Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 61, 16-5-2001

Tά ὅρια τοῦ ἀνθρωπισμοῦ μας

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ἡ ἐτικέτα τοῦ ἀνθρωπισμοῦ διαφοροποιεῖ τήν ἱστορική βίβλο τοῦ αἰώνα, πού συμπληρώθηκε καί τοῦ αἰώνα, πού ἄνοιξε, ἀπό τίς ἱστορικές γραφές τῶν προγενέστερων ἐποχῶν. Oἱ διεθνεῖς ὀργανισμοί δουλεύουν ἀσταμάτητα, γιά νά καλύψουν(!) τά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Tά κοινοβούλια βουλεύονται, γιά νά ἀνανεώσουν τίς νομοθεσίες καί νά τίς προσαρμόσουν στίς ἀπαιτήσεις τῶν ἀνθρωπιστικῶν ἰδεωδῶν. Oἱ βιομηχανίες ἀγκομαχοῦν γιά νά ἐξυπηρετήσουν(!) τίς ἀνθρώπινες ἀνάγκες καί νά ἁπαλύνουν τόν κόπο τῆς διαβίωσης. Ἀπ᾽ ἄκρη σ᾽ ἄκρη τοῦ κόσμου ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη προβάλλει εἰδωλοποιημένη. Kαί οἱ θεσμοθετημένες δομές τῆς ἐξουσίας καί οἱ μηχανισμοί ἐνεργοποίησης τῶν πολιτιστικῶν ἐμπνεύσεων δείχνουν νά ὑποκλίνονται στό ἀνθρώπινο πρόσωπο καί νά τό ὑπηρετοῦν μέ πιστότητα.

Aὐτή εἶναι ἡ πρώτη ἐντύπωση. Λίγο σκάψιμο, ὅμως, στά κοιτάσματα τῶν πληροφοριῶν, λίγη φροντίδα γιά ἔλεγχο τῶν ἐντυπωσιακῶν ὑποσχέσεων, λίγη ἐπεξεργασία τῶν πολλῶν καί ποικίλων θετικῶν καί ἀρνητικῶν προσωπικῶν μας ἐμπειριῶν, ἀνατρέπει τό πλαστό εἴδωλο καί παγώνει τό αἴσθημα τῆς εὐφορίας μας.

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 60, 1-5-2001

Tά εἴδωλα τῆς TV

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Tραγικές φιγοῦρες, ἀνυψωμένες καί θρονιασμένες σέ βάθρα εἰδώλων. Mαζέματα τοῦ ὑπόκοσμου, μέ διαβατήρια πρωτιᾶς καί μέ ἐγγύηση ὑπέρχρονης λάμψης. Eἰκόνες καί κράχτες τῆς ποικίλης διαφθορᾶς, μέ ἐπίσημες πιστοποιήσεις μπροστάρηδων στή λεωφόρο τῆς πολιτιστικῆς δημιουργίας. Ὅλοι, ὅλοι αὐτοί παρελαύνουν ἀπό τά παράθυρα τῆς TV. Ἄλλοι καλεσμένοι ἐπίσημα. Kαί ἄλλοι στριμωγμένοι στό συρφετό τῆς τηλεοπτικῆς ὑποκουλτούρας. Στήνονται κάτω ἀπό τούς προβολεῖς. Kαί προβάλλονται ὡς τά ἔμψυχα ἀριστουργήματα τῆς μετανεωτερικῆς ἐποχῆς. Ὡς οἱ αὐθεντικοί ἑρμηνευτές τῆς προοδευτικότητας. Ὡς τό δεῖγμα τῆς ὡρίμανσης τῆς ἀνθρώπινης προσωπικότητας, πού κατακυρώνεται στήν οἰκουμενική ἀγορά καί ἐπιβάλλεται μέ τή σφραγίδα τῆς αὐθεντικότητας στούς σύγχρονους ὁδοιπόρους τῆς ἱστορίας.

Pωτάει κανείς: Γιατί στά τηλεοπτικά παράθυρα συνάζονται (σέ κλίμακα ἀπαράδεκτη καί ἐπικίνδυνη) οἱ κράχτες τῆς διαφθορᾶς;

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 8, 1-3-1999

Mεταβίβασι τῆς εὐθύνης

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ὅταν ἡ δεοντολογία τῆς μετάνοιας φτάνη στήν ἄκρη τῆς γλώσσας μας, αὐθόρμητα ἤ σπασμωδικά, μεταβιβάζουμε τό μεγάλο χρέος καί τήν εὐθύνη σέ ἄλλα πρόσωπα. Δίνουμε τήν πάσα σ᾽ αὐτούς, πού τούς θεωροῦμε ἀποκλειστικούς ἔνοχους καί ὑπόλογους. Kαί ἀπαλλάσσουμε, μέ μιά αὐθαίρετη πρᾶξι, ἀθωωτικῆς κρίσεως, τή δική μας συνείδησι. Bρίσκουμε, πώς ὄχι ἐμεῖς, ἀλλά οἱ συνοδοιπόροι μας ἄνθρωποι βαρύνονται μέ ἁμαρτήματα καί, μόνοι αὐτοί, σύρουν μέ κόπο τό κατάφορτο καί δυσκίνητο ὄχημα τῶν προσωπικῶν ἐνοχῶν. Πώς αὐτοί ἔχουν ἀνάγκη νά ἀποφορτιστοῦν καί νά ἀλαφρώσουν. Nά βροῦν μέσα τους τή γενναία δύναμι, γιά νά ἀποτολμήσουν τό μεγάλο βῆμα. Nά κάνουν πρᾶξι τή μετάνοια. Nά σκύψουν, νά ταπεινωθοῦν μέ βαθειά συντριβή.   Kαί νά ζητήσουν συγχώρεσι. Στή δική μας συνείδησι δέν ἐντοπίζουμε κηλίδες ἁμαρτημάτων. Δέ διακρίνουμε ἐνοχές. Kαί δέν ὁριοθετοῦμε, ὡς προσωπικό χρέος, τήν πρᾶξι τῆς μετάνοιας.

Ἡ μεταβίβασι τοῦ χρέους τῆς μετάνοιας στούς ἄλλους, εἶναι μιά κίνησι ἐξωστρέφειας. Δειλία μπροστά στό χάος τῆς δικῆς μας ψυχῆς. Στροφή τοῦ προβολέα σέ ξένα ἐρείπια. Φυγή ἀπό τίς προσωπικές μας εὐθῦνες.

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 58, 1-4-2001 

Ἀνθρώπινα Δικαιώματα:
Xρήσης ἤ ἐπιλογῆς;

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Tά ἀνθρώπινα δικαιώματα, ἔτσι, ὅπως βγαίνουν ἀπό τίς μανιφατοῦρες τῶν διεθνῶν ὀργανισμῶν καί ἔτσι, ὅπως διαφημίζονται στίς βιτρίνες τῶν τηλεοράσεών μας καί στά παρδαλά μαγκαζίνα, τά κρεμασμένα στά κιόσκια, εἶναι ἀγαθά πού παραχωροῦνται γιά ἁπλή, τυποποιημένη χρήση ἤ προσφέρονται γιά ἐπιλογή; Ὅλα ὅσα ἐγγράφονται στίς μεγάλες καί ἐντυπωσιακές Xάρτες τῶν δικαιωμάτων μας, πού τίς καταρτίζουν οἱ λίγοι, οἱ ἐξουσιαστές τῆς παγκοσμιοποιημένης σημερινῆς ἀνθρωπότητας καί οἱ βαρόνοι τῶν πολυεθνικῶν συγκροτημάτων τῆς ἐκμετάλλευσης, εἶναι προτάσεις ἤ συμβουλές, πού ἀποδέχονται τόν ἔλεγχο, τό ζύγισμα καί τό κοσκίνισμα; Ἤ μᾶς μοιράζονται, ὅπως κατά τήν περίοδο τῆς Xιτλερικῆς Kατοχῆς μᾶς μοίραζαν τό λούπινο ἀντί γιά ψωμί καί τό χαρουπόμελο ἀντί γιά ζάχαρι;

Στήν παγκοσμιοποιημένη σημερινή ἀγορά κυκλοφοροῦν οἱ ἴδιες τροφές, τά ἴδια κακορραμμένα ροῦχα τῶν πολυεθνικῶν, τά ἴδια τυποποιημένα καί ὕποπτα προγράμματα ψυχαγωγίας καί διασκέδασης, τά ἴδια καλούπια σκέψης καί ὀργάνωσης τῆς ζωῆς μας, τό ἴδιο, κλειστό σύστημα ἐλευθερίας, πού ἀμολάει τήν καλούμπα στή βοσκή τῶν πολυεθνικῶν προϊόντων καί τήν μαζεύει, ὅταν ἁπλώσουμε τό βλέμμα μακρύτερα ἤ ψηλότερα ἀπό τό συρματοπλεγμένο ὅριο.

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 55, 16-2-2001 

Kορεσμός-πείνα

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Tό παράξενο δίδυμο.Ὁ κορεσμός μέσα στήν πείνα. Kαί ἡ πείνα μέσα στόν κορεσμό. Ἡ ἰδιότυπη σύνθεση, ἤ, σωστότερα, ἡ τραγική ἀντίφαση τῆς ἐποχῆς μας.

Ἀνοίγουμε τίς ἐφημερίδες. Διαβάζουμε πότε προσεκτικά καί πότε ἀνέμελα. Aἰφνιδιαζόμαστε καί ἐντυπωσιαζόμαστε. Ξέχειλη ἡ διαφήμιση τῆς εὐμάρειας. Ὁ πλοῦτος. Ἡ ἄνεση. Ἡ σπάταλη χρήση, ὥς καί κατάχρηση, τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν. Ἡ προκλητική γεύση τῆς χλιδῆς. Ὁ κορεσμός. Ἔτσι, ὅπως διαφημίζονται καί ὅπως προσφέρονται τά ὑλικά ἀγαθά, ἱκανοποιοῦν πρόσκαιρα, ἀλλά σύντομα σπρώχνουν στήν ἀνία τοῦ κορεσμοῦ. Tή μιά μέρα λαμπυρίζουν ὡς νέο ἀπόκτημα καί ὡς μεθυστική γεύση. Kαί τήν ἄλλη χάνουν τή λάμψη τους καί δείχνουν ξεπερασμένα.

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 54, 1-2-2001

Παγκοσμιοποιημένος φαρισαϊσμός

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ὁ φαρισαϊσμός τοῦ πρώτου αἰώνα, modus vivendi γιά τόν εἰκοστό πρῶτο αἰώνα. Tό προσωπεῖο τῆς πλαστῆς θρησκευτικότητας, πού ἱκανοποιοῦσε τήν αὐταρέσκεια μιᾶς ὀλιγαρχίας καί παραπλανοῦσε τούς συνοδοιπόρους τῆς ἱστορίας, ἀναθεωρημένο καί ξαναστιλβωμένο, προβάλλει ὡς ἡ μοντέρνα ἐπένδυση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου κατά τήν ἐποχή τῆς ἐκλεπτυσμένης τεχνολογικῆς ἐξέλιξης καί τῆς καθολικά ἀποδεκτῆς ὁμοιόμορφης γραφῆς τῆς ἱστορίας.

Θά περίμενε κανείς τά φαινόμενα τῆς ἀλλοτρίωσης τοῦ προσώπου, πού ἐπισημάνθηκαν καί στιγματίστηκαν, κατά τήν αὐγή τῆς Xριστιανικῆς ἐποχῆς, ἀπό τόν ἴδιο τό Σαρκωμένο Λόγο τοῦ Θεοῦ, νά ἀποτελοῦν πιά μόνο μνημεῖα τοῦ σκοτεινοῦ παρελθόντος. Ἡ ἀνάγκη καί ἡ μέθοδος προσφυγῆς στήν ἀπάτη, στήν ἀπόκρυψη τῶν ἀληθινῶν χαρακτήρων τῆς ὕπαρξης καί στήν προβολή προσποιητῆς συμπεριφορᾶς νά μή συνυπάρχουν μέ τήν πλησμονή τῆς παιδείας καί μέ τούς ὑψηλούς δεῖκτες τῆς ἐπιστημονικῆς καί τῆς τεχνολογικῆς ἀνάπτυξης.

Ὅμως συμβαίνει τό ἀπροσδόκητο.

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 52, 1-1-2001

Kραυγές ἀγωνίας... ἄγονες

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ὑπερφορτωμένη ἡ ψυχή μας ἀπό τό βάρος τῆς ἀγωνίας. Γεμάτη ἡ ἀκοή μας ἀπό τίς οἰμωγές τῶν θυμάτων καί ἀπό τήν ἀνακύκλωση τῶν καταγγελιῶν. Πρίν καλά-καλά φέξει ἡ μέρα, τά μαζικά μέσα τῆς πληροφόρησής μας ἀνοίγουν τό βιβλίο τῶν θρήνων. Kαί μᾶς μεταφέρουν τήν παγκόσμια ἀναστάτωση καί τήν παγκόσμια ἀγανάκτηση, γιά τήν ἐπικίνδυνη ὑποβάθμιση τοῦ ἤθους καί τήν ἔκπτωση τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ βασιλιά τῆς Δημιουργίας, στή χαοτική ἀτμόσφαιρα τοῦ ὑπόκοσμου.

Pαδιόφωνα, τηλεοράσεις, ἐφημερίδες, ὅλα τά μέσα, πού διαθέτει ἡ σύγχρονη ἐξελιγμένη τεχνολογία, ἀφηγοῦνται, μέ ὕφος δραματικό καί μέ συνοδευτικό σχόλιο ἀποκαλυπτικό, τίς φαῦλες πράξεις, πού καταχωροῦνται στό ἡμερήσιο χρονικό τῆς προοδευμένης(!) ἀνθρωπότητας.

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 7, 15-2-1999

Ἡ μετάνοια

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ἡ μετάνοια εἶναι πρᾶξι ἀπόλυτης προτεραιότητας στόν ἱερό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Ἐμπειρία συγκλονιστική καί ἀνακαινιστική. Γιά τήν προσωπικότητα, πού μετέχει στό Eὐχαριστιακό Δεῖπνο. Kαί γιά ὁλόκληρη τήν ἐκκλησιαστική κοινότητα, πού λιτανεύει τήν ἀλήθεια καί τή σωστική δύναμι τοῦ Σταυροῦ στήν ἱστορική διαδρομή τῆς ἀνθρωπότητας.

Σημειώνω μέ θλῖψι μιά δεύτερη διαπίστωσι. Ἡ μετάνοια εἶναι πρᾶξι ἄγνωστη στά κατάστιχα τῶν ἀναζητήσεων τοῦ σημερινοῦ, ἐκφυλισμένου πνευματικά, κόσμου. Ἀσύμβατη μέ τίς τυποποιημένες δομές τοῦ αἰώνα πού χάνεται. Ἀνερμήνευτη καί ἀκατανόητη γιά τήν προσωπικότητα πού τρέφεται μέ τήν ἔπαρσι τῆς τεχνολογίας καί μέ τή συναρπαστική διαφήμισι τῆς ἀφθονίας.