Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 236, 1 Σεπτεμβρίου 2008

Πήχης προόδου!!!

 

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

 Δέν μπαίνω, μέ φανατική μανία, στό γήπεδο, πού διεξάγεται ὁ διάλογος καί οἱ καυτές ἀντιπαραθέσεις γιά τή συνολική, τή σφαιρική πρόοδο τῆς ἐποχῆς μου ἤ γιά τά τολμηρά ἅλματα τῶν προοδευτικῶν κινημάτων, πού ἁπλώνουν, ὁλοένα, ψηλότερα καί μακρύτερα τόν πήχη τῶν ὁραμάτων τους καί διαφημίζουν, μέ ἔκδηλη καύχηση, τήν ἔκβαση τῶν ἀγώνων τους. Προσεγγίζω τίς παρυφές τοῦ ἀγωνιστικοῦ χώρου μέ δέος καί μέ ἔξαρση ἀγωνίας. Καί αὐτό, γιατί ποτίστηκα, μέσα στήν ᾿Εκκλησία μου, μέ τή βαθειά ἐκτίμηση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου. Μέ τό σεβαστικό δέος στήν πορεία του. Καί μέ τήν εὐαισθησία τῆς κρίσης καί τῆς ἀποτίμησης τοῦ κάθε στοιχείου καί τῆς κάθε πρότασης, πού ἐπηρεάζει, θετικά ἤ ἀρνητικά, τήν καταξίωσή του.

Οἱ ἐποχές ἀλλάζουν. Οἱ πολιτιστικές πραμάτειες ἀνανεώνονται. Οἱ διαφημίσεις καί οἱ προπαγάνδες σαλπίζουν καινούργιο βηματισμό καί μοντέρνες συμπεριφορές. Τά ὁράματα καί ἡ καθημερινότητα μονοπωλοῦνται, μέ ἀποκλειστικότητα, ἀπό τά μεγάλα τράστ τῶν πολιτικῶν καί τῶν οἰκονομικῶν συμφερόντων. Ἡ αἰχμαλωσία τῆς λαϊκῆς μάζας, ἔκδηλη. Ἡ αὐτονομημένη ὕπαρξη δέν ἔχει δικαίωμα ἔκφρασης τῆς προσωπικῆς της ἀγωνίας. Ὁ ἔλεγχος τῆς ποιότητας τοῦ πολιτιστικοῦ ἐμπορεύματος καί τῶν ἀποτελεσμάτων του, ἀνύπαρκτος. Σ᾿ αὐτή τή διακίνηση τῶν ἰδεῶν καί τῶν προσωπικῶν ἐπιλογῶν, ἔμαθα νά στέκομαι προσεκτικός παρατηρητής καί ἀδέκαστος κριτής. Καί νά ἀπομονώνω στή χωματερή τῶν ἄχρηστων ἤ τῶν ἐπικίνδυνων, τά πολιτιστικά προϊόντα τῆς ἔντεχνης, ἀλλά καί ὕποπτης διαφήμισης, πού δηλητηριάζουν τή ζωή καί ἀκυρώνουν τήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια.

Ἀπό τήν ἐπιλογή τῶν ντοκουμέντων, πού μέ αἰφνιδίασαν καί -θά τό πῶ ἀνοιχτά- κυριολεκτικά μέ σόκαραν, ἐκθέτω σέ ὅλους τούς ἀναγνῶστες μου μερικά, μέ τήν πρόκληση καί τήν παράκληση νά τά μετρήσουν καί νά τά σταθμίσουν προσεκτικά, γιά νά καταλήξουν σέ προσωπική, ὑπεύθυνη ἄποψη. Ἡ ἀνέλεγκτη, ἄνευ σπουδῆς καί ἄνευ βασάνου, αὐτοπαράδοση στά τεχνητά ρεύματα τῆς ἐποχῆς, στίς σκοτεινές μεθοδεύσεις τῶν μυστικῶν κέντρων μελέτης καί προγραμματισμοῦ τῆς παγκόσμιας ἀνασύνταξης καί τῆς ἀφόρητης ἐκμετάλλευσης, συνιστᾶ ἐκπεσμό τοῦ προσώπου στήν ἀρχέγονη βαρβαρότητα.

Στοιχεῖο πρῶτο, πού δέν εἶναι μοναδικό, ἀλλά τυπικό δεῖγμα μιᾶς ἐπικίνδυνα ἁπλωμένης πραγματικότητας: Φίλος, πού ἐπέστρεψε, πρόσφατα, ἀπό ταξίδι σέ ἀφρικανική χῶρα, ἔφερε τήν εἴδηση, ὅτι μάζες παιδιῶν σιτίζονται καθημερινά στά στέκια τῶν ἱεραποστολικῶν κέντρων, μέ μόνο ἔδεσμα, πρωΐ, μεσημέρι καί βράδυ, λίγο νερόβραστο καλαμποκάλευρο καί, κατ᾿ ἐξαίρεση, τό πρωΐ, ἐμπλουτισμένο μέ λίγο γάλα. Ὅσα παιδιά δέν ἔχουν αὐτό τό προνόμιο καί αὐτή τή φιλάνθρωπη συμπαράσταση, συντροφεύονται ὁλημερίς μέ τό φάσμα τοῦ θανάτου. Φυσικά, αὐτό τό τρομακτικό δεῖγμα ποιότητας τοῦ πολιτισμοῦ μας τό συναντάει κανείς σέ πολλές περιοχές τοῦ πλανήτη μας καί μέ ποικίλες διαβαθμίσεις, πού γεμίζουν μέ  θλίψη τήν ψυχή καί φέρνουν τό δάκρυ στό μάτι. Παράλληλα, ὡστόσο, μέ τήν εἴδηση αὐτή, ὁρμάει στήν ἐπικαιρότητα ὁ καθημερινός τύπος καί ἡ τηλεόραση, γιά νά μᾶς πληροφορήσει, πώς οἱ ὀργισμένες ὑπερδυνάμεις ξοδεύουν ἀτέλειωτα δισεκατομμύρια δολαρίων καί εὐρώ, γιά νά βελτιώσουν καί νά αὐξήσουν τά πυραυλικά τους συστήματα καί νά σκορπίσουν τή φωτιά καί τό θάνατο ἐκεῖ, πού ἀμφισβητεῖται ἡ ὑπεραξία τους καί τό δικαίωμα τους τῆς ὑπερκυριαρχίας σ᾿ ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη.

Στοιχεῖο δεύτερο: Σέ στήλη τῆς ἑλληνικῆς ἐφημερίδας “Ἐλεύθερος Τύπος” μεταφέρθηκε στίς 7 Ἰουλίου τοῦ 2008 σχόλιο ἀπό τούς “Times” τοῦ Λονδίνου, πού ἀναφερόταν στίς ἐκδηλώσεις βίας τῆς σημερινῆς νεολαίας. Μεταφέρω κάποια ἀποσπάσματα. “Ἡ κουλτούρα τῆς βίας τῶν νέων μέ τά μαχαίρια φέτος μόνο στό Λονδίνο ἔχει ὁδηγήσει σέ 18 θανάτους... Πῶς νά λύσεις ἕνα πρόβλημα πού κατά βάθος συνδέεται μέ τή διαλυμμένη κοινωνία; Ἡ κουλτούρα τῆς βίας τῶν νέων μέ τά μαχαίρια πηγάζει ἀπό τή διάλυση τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας καί τήν ἐμφάνιση μιᾶς νέας χαμηλῆς κοινωνικῆς τάξης. Πρέπει νά ἀντιμετωπίσουμε τήν ἐγκληματικότητα μέ αὐστηρότητα. Ἀλλά πρέπει παράλληλα νά οἰκοδομήσουμε ξανά τήν κοινωνία, νά δώσουμε ἐλπίδα ἐκεῖ ὅπου σήμερα δέν ὑπάρχει τίποτε. Δυστυχῶς ἡ Βρετανία κινεῖται πρός λανθασμένη κατεύθυνση καί ὁ τραγικός ἀπολογισμός τῆς βίας τῶν νέων αὐξάνεται”.

Στοιχεῖο τρίτο: Στήν ἴδια ἐφημερίδα καί στό φύλλο τῆς 11ης Ἰουλίου 2008 διαβάζουμε “Ἡ 49χρονη Ἐσμίν Γκρίν περίμενε 24 ὧρες στήν αἴθουσα ἀναμονῆς του νοσοκομείου Κίγκς τοῦ Μπρούκλιν στίς ΗΠΑ νά τή δεῖ γιατρός. Εἰς μάτην. Πέθανε ἀβοήθητη καί ἐπί μία ὥρα τό προσωπικό τοῦ νοσοκομείου τήν ἔβλεπε νά κείτεται στό πάτωμα καί δέν εἰδοποιοῦσε γιατρό. Ἐξοργιστικές σκηνές τῆς καθημερινότητας ἑνός δημόσιου συστήματος ὑγείας χωρίς πόρους, μέ κακοπληρωμένο, χωρίς κίνητρα καί στά πρόθυρα νευρικῆς κρίσης προσωπικό. Ἐκρηκτικός συνδυασμός προσωπικῶν εὐθυνῶν καί ἀδιαφορίας κράτους”.

Στοιχεῖο τέταρτο, πρωτότυπο καί σπαρταριστό: Στό ἠλεκτρονικό διαδίκτυο δημοσιεύτηκε στίς 26 Ἰουνίου 2008 ἡ ἑξῆς εἴδηση: “Τό Κοινοβούλιο τῆς Ἰσπανίας ἀναμένεται νά ἐγκρίνει τό πρῶτο στόν κόσμο ψήφισμα μέ τό ὁποῖο ἀναγνωρίζεται τό δικαίωμα τῆς ζωῆς καί τῆς ἐλευθερίας στούς ἀνθρωποειδεῖς πιθήκους, δηλαδή στόν χιμπατζή, τόν μπονόμπο, τόν γορίλα καί τόν οὐραγκοτάγκο. Ὅπως ἀναφέρει τό “Reuters”, ἡ ἐπιτροπή Περιβάλλοντος τῆς Βουλῆς ἐνέκρινε ψήφισμα πού ἐπιβάλλει τίς ἀρχές τοῦ Προγράμματος Ἀνθρωποειδῶν πιθήκων, μιᾶς πρωτοβουλίας ἐπιστημόνων καί φιλοσόφων πού θεωροῦν ὅτι οἱ στενότεροι συγγενεῖς μας πρέπει νά ἀπολαμβάνουν δικαιώματα τά ὁποῖα μέχρι σήμερα περιορίζονταν στόν ἄνθρωπο. Τό ψήφισμα ἔχει ἐξασφαλίσει τή στήριξη τῆς πλειοψηφίας καί ἀναμένεται νά ἐνταχθεῖ στή νομοθεσία ἐντός ἑνός ἔτους, ὁπότε ὁποιοδήποτε πείραμα βλάπτει τούς πιθήκους θά εἶναι παράνομο στήν Ἰσπανία”.

Μαζέψτε ὅλα αὐτά τά στοιχεῖα καί ὅσα ἄλλα ἡ προσωπική σας ἀνησυχία ἔχει ἐπισημάνει. Μελετῆστε τα μέ προσοχή καί στίψτε τα, γιά νά συλλέξετε τούς χυμούς τῆς ἀνθρώπινης ἐφευρετικότητας και δραστηριότητας. Ἀποτιμῆστε τήν ἀξία τους. Καί καταγράψτε τό ὕψος, τό εὖρος καί τήν ποιότητα τῆς προόδου τοῦ εἰκοστοῦ πρώτου αἰώνα.