† ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος χουντικός;
Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου «Το δράμα ἑνός Ἀρχιεπισκόπου» (ΣΤ΄ Ἔκδοση 2003, σελ. 131-133)
Παρά τό πλευρόν τῶν πολιτικῶν κρατουμένων 2ο
Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος
Διά νά ἔχω δέ προσωπικήν ἀντίληψιν περί τῶν συνθηκῶν διαβιώσεως τῶν πολιτικῶν κρατουμένων, ἀπεφάσισα νά ἐπισκεφθῶ προσωπικῶς τά κέντρα ὅπου ἐκρατοῦντο.
Εἰς τήν Γυάρον
Οὕτω τήν 27ην ᾿Απριλίου 1968, Σάββατον τοῦ Πάσχα, ἐπεσκέφθην καί τήν νῆσον Γυάρον καί παρέμεινα μέ τούς ἐκεῖ κρατουμένους ἀπό τάς 9.30΄ τό πρωί μέχρι τάς 4 τό ἀπόγευμα. Τούς ἔκαμα τήν ᾿Ακολουθίαν τῆς ᾿Αναστάσεως, εἰς τήν ὁποίαν ἐντελῶς ἀβιάστως μετέσχον σχεδόν ὅλοι, ἐπεσκέφθην τούς θαλάμους των, ἔφαγα τό μεσημέρι εἰς κοινήν τράπεζαν μαζί των, συνωμίλησα μέ τούς κρατουμένους ὄχι μόνον καθ᾿ ὁμάδας, ἀλλά καί μέ πολλούς, πού εἶχαν κάτι νά μοῦ εἴπουν ἰδιαιτέρως. Εἰς τό ῾Ημερολόγιόν μου τήν ἡμέραν ἐκείνην μεταξύ ἄλλων, σημειώνω τά ἑξῆς: «Εἶχα ἀγωνίαν δι᾿ αὐτήν τήν ἐπίσκεψιν, ἀλλά, δόξα τῷ Θεῷ, ἦταν καλή. Πιστεύω, ὅτι ἦταν καρποφόρος, τοὐλάχιστον ὡς δεῖγμα ἀγάπης. ᾿Εκεῖ ἤκουσα καί εἶδα πολλά. Μποροῦν νά γίνουν πολλά καί εἴθε νά βοηθηθοῦν πολλοί ἀπό τούς κρατουμένους. Θά καταβάλω πᾶσαν προσπάθειαν. Θά προσπαθήσω μέ κάθε μέσον».
῞Οπως κατόπιν μέ ἐπληροφόρησαν οἱ ἁρμόδιοι, πολλά ἀπό τά ἀτομικά προβλήματα, ἐξ ὅσων μοῦ εἶχαν ἀναφέρει ἰδιαιτέρως οἱ κρατούμενοι, κατόπιν ἐνεργειῶν μου, ἐλύθησαν εὐνοϊκῶς. ῾Ομοίως καί ἀπό τά γενικώτερα αἰτήματα, διά τά ὁποῖα, εἴτε οἱ ἴδιοι οἱ κρατούμενοι μέ ἐνημέρωσαν, εἴτε ἔλαβα γνῶσιν κατά τήν ἐπίσκεψίν μου ἐξ ἰδίας ἀντιλήψεως, οὐκ ὀλίγα ἐτακτοποιήθηκαν.
Εἰς πέριξ τῶν ᾿Αθηνῶν Κέντρα κρατουμένων
῾Ομοίως, διά τόν ἴδιον σκοπόν, εἶχα προηγουμένως ἐπισκεφθῆ καί τά πέριξ τῶν ᾿Αθηνῶν Κέντρα κρατουμένων, τά δέ ἀποτελέσματα τῶν μετά ταῦτα ἐνεργειῶν μου ἦσαν γενικῶς εὐεργετικά δι᾿ αὐτούς. Δέν ἦσαν ὅμως δυστυχῶς αἱ ἐνέργειαί μου ἀποτελεσματικαί εἰς ὅσον βαθμόν καί ἔκτασιν τό ἐπεθύμουν. Αἱ ἀνθρωπιστικῶς ἀπαράδεκτοι μέθοδοι ἀνακρίσεως παρέμειναν, ὡς διετυποῦτο ἀπό ὅσας περιπτώσεις περιήρχοντο εἰς γνῶσιν μου. ᾿Εντεῦθεν, ἐθεώρησα καθῆκον μου νά μή περιορισθῶ μόνον εἰς τάς προφορικάς πρός τόν τότε Πρωθυπουργόν παραστάσεις, ἀλλά νά ἀπευθύνω πρός αὐτόν καί γενικωτέρου χαρακτῆρος ἐπιστολάς, ἐκτός ἐκείνων, αἱ ὁποῖαι ἀφεώρων εἰς τάς συγκεκριμένας περιπτώσεις. ᾿Ατυχῶς, τό ἀποτέλεσμα οὔτε ἐκεῖνο πού ἔπρεπε, οὔτε ἐκεῖνο πού ἀνεμένετο ἦταν, διότι, σύμφωνα μέ τάς πληροφορίας, αἱ ὁποῖαι περιήρχοντο εἰς γνῶσιν μου καί αἱ ὁποῖαι ἀφεώρων εἰς ὡρισμένα πρόσωπα, ἀπό συγγενεῖς τῶν ὁποίων κατετοπιζόμην, οὔτε αἱ συλλήψεις εἶχαν παύσει νά γίνωνται, καθ᾿ ὅν τρόπον ἐγίνοντο, οὔτε αἱ χρησιμοποιούμεναι ἀνακριτικαί μέθοδοι εἶχαν μεταβληθῆ. Διά τοῦτο ἐνέτεινα τόν τόνον τῶν ἐπιστολῶν μου, ὡς ἐμφαίνεται ἀπό τήν ἀκόλουθον ἐπιστολήν, τήν ὁποίαν ἀπέστειλα εἰς τόν τότε Πρωθυπουργόν τήν 6ην Αὐγούστου 1969.
† ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΘΗΝΩΝ
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (ΚΟΤΣΩΝΗΣ)
Ἡμερολόγιο Ἄρθρων