν, πού προορίζονται γιά τήν ἐξυπηρέτηση τοῦ βίου. Μήν τά θέλετε ὅλα δικά σας. Ἀλλά ἕνα μέρος ἀπό αὐτά, νά εἶναι τῶν φτωχῶν, τῶν ἀγαπημένων τοῦ Θεοῦ. Γιατί ὅλα τά ἀγαθά εἶναι τοῦ Θεοῦ, τοῦ κοινοῦ μας Πατέρα.» (Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης)

Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ Γέννηση