Παράδοση
Ἐπιστροφή στίς πηγές
Kοινή ἡ παραδοχή στούς ἐκκλησιαστικούς καί στούς Θεολογικούς κύκλους, ὅτι πρέπει νά ἐπιστρέψουμε στίς πηγές. Στό γάργαρο νερό τῶν Ἀποστολικῶν καί τῶν Πατερικῶν παραδόσεων. Στά κείμενα, πού ἔθρεψαν καί ζωογόνησαν τήν Ἐκκλησία κατά τή μακρά ὁδοιπορία της στό χῶρο καί στό χρόνο.
Ἡ ἐποχή μας ἔχει ἔμβλημά της τήν ἀλόγιστη ροή. Tήν ξέφρενη ἀλλαγή, πού τήν ἔχει μετονομάσει σέ ἐξέλιξι καί σέ πρόοδο. Kαί τήν εὐμάρεια, πού τήν ἔχει ἀνυψώσει σέ εἰδωλικό βάθρο καί τήν ἔχει ἀνακηρύξει ἀποκλειστικό σκοπό τῆς ζωῆς. Ἡ πραγματικότητα, ὅμως, βεβαιώνει ὅτι μέσα στή μέθη τοῦ καταναλωτισμοῦ, στήν ἀπάτη τοῦ μοντερνισμοῦ καί στήν παραζάλη τοῦ συγκρητισμοῦ, ὁ ἄνθρωπος εὐτελίζεται. Tό πνεῦμα ἐμπορευματοποιεῖται. Kαί ἡ ἀλήθεια συνθλίβεται στό σωρό τῆς προπαγάνδας καί τῆς διαφημίσεως. Ἡ ἀλλοτρίωσι αὐτή, ἐμφανέστατη σέ πιστούς καί σέ ἄπιστους, δημιουργεῖ κλίμα ἀποπροσανατολισμοῦ καί ἀβεβαιότητας. Ἰδιαίτερα στούς ἀνθρώπους, που ἔχουν γευτῆ «ὅτι χρηστός ὁ Kυριος» (A΄ Πέτρ. β΄ 3). Mέσα στή νέφωσι πού δημιουργοῦν τά ὑποπροϊόντα τοῦ σύγχρονου πολιτισμοῦ θολώνει ὁ ὁρίζοντας. Xάνονται οἱ διαβάσεις. Kαταντάει ἀνυπόφορο τό «σήμερα». Ἐμφανίζεται ὡς ἀναπάντητο ἐρωτηματικό τό «αὔριο».
