Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 143, 16 Ὀκτωβρίου 2004

Οἱ βιαστές τῆς ἐλευθερίας μας

 

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου 

Μέ ἔκδηλο τό αἴσθημα τοῦ τρόμου συναντᾶμε, σέ κάθε μας βῆμα, τούς βιαστές τῆς ἐλευθερίας μας. Καί, μέ ἀνεξήγητη ἐπιπολαιότητα καί βιασύνη, ὑπογράφουμε τό συμβόλαιο τῆς αἰχμαλωσίας μας. Σκύβουμε δουλικά τό κεφάλι. Παραδίνουμε, ἄνευ ὅρων, τά διαπιστευτήρια τῆς προσωπικότητάς μας. Καί μπαίνουμε στό βηματισμό τῆς ἀπρόσωπης μάζας.

Οἱ βιαστές τῆς ἐλευθερίας μας δροῦν, ἀνεμπόδιστα καί ἀνεξέλεγκτα. Ὡς ὑπεροχικοί μοχλοί τῆς σύγχρονης ἱστορικῆς ἀνέλιξης. Καί ὡς ἐξουσιαστικοί διαχειριστές τῆς ψυχῆς καί τοῦ κορμιοῦ τοῦ ἀνώνυμου πλήθους. Σχεδιάζουν μέ κρυφή προοπτική τή διόγκωση τῆς δικῆς τους δύναμης ἤ τήν ὑπεραύξηση τοῦ ὑλικοῦ τους κέρδους. Κουρδίζουν, μέ τόν ἀέρα τοῦ ἐπιδέξιου χειριστή, τήν καλοστημένη μηχανή τῆς μαζικῆς πληροφόρησης. Καί διαφημίζουν, μέ ἐπίκουρο τόν κατάλληλο φωτισμό καί τά παραπλανητικά τρίκ, τό σχῆμα τῆς ἰδεολογικῆς ὑποδομῆς τους καί τό “ἐκσυγχρονισμένο” πολιτιστικό τους ἐμπόρευμα.

Κατά καιρούς διολισθαίνουν στούς πάγκους τῆς ἐνημέρωσης οἱ ταυτότητες καί τά τεχνάσματα κάποιων βιαστῶν τῆς ἐλευθερίας μας. Ἡ δημοσιοποίηση δέν πιστώνεται στίς ἀρχές τῆς ἐλεύθερης διακίνησης τῶν πληροφοριῶν καί στίς ἐπίσημες διακηρύξεις γιά τήν ἀξία καί τήν ἰσότητα τῶν προσώπων. Ἐκπορεύεται εἴτε ἀπό τήν ὑπεροψία τῶν βιαστῶν καί τήν ὑπερτροφική διάθεσή τους γιά προβολή, εἴτε ἀπό τό αἰφνίδιο ξέσπασμα τοῦ πλήθους, πού, ἀναπάντεχα, βιώνει τόν πνιγμό, καί ἐκτοξεύει, πρός κάθε κατεύθυνση, τήν ὀργή του. Ἔτσι, ἀκούγονται συγκροτήματα καί ὀνόματα, μυστικά κλάμπς καί “δῆθεν” πολιτιστικά ἐργαστήρια, πού μεθοδεύουν, “ἐν κρυπτῷ” τήν αἰχμαλωσία μας καί ἐκμεταλλεύονται ἄγρια τήν ἀναγκαστική πρσχώρησή μας στίς δομές τους καί στά προγράμματά τους.

Ταυτόχρονα, σέ κάποιες σχισμές τῆς κατεστημένης διαφημιστικῆς ἐπένδυσης, ἀνακαλύπτουμε τούς σχεδιαστές καί τούς ἐκτελεστές τῆς καταπίεσής μας. Τούς δόλιους στρεβλωτές τῶν ἐντυπωσιακῶν συνθημάτων, πού ἐκπέμπουν οἱ διεθνεῖς Ὀργανισμοί. Τούς ὀργανωτές τῆς ἀνίερης, καταιγιστικῆς προπαγάνδας. Τούς ἐκμεταλλευτές τῶν πόθων μας καί τῶν ὁραμάτων μας. Εἶναι ἕνας ἑσμός καμουφλαρισμένων βιαστῶν τῆς θρησκευτικῆς, τῆς κοινωνικῆς καί τῆς πολιτιστικῆς ἐλευθερίας μας. Τοῦ δικαιώματος καί τῆς δυνατότητας νά βλαστήσουμε, σέ κλίμα ἐλευθερίας, νά ἀνθοφορήσουμε καί νά καρποφορήσουμε τούς καρπούς τοῦ ἀνθρώπινου πνεύματος καί τά χαρίσματα τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Τούς διακρίνουμε καί τρομάζουμε. Ἄνθρωποι δεμένοι καί ἱεραρχημένοι στή μαφία τῆς πολλαπλῆς σκοπιμότητας. Ὀργανωτές τοῦ παγκοσμιοποιημένου τέρατος. Κυρίαρχοι μοχλοί τῆς οἰκονομικῆς ὀλιγαρχίας. Φτιαχτά καί κίβδηλα εἴδωλα τῆς ὁμογενοποιημένης, μετανεοτερικῆς σκηνῆς.

Καί ὅλοι αὐτοί, “ἐν χορῷ”, μᾶς ἀναγκάζουν νά προδώσουμε τήν ἰδιαιτερότητά μας, τόν κληρονομημένο πλοῦτο, τίς καταξιωμένες ἐμπειρίες μας καί νά προσδεθοῦμε στό ἅρμα τους. Στό λεωφορεῖο τοῦ φτηνοῦ καταναλωτισμοῦ, τῆς λατρείας τοῦ ἐφήμερου, τῆς ὑπερύψωσης τῆς σάρκας πάνω ἀπό τήν καθέδρα τοῦ πνεύματος. Μέ ἕνα λόγο, νά γίνουμε ὑπηρέτες τῶν ἰμπεριαλιστικῶν στόχων τους καί μεταφορεῖς πλούτου στίς ὑπερτροφικές, πολυεθνικές ἐπιχειρήσεις τους. Νά φορέσουμε ἐμεῖς τίς χειροπέδες, γιά νά διαφεντεύουν ἐκεῖνοι τή ζωή μας. Νά εὐτελιστοῦμε καί νά σβήσουμε ἐμεῖς, γιά νά μεσουρανήσει τό δικό τους ἄστρο.

Τραγική ἀναμέτρηση σέ ἕνα σχῆμα ζωῆς, πού φιλοδοξεῖ νά τιτλοφορεῖται ἐκσυγχρονισμένο καί πολιτιστικά ὑπερυψωμένο.