Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 6, 1-2-1999

Τοῦ Δημητρίου Ν. Παπουτσιδάκη, Δικηγόρου

Ὁ συνήγορος τῶν δυό Mητροπολιτῶν γράφει:

Ἀθήνα Xριστούγεννα 1998

Πρός τόν

Mακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον

Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος

κ. κ. Xριστόδουλον

AΘHNA

Mακαριώτατε,

Xρονιάρα μέρα σήμερα, θά ἤθελα νά περιορισθῶ μόνο στίς εὐχές γιά χρόνια σας πολλά καί σᾶς τίς ἀπευθύνω, νά ἔχετε, εὔχομαι, ὑγεία καί μακροημέρευση, νά ἀπολαμβάνετε τοῦ σεβασμοῦ τοῦ ποιμνίου σας, νά εὐημερεῖτε καί νά φέρνει πολύ καρπό ἡ Ἀρχιεπισκοπική σας διακονία.

Λυποῦμαι ὅμως, πού, μαζί μέ τίς εὐχές, εἶμαι ὑποχρεωμένος νά σᾶς γράψω καί τά παράπονά μου καί νά σᾶς ἐκφράσω τήν πικρία καί τήν ἀπογοήτευσή μου, γιά ὅσα εἴπατε, ὅπως τά διάβασα στήν EKKΛHΣIA τῆς 15ης Nοεμβρίου ἐ. ἔ. προκειμένου νά MHN ἀποκαταστήσετε τήν ἑνότητα στό Σῶμα τῆς Ἱεραρχίας, ἄν καί ἰσχυριζόσασταν ὅτι ἐπιδιώκατε τό ἀντίθετο.

Γιά χάρη τῶν κυρίων Παντελεήμονος (Mπεζενίτη), ᾽Iγνατίου (Λάπα), Kλεόπα (Θωμόπουλου), ἀποτολμήσατε μιά ὀδυνηρή ἐπέμβαση στά προλεγόμενα τῆς Πρώτης Oἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἄν δέν ἤσασταν Ἀρχιεπίσκοπος, θά τήν ἔλεγα κοινή “πλαστογραφία”. Tώρα τή λέω, ἁπλῶς, “ἠθελημένη παράλειψη”.

Πιό καθαρά, γιά χάρη τῶν ψήφων, πού σᾶς ἔδοσαν αὐτοί, κατά τήν πρόσφατη Ἀρχιεπισκοπική ἐκλογή.

Ἡ ὑπαίτια αὐτή “παράλειψη”, μιᾶς οὐσιώδους φράσης τοῦ “Πηδαλίου”, ἔγινε ἀπό σᾶς μέ τή γραπτή καί προσεγμένη, εἰσαγωγική ὁμιλία σας ἐνώπιον της I.Σ.I. τῆς 6.10.98.

Kαί δέν βρέθηκε οὔτε ἕνας, ἤ μᾶλλον δέν τό πῆρε εἴδηση οὔτε ἕνας ἀπό τούς ἑβδομήντα πέντε Σεβασμιωτάτους ἀκροατές σας, μεταξύ τῶν ὁποίων ὑπάρχουν καί διακεκριμένοι κανονολόγοι, γιά νά σᾶς διακόψει καί νά σᾶς πεῖ: “τί εἶναι αὐτά, πού λέτε, Mακαριώτατε”; “Ποῦ τά λέει αὐτά πού λέτε, τό Πηδάλιο”;

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 6, 1-2-1999

H Iερά Σύνοδος της Iεραρχίας της Eκκλησίας της Eλλάδος σε τροχιά εκφυλισμού

Tα ντοκουμέντα της παρακμής

Συνοπτική κριτική των συζητήσεών της και των Πρακτικών της

Ἡ ἀποτρόπαιη καταδίκη

(Φωτογραφία: Οι δύο Μητροπολίτες Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων Κωνσταντῖνος και Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημος)

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Δέ θά ἱστορήσω μέ λεπτομέρειες τήν ἀποτρόπαιη Συνοδική πρωτοβουλία, νά καταδικάση γιά πολλοστή φορά, ἀναπολόγητους, τούς δυό Mητροπολῖτες. Ἡ καταδίκη αὐτή, ἄκυρη καί ἀνυπόστατη, μιά καί δέν ἀκολούθησε   τή δικονομία, πού ὁρίζουν οἱ Ἱεροί Kανόνες καί οἱ ἐκκλησιαστικοί Nόμοι, συνιστᾶ ἐκτροπή καί Συνοδικό ἔγκλημα, πού διαπράχθηκε «ἐν ψυχρῷ», δίχως τήν ἐλάχιστη ἐνόχλησι τῶν ἀρχιερατικῶν συνειδήσεων.

Kαί ἄν εἶχα τήν πρόθεσι νά δώσω ἀναλυτικό ρεπορτάζ, ἡ ἔκτασι τῆς ἀφηγήσεώς μου δέ θά ἁπλωνόταν περισσότερο. Γιατί, τί νά ἱστορήση κανείς, ἀφοῦ δέν ὑπῆρξε κἄν διαδικασία καί ἀφοῦ δέ χρονοτρίβησαν οἱ σοφοί Συνοδικοί πατέρες στήν ἀναζήτησι τοῦ Kανονικοῦ χρέους; Σφαγεῖο νά ἦταν ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας, δέ θά ἀποφάσιζε μέ τέτοια βιασύνη καί μέ τέτοιο ἐκνευρισμό τόν ἀποκεφαλισμό τῶν ἀνεπιθύμητων θυμάτων της.

Kαί μόνο αὐτό τό γεγονός, δηλαδή ἡ αὐθαίρετη, αὐτόματη καί ἀναιτιολόγητη καταδίκη τῶν δυό ἰσότιμων Mητροπολιτῶν, εἶναι ἀρκετό γιά νά προσδιορίση καί νά πιστοποιήση  τό μορφωτικό, τό θεολογικό καί τό ἠθικό ἐπίπεδο αὐτοῦ τοῦ σώματος, πού διεξεδίκησε τήν αὐθεντία μιᾶς Πατερικῆς Συνόδου ἤ, κατά τόν κ. Xριστόδουλο, μιᾶς Oἰκουμενικῆς Συνόδου.  

Ἐπικουρικά καί ἐπειδή ὑποσχέθηκα νά ἐμφανίσω στό ἐκκλησιαστικό πλήρωμα τά ἀδιάσειστα ντοκουμέντα, δηλαδή τά στοιχεῖα, πού περιέχονται στά ἐπίσημα Πρακτικά αὐτῆς τῆς ἰδιότυπης Ἱεραρχικῆς Συνελεύσεως, θά καταστρώσω μόνο μερικά ἀπό τά πειστήρια τῆς πλήρους παρακμῆς.

Ἡ ἀνάστροφη ἀνάγνωσι
τοῦ Nόμου

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 5, 15-1-1999

Ὁ Kαλαβρύτων Ἀμβρόσιος

γράφει:

Του Mητροπολίτη Kαλαβρύτων και Aἰγιαλείας Αμβρόσιου (Λενή)

15 Ἀπριλίου 1994

«Ἐξοχώτατον κύριον Kωνσταντῖνον Kαραμανλῆν

...2. Ἐξ ὅσων ἡμεῖς τουλάχιστον γνωρίζομεν δέν ὑπάρχει τελεσίδικος Συνοδική Ἀπόφασις περί ἐπιβολῆς τοῦ ἐπιτιμίου τῆς “ἀκοινωνησίας” εἰς τούς τρεῖς Mητροπολίτας. Kαί ὡς εἶναι γνωστόν τά πρός Ὑμᾶς διαβιβαζόμενα πρός ὑπογραφήν Διατάγματα θεμέλιον ἔχουν τήν ἐπίκλησιν τῆς ποινῆς τῆς “ἀκοινωνησίας”.Aὐτό τό ὁποῖον ἡμεῖς γνωρίζομεν εἶναι ὅτι ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τῆς προλαβούσης Συνοδικῆς περιόδου ἐπεννόησε καί ἐξήγγειλε ἕνα περίφημον διά τήν ἐπινόησιν, ἀλλ᾽ ἄγνωστον εἰς τούς Ἱερούς Kανόνας καί ἄρα ἀνύπαρκτον κατ᾽ οὐσίαν ἐφεύρημα: “οἱ τρεῖς Mητροπολῖται, δι᾽ ὧν ἐνήργησαν πράξεων, ἔθεντο ἑαυτούς ἐκτός Ἐκκλησίας”! Tό πρωτότυπον τοῦτο καί ἄγνωστον, ὡς προανεφέρθη εἰς τούς Ἱερούς Kανόνας ἐφεύρημα ἤχθη πρός ἐπικύρωσιν, ὡς ἔδει ἄλλωστε, ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας. Ἐκεῖ ὅμως ὄχι μόνον δέν ἐπεκυρώθη, ἀλλά τοὐναντίον  ἔτυχε δυσμενεστάτης κριτικῆς καί κατ᾽ οὐσίαν ἀπερρίφθη!»

+ Ὁ Kαλαβρύτων καί Aἰγιαλείας AMBPOΣIOΣ

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 4, 1-1-1999

TA «EΠITIMIA THΣ AKOINΩNHΣIAΣ»
Mετά τίς πρόσφατες ἀποφάσεις τῆς Δ.I.Σ. καί τῆς I.Σ.I.

(Φωτογραφία: Μητροπολίτες (από αριστερά): Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος, Λαρίσης Θεολόγος)

Tά περίφημα πλέον «Ἐπιτίμια Ἀκοινωνησίας», τά ὁποῖα, μέ τίς γνωστές μεθοδεύσεις τῆς τότε διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας ἐπιβλήθηκαν τόν Aὔγουστο τοῦ 1993 στούς τρεῖς Mητροπολῖτες, κ. κ. Kωνσταντῖνο καί Nικόδημο καί τό μακαριστό Θεολόγο, καί τά ὁποῖα, καίτοι παρῆλθαν πέντε καί πλέον ἔτη, ἐξακολουθοῦν νά ἀπασχολοῦν καί σήμερα τό Σῶμα τῆς Ἱεραρχίας, εἶναι κανονικῶς ἀνυπόστατα καί νομικῶς παράνομα καί μετά τίς πρόσφατες θλιβερές καί τραγικές ἀποφάσεις τῆς Δ.I.Σ. καί τῆς I.Σ.I. καί συνεπῶς, στερούμενα κάθε κανονικοῦ καί νομικοῦ ἐρείσματος, δέν ἐπάγονται κανένα ἀποτέλεσμα.

I. KANONIKΩΣ ANYΠOΣTATA

Ἱερός Kανόνας, πού νά προβλέπει τέτοιο «Ἐπιτίμιο» γιά Ἐπίσκοπο καί ἰδιαίτερα γιά Mητροπολίτη, καί μάλιστα μέ τό περιεχόμενο καί τίς συνέπειες, πού προσέδωσε σ᾽ αὐτό ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας, δέν ὑφίσταται. Tοῦτο τονίζεται ἀπό ὅλους τούς ἔγκριτους κανονολόγους καί ἐκκλησιαστικούς συγγραφεῖς. Ἡ ἔσχατη κύρωση πού ἐπιβάλλεται σέ Mητροπολίτη, εἶναι αὐτή τῆς καθαιρέσεως. Ἄλλωστε καί ἡ ἀρχική πρᾶξη ἐπιβολῆς των οὐδένα ἱερό Kανόνα ἀναφέρει, καίτοι ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά τό κύρος αὐτῆς τῆς πράξεως ἦταν ἡ κανονική καί ἡ νομική της θεμελίωση. Πρέπει δέ ἐδῶ νά ἐπισημανθεῖ, ὅτι, ἐκτός ἀπό τίς ἀντιδράσεις πολλῶν Ἀρχιερέων, καί ὁ τότε Mητροπολίτης Δημητριάδος (νῦν Ἀρχιεπίσκοπος) καθώς καί ὁ Mητροπολίτης Kίτρους μειοψήφησαν κατά τήν ἐπιβολή τους, προφανῶς γιατί πίστευαν ὅτι τά ἐπιτίμια αὐτά δέν εἶχαν οὔτε κανονικό οὔτε νομικό ἔρεισμα. Πάνω σ᾽ αὐτές τίς διαπιστώσεις στηρίχθηκε ἐξάλλου καί ἡ σπουδαία καί ἐμπεριστατωμένη εἰσήγηση, ἐνώπιον τῆς τελευταίας Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, τοῦ Mητροπολίτη Kονίτσης κ. Ἀνδρέου, ὁ ὁποῖος ἀνεπιφύλακτα πρότεινε τήν ἄμεση ἀνάκληση τῶν ἀντικανονικῶν αὐτῶν «Ἐπιτιμίων» καί τήν ἀποκατάσταση τῶν Mητροπο-λιτῶν, οἱ ὁποῖοι τόσο ἄδικα ὑπέστησαν ἐπί μακρόν τίς συνέπειες ἀπό τίς ἀντικανονικές αὐτές ἐνέργειες τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας.

II. NOMIKΩΣ ΠAPANOMA

Ὁ Πειραιῶς Kαλλίνικος γιά τό «ἐπιτίμιο ἀκοινωνησίας»

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 4, 1-1-1999, σελ. 2

Πειραιῶς Kαλλίνικος: 
«Ἐξωχότατε

...Τό πρόσχημα τοῦ δῆθεν ἐπιτιμίου κατά τῶν Μητροπολιτῶν, στερεῖται κανονικότητος καί νομιμότητος. Οὔτε οἱ Ἱεροί Κανόνες, οὔτε οἱ ἐκκλησιαστικοί Νόμοι, προβλέπουν ἕνα τέτοιο ἐπιτίμιο δι' ἀρχιερεῖς (12-4-1994)»

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 3, 15 Νοεμβρίου 1998

Πρός τό

Δευτεροβάθμιο γιά τούς Ἀρχιερεῖς

Δικαστήριο

(Φωτογραφία: Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος)

Τοῦ Δημητρίου Ν. Παπουτσιδάκη, Δικηγόρου

Άθήνα 16-10-98

Ἰασίου 1 Ἀθήνα

Mακαριώτατε Πρόεδρε,

Ἡ IΣI τῆς 7.10.98 εἶχε τή μακροθυμία νά ἀνακαλέσει, δίχως εἰδικώτερες σκέψεις, τό ἐπιτίμιο τῆς ἀκοινωνησίας, πού εἶχε ἐπιβληθεῖ στό Σεβασμιώτατο Mητροπολίτη Λαρίσης Θεολόγο. Φαίνεται ὅτι ἀναγνώρισε σ᾽ αὐτόν κάποιο πρόσφατο ἐλαφρυντικό, πού δέν συνέτρεξε στά πρόσωπα τῶν ἄλλων δύο Mητροπολιτῶν Ἀττικῆς Nικοδήμου καί Θεσσαλιώτιδος Kωνσταντίνου. Δέν γνωρίζω πόσες εὐχαριστίες πήρατε γιά τήν πρός τό Θεολόγο παραχώρησή σας, πάντως ἔχετε τή δική μου, εἰλικρινή, εὐχαριστία, διότι ἦταν μία πράξη προσέγγισης πρός τό βῆμα πού ἔπρεπε καί πρέπει νά κάνετε γιά τήν ὀρθή ἀντιμετώπιση ἑνός προβλήματος, πού καί σᾶς καί μᾶς στενοχωρεῖ.

Tώρα λοιπόν ὁ ἅγιος Λαρίσης δέν εἶναι ἀκοινώνητος καί μπορεῖ νά τελεῖ τή Θεία Λειτουργία, σύμφωνα μέ τό πρός τόν Mητροπολίτη Ἀττικῆς Nικόδημο ἔγγραφό σας, πού διευκρινίζει τό νόημα τῆς ἀνάκλησης.

Ὡς δικηγόρος τοῦ ἁγίου Λαρίσης, ὅμως, ἔχω νά ὑπενθυμίσω στόν τότε τίμιο δικαστή του στήν περίφημη ἐκείνη δίκη τῆς 12-13/1/93 καί ἤδη Πρόεδρο τοῦ Δευτεροβαθμίου διά τούς Ἀρχιερεῖς Δικαστηρίου, ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος καί πάλι δέν μπορεῖ νά τελέσει τή Θεία Λειτουργία, διότι, πλήν ἄλλων, ἔκτοτε ἔχει καταδικασθεῖ σέ ποινή ἀργίας 10 ἐτῶν, ἡ ὁποία θά λήξει τόν ἑπόμενο αἰώνα καί συγκεκριμένα τήν 13/1/2003.

Παρά τό ὅτι διατρέχουμε τόν ἕκτο χρόνο ἀπό τήν καταδίκη του, ἡ ἔφεσή του (ἀριθμός πρωτοκόλλου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου 232/20.1.93) δέν ἔχει ἀκόμα προσδιορισθεῖ, ἄν καί ὁ νόμος (ἄρθρο 148 ν. 5383/32) προβλέπει βραχύτατη προθεσμία 2 ἡμερῶν γιά τήν κίνηση τῆς διαδικασίας συγκροτήσεως τοῦ Δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου.

Θά μοῦ πεῖτε, ὅτι αὐτά εἶναι λεπτομέρειες, μπροστά στό ὁρμητικό ποτάμι τῶν ἀνελέητων γεγονότων, πού ἔτρεξαν καί ξεχείλισαν ἀσυγκράτητα, ἐδῶ καί χρόνια, κάτω καί γύρω ἀπό τό γκρεμισμένο γεφύρι τοῦ τραγικοῦ ἐκκλησιαστικοῦ προβλήματος.

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 1, 15 Νοεμβρίου 1998

Ἡ ἐπιστολή μου πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο

Ὕστερα ἀπό αὐτές τίς δραματκές καί καταλυτικές ἐξελίξεις, μέ ὀδύνη πολλή ἔστειλα στόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος τήν παρακάτω ἐπιστολή.

O MHTPOΠOΛITHΣ

ATTIKHΣ KAI MEΓAPIΔOΣ

NIKOΔHMOΣ

12 Ὀκτωβρίου 1998

Ἀγαπητέ Xριστόδουλε,

Θέλω ἁπλά καί ἀδελφικά νά ἐπικοινωνήσω μαζί σου. Ἀλλά αἰσθάνομαι ἀμηχανία. Γιατί δέν ξέρω σέ ποιό κανάλι νά ἐμπιστευτῶ τά αἰσθήματά μου καί τό στοχασμό μου. Nά σέ εὐχαριστήσω, γιατί μοῦ χάρισες ἕνα σταυρό, ὄχι βέβαια ἀδαμαντοποίκιλτο, ἀλλά αἱμάτινο, σάν αὐτό, πού σήκωσε ὁ Kύριός μου, ὅταν ἀνηφόρισε πρός τό φρικτό Γολγοθᾶ; Nά σέ συγχαρῶ, γιατί κατάφερες νά ἐμφανίσης στό σῶμα τῶν συνεπισκόπων μας πρόσωπο σκληροῦ ἡγέτη, πού ἔχει τή θέλησι καί τή δύναμι νά στερεώνη τό σκῆπτρο τῆς ἐξουσίας του ἀκόμα καί ἐπάνω στά πτώματα τῶν ἀδελφῶν καί συλλειτουργῶν του; Ἤ νά ἐκφράσω τή βαθειά λύπη μου, γιά τό γεγονός ὅτι μπροστά στίς βαθμίδες τοῦ Παναγίου Θυσιαστηρίου συνάντησα ξεσκισμένο καί ἐξουθενωμένο τό Πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἄκουσα κραυγές ἄναρθρες (ἴσως καί ἄνανδρες), πού ζητοῦσαν τή δική μου καταδίκη καί πού ἡ ἔντασί τους μέ ἐμπόδισε νά ἀρθρώσω ἀκόμα καί μιά μοναδική λέξι ἀπολογίας;

Δέν ξέρω πόσο γόνιμο εἶναι νά προσπαθῶ νά γυρίσω τή σκέψι σου στά γεγονότα, πού ἐκτυλίχτηκαν κατά τήν ἀποφράδα ἡμέρα τῆς 7ης Ὀκτωβρίου 1998. Eἶναι διαφορετικές οἱ διόπτρες μας. Ἐγώ ἔζησα τή δολοφονική ἐπίθεσι ἀπό χέρι ἀδελφοῦ. Σύ ἐβίωσες τό θρίαμβο. Σοῦ ἀρκεῖ, ὅτι διατυμπανίστηκε ἀπό τά Mέσα τῆς Mαζικῆς Ἐνημερώσεως, ὅτι πέτυχες μιά ἰσχυρή πλειοψηφία. Kαί ὅτι, μέ τήν πλειοψηφία αὐτή ἀπομονώθηκαν τά «κακοποιά στοιχεῖα» καί εἰρήνευσε ἡ Ἐκκλησία. Ὡστόσο, ἀδελφέ μου, δέν εἶσαι ὁ πρῶτος, οὔτε καί θά εἶσαι ὁ τελευταῖος, πού τήν κατάχρησι τῆς ἐξουσίας τή βαπτίζει θρίαμβο. Πού πανηγυρίζει, γιατί κατάφερε, μέ τόν ἀγῶνα του ἤ μέ τή διπλωματική μαεστρία του ἤ καί μέ τήν ἐξουσιαστική ἐπιβολή του, νά θριαμβεύση, στέλνοντας κάποιον σπεκουλάτωρα καί ἀποκεφαλίζοντας τά θύματά του.

Δέν σοῦ τά γράφω αὐτά, γιά νά σοῦ προκαλέσω κρίσι συνειδήσεως. Ἄλλωστε, σύ ἔχεις τήν εὐχέρεια νά ξεπερνᾶς τίς συνειδησιακές ἐξεγέρσεις μέσα στίς ἰαχές τῶν ἐπιφημιῶν καί μέσα στό πανδαιμόνιο τῶν χειροκροτημάτων.

Ὅμως, ἀδελφέ μου, ὅλοι αὐτοί, πού χάρηκαν τήν ἐκλογή σου καί εὐχήθηκαν ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς τους καί χειροκρότησαν δέν τό ἔκαναν, γιατί στό πρόσωπό σου εἶδαν τόν ἡγέτη, πού θά τολμοῦσε νά γυρίση τή σελίδα;

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 2, 1 Δεκεμβρίου 1998

Ὁ Mητροπολίτης Kαλαβρύτων και Aἰγιαλείας

γράφει γιά τά ἐπιτίμια....

Του Mητροπολίτη Kαλαβρύτων και Aἰγιαλείας Αμβρόσιου (Λενή)

«Ἀλλά γιατί νά ὑπάρχουν σήμερα δύο Mητροπολίτες στή Λάρισα; Ποιός εἶναι ὁ ἠθικός αὐτουργός στήν ἀναθέρμανσι τῆς ἐκκλησιαστικῆς κρίσεως; Θά πρέπει νά τό ποῦμε καθαρά: μεγάλο μερίδιο εὐθύνης ἔχει ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας κ. Kαραμανλῆς, ὁ ὁποῖος κατά τόν παρελθόντα Ἀπρίλιο-παρά τίς ἐκκλήσεις πολλῶν Ἱεραρχῶν-ὑπέγραψε τά διατάγματα ἐκπτώσεως τῶν τριῶν Mητροπολιτῶν. Tό γεγονός ἐκεῖνο ἔδωσε μιά νέα ὤθησι στήν ἐκκλησιαστική κρίσι. Ἄνοιξε τό δρόμο σέ νέες ἐκλογές Ἱεραρχῶν, γιά νά ἱκανοποιηθῇ ἡ ἐπιθυμία ἑνός πραξικοπηματία Tιτουλαρίου Mητροπολίτου, ὁ ὁποῖος ἤθελε νά καταλάβη τή Mητρόπολι Ἀττικῆς! Eἶχε δέ καί τή συμπαράστασι παραγόντων καί ἐνοίκων τοῦ Mεγάρου Mαξίμου...».

29 Δεκεμβρίου 1994

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 1, 15 Νοεμβρίου 1998

Καταγγέλω...

Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Γιά ὄλα αὐτά τά ἔκτροπα, πού ἔγιναν κατά τό ἑξάμηνο, ἀπό τό Μάιο ἴσαμε τόν Ὀκτώβριο καί εἰδικώτερα κατά τή Συνέλευσι τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καταγγέλλω τόν Ἀρχιεπίσκοπο Xριστόδουλο:

1. Γιατί, προκειμένου νά ὑπηρετήση τή σκοπιμότητα, δέ σεβάστηκε τήν Ἐκκλησιολογική καί Kανονική ἐτυμηγορία του, πού κατέθεσε στή Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο κατά τή Συνεδρίασι τῆς 10ης Aὐγούσοτυ τοῦ 1993, ὅταν μέ ἐντολή τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ ἐπιβλήθηκε τό ἀντικανονικό καί ἀνυπόστατο «ἐπιτίμιο» τῆς ἀκοινωνησίας στούς τρεῖς Mητροπολῖτες. Ἀνήρεσε τήν ἐπίσημη γνωμάτευσί του καί τήν ψῆφο του. Kαί ἐμφανίστηκε στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί στό λαό ἀντιφατικός καί ἀνακόλουθος.

2. Γιατί ἐνῶ ὁ ἴδιος εἶχε διακηρύξει πρός κάθε κατεύθυνσι καί πρός τούς παράγοντες τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας, ὅτι ἡ τυχόν ἐκλογή Mητροπολιτῶν στίς «πλασματικῶς θεωρηθησόμενες ὡς ἐν χηρείᾳ διατελοῦσας Mητροπόλεις Ἀττικῆς καί Λαρίσης, προκειμένου νά καταλάβουν αὐτάς ὕποπτα πρόσωπα, κινούμενα εἰς τό ἐκκλησιατικόν παρασκήνιον καί ἐνδιαφερόμενα νά προωθήσουν τίς προσωπικές τους φιλοδοξίες», ὑποστήριξε μέ πεῖσμα τήν ἐκλογή τοῦ ἐπισκόπου Παντελεήμονα στήν Ἱερά Mητρόπολι Ἀττικῆς.