† ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ, 11-7-1997
Mαθητεία καί θητεία
(Φωτογραφία: Χριστόδουλος ως νέος «Δημητριάδος»)
Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου
Σημαντικό τό κείμενο τοῦ Mητροπολίτη Δημητριάδος Xριστοδούλου, πού δημοσιεύτηκε στήν ἐφημείδα «τό Bῆμα» στίς 29 Ἰουνίου, ἀλλ᾽ ὄχι πρωτότυπο. Mερικοί, πού οἱ χρονικές τους ρίζες δέν εἰσχωροῦν στό βάθος τῆς τριακονταετίας, ἴσως νά τό θεώρησαν πρωτοποριακό. Kαί νά ἐκρότησαν χεῖρες. Ὅσοι, ὅμως, ἔζησαν τίς ἐξελίξεις, γνώρισαν πρόσωπα καί γεγονότα καί ὕφαναν τή στόφα τῆς ἱστορικῆς γνώσεως μέ προσωπικές ἐμπειρίες, καταθέτουν ὑπεύθυνα, πώς εἶναι δάνειο ἤ,ἔστω, ἐπιστροφή σέ χαμένες καταβολές. Tό σχεδιάγραμμα τῆς ἀγωνίας, πού ἰχνογραφεῖ ὁ ἀγαπητός Xριστόδουλος εἶναι ἀνάκλησι στήν ἐπικαιρότητα τῆς ἀνεπανάληπτης ἐκείνη φυσιογνωμίας, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῶν Ἀποστολικῶν ὁραματισμῶν Ἱερωνύμου καί ἐπαναφορά σέ πρῶτο πλάνο συζητήσεως καί ἀναζητήσεως τῶν προγραμματισμῶν του καί τοῦ μόχθου του. Ἀτόφιες οἱ ἀπόψεις του γιά τήν ἐνεργοποίησι τοῦ Συνοδικοῦ συστήματος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Πιστή ἡ καταγραφή τῆς πρακτικῆς του, πού ἦταν ριζωμένη στή Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία καί τροχιοδρομημένη στήν πρᾶξι τῶν ἁγίων Πατέρων.
Eἶναι παρήγορο, τό ὅτι, μετά τό ναυάγιο τῆς εἰκοσιτετραετίας, οἱ Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος αἰσθάνονται τήν ἀνάγκη νά ἐπιστρέψουν στό ὁρόσημο, πού λέγεται Ἱερώνυμος. Στούς εὐρεῖς προβληματισμούς του. Kαί στή μεθοδικότητα τῆς προσωπικῆς προσφορᾶς του καί τῆς συλλογικῆς, Συνοδικῆς συνεργασίας του. Ἡ πρώτη, ὅμως -τραγικά καθυστερημένη- ἀπόπειρα τῆς ἐπιστροφῆς, ὅπως γίνεται ἀπό τόν συνεπίσκοπο Xριστόδουλο, δέ συνοδεύεται μέ τήν κατάθεσι τῶν ἐγγυήσεων τῆς γνησιότητας, τῆς εἰλικρίνειας καί, πρό παντός, τῆς μετάνοιας.
Ἐξηγοῦμαι.
† ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΘΗΝΩΝ
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (ΚΟΤΣΩΝΗΣ)
Ἡμερολόγιο Ἄρθρων