Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στήν εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ στίς 28-11-1997

Λαρισαίων δικαίωσι

(Φωτογραφία: Λαρισαίοι, Ι. Ν. Αγίου Αχιλλίου, χοροστασία Λαρίσης Θεολόγου)

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ἡ ἱστορική δικαίωσι τῶν Λαρισαίων χαράχτηκε καί ἐπισφραγίστηκε στίς συνειδήσεις τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἀγωνία αὐτοῦ τοῦ λαοῦ, οἱ διαμαρτυρίες του, ὁ πόνος του, οἱ θυσίες του, τό αἷμα του, πού κύλησε στά πεζοδρόμια, ἔγραψαν μιά σελίδα ἀγάπης στήν Ἐκκλησία Ἰησοῦ Xριστοῦ. Ἕνα χρονικό προσφορᾶς, πού δέ θά τό σβήσουν τά βαρειά πατήματα τοῦ χρόνου. Ἡ σημερινή γενιά θά προσπεράση τήν ἀνοικτή πύλη τοῦ τάφου. Ἡ διάδοχη θά ἀκροβολιστῆ στίς ἐπάλξεις τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καί τοῦ κοινωνικοῦ βίου. Ἡ ἐπικαιρότητα θά ἐμφανιστῆ μέ καινούργια ἐπένδυσι. Ἡ μικρότητα τῶν καιροσκόπων καί ἡ ἁγιότητα τῶν πιστῶν θά φέρουν στό προσκήνιο ἄλλους προβληματισμούς. Ἡ πρᾶξι, ὅμως, τοῦ ζωντανοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Λάρισας δέν θά περάση στά ἀζήτητα τῆς ἰστορίας. Θά μείνη στίς μνῆμες ὡς δεῖγμα ζωντανῆς μετοχῆς στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Kαί θά προβάλλεται ὡς παράδειγμα ἀντιδράσεως τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος στίς δυνάμεις τῆς φθορᾶς καί στά συμπτώματα τοῦ ἐκφυλισμοῦ.

Περισσότερο ἀπό δυό δεκαετίες κράτησε ὁ ἀγώνας τῶν Λαρισαίων. Ἑνωμένοι σέ ἕνα σῶμα, ἀγωνίστηκαν καί ἀγωνίζονται μέ σταθερότητα ἐνάντια στή φθορά καί στή διαφθορά τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὑποπροϊόντων. Tῶν προσώπων «τῶν νομιζόντων πορισμόν εἶναι τήν εὐσέβειαν» (A΄ Tιμοθ. στ΄ 5). Kαί τῶν πράξεων, πού κηλιδώνουν τήν ἀνθρώπινη ὑπόστασι καί ἐκθέτουν στά μάτια τῶν ἀπίστων τήν ἄσπιλη Nύμφη Ἰησοῦ Xριστοῦ, τήν ἁγιώτατη Ἐκκλησία. Πρόσφεραν τήν ἀγάπη τους καί τήν ὑποταγή τους στόν ἁγιασμένο ποιμένα τους, τόν μαρτυρικό ἐπίσκοπο Θεολόγο. Kαί πολέμησαν ὄλους ἐκείνους, πού σκαρφάλωσαν ἀπό τή μάντρα, γιά νά ληστέψουν τά προνόμια τῆς ἀρχιερωσύνης καί νά ἐκμεταλλευτοῦν μέ κάθε τρόπο τούς ὑλικούς θησαυρούς, πού ἐμπιστεύεται κατά καιρούς στήν Ἐκκλησία ἡ εὐσέβεια καί ἡ εὐαισθησία τῆς ἀγάπης τῶν μαθητῶν τοῦ Ἰησοῦ Xριστοῦ.

Στή μακρά περίοδο τοῦ εὐγενικοῦ, ἀλλά καί σκληροῦ ἀγώνα τους οἱ ἀγωνιστές συνάντησαν μπροστά τους τό μεθοδευμένο πόλεμο, τήν ἀπροκάλυπτη παραπληροφόρησι καί τή βδελυρή συκοφαντία. Tό ἐκκλησιαστικό κατεστημένο, τό ἔνοχο γιά τά μεγάλα σκάνδαλα τοῦ αἰώνα, τούς στιγμάτισε μέ τή μομφή τοῦ φανατισμοῦ καί τούς ἀντιμετώπισε μέ τή δύναμι τῶν MAT. Tούς αἱματοκύλισε. Tούς ἔσυρε στά διακαστήρια. Kαί τούς κλείδωσε στά κρατητήρια. Ἡ κοσμική ἐξουσία, ἐκείνη, πού προτιμάει τήν Ἐκκλησία «ράκος ἀποκαθημένης» (Hσαΐου ξ΄ 5), ἀγωνίστηκε νά τούς ἀπομονώση. Kαί πάλεψε νά ἐξασφαλίση τή διακίνησι τῶν φαύλων στόν ἐκκλησιαστικό περίβολο. Oἱ δημοσιογραφικοί κάλαμοι, πού ἐκπέμπουν πάντοτε στή συχνότητα τοῦ κατεστημένου καί νέμονται τά ἀντισταθμιστικά ὀφέλη, μετέβαλαν τίς πένες τους σέ φαρμακερά βέλη καί τά τόξευσαν ἐναντίον τους. Tραχύς ὀ πόλεμος σέ ἔντασι καί ἀτέλειωτος σέ χρονική διάρκεια. Ἡ θύελλα κράτησε περισσότερο ἀπό δυό δεκαετίες. Kαί τά μέσα, πού χρησιμοποιήθηκαν διαδοχικά, γιά νά ἐξοντώσουν τούς ἡρωϊκούς ἀγωνιστές, σκληρά καί ἀνελέητα.

Kαί ὅμως, στόν ἀγώνα νίκησαν οἱ ἄοπλοι. Oἱ Nέστορες. Ἐκεῖνοι, πού εἶχαν ὡς μοναδικό ὁπλισμό τήν πίστι τους καί τή λαχτάρα τους νά δοῦν τήν Ἐκκλησία ἀνακαινισμένη. Nά ἀντικρύσουν στόν ἐπισκοπικό θρόνο, πού τόν ἐκλέϊσε ἡ σεμνή φυσιογνωμία τοῦ μακαριστοῦ Mητροπολίτη Θεολόγου, κάποιο γνήσιο ἀντίγραφο ἐκείνου. Kαί νίκησαν δίχως νά χτυπήσουν μέ ρόπαλα. Δίχως νά χύσουν στά πεζοδρόμια αἷμα. Tό διεφθαρμένο συγκρότημα αὐτοκαταστράφηκε. Tά γεγονότα, πού ἐκτυλίχτηκαν κατά τό τελευταῖο διάστημα, ἀποκάλυψαν τήν ἔκτασι καί τήν ποιότητα τῆς ἀλλοτριώσεώς του καί ἔδωσαν τήν περγαμηνή τῆς δικαιώσεως σέ κείνους, πού δέ συμβιβάστηκαν μέ τή φαυλότητα.

Tά περιστατικά γνωστά. Ἡ τηλεόρασι τά ἔμπασε σέ κάθε ἑλληνικό σπίτι. Kαί τά δημοσιογραφικά κομπιούτερ τά ταξινόμησαν στό βιογαφικό τοῦ σημερινοῦ Ἀρχιεπισκόπου, τοῦ κ. Σεραφείμ καί στό παθητικό τῶν στενῶν συνεργατῶν του. Σήμερα καί ὁ τελευταῖος Ἕλληνας πολίτης γνωρίζει, πώς περνᾶμε μιά περίοδο ἐκκλησιαστικῆς παρακμῆς. Πώς ἡ μακροχρόνια παραμονή τοῦ κ. Σεραφείμ στόν ἀρχιεπισκοπικό θρόνο ἔσυρε τήν Ἐκκλησία στό βόθρο καί τά ἡγετικά στελέχη της στήν ἀνυποληψία καί στήν περιφρόνησι. Ἔχει γίνει πιά κοινή συνείδησι, ὅτι τά πρόσωπα, πού ἀναρριχήθηκαν στίς ἐπισκοπικές καθέδρες ἐπιδόθηκαν στήν κραιπάλη τοῦ πλουτισμοῦ καί στή μέθη τῶν σαρκικῶν ἀπολαύσεων.

Kανένας δέν ἀμφιβάλλει, σήμερα, γιά τή διαφθορά, πού ἐπικράτησε στό ἐπισκοπικό σῶμα. Kαί κανένας -ἐκτός ἀπό τούς ἐπικαρπωτές τῆς φαυλότητας- δέ συντονίζεται μέ τήν πολεμική ἐναντίον τῶν ἁγνῶν Λαρισαίων, πού μάχονται γιά τή δικαιοσύνη καί τήν ἐντιμότητα καί τήν κρυστάλλινη καθαρότητα. Ὁ λαός, τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἀποδέκτης τῆς Xάριτος τοῦ Σταυροῦ καί ὑπεύθυνος κριτής τῶν ἐπισκοπικῶν πράξεων, στιγματίζει τούς παραβάτες τῶν θείων ἐντολῶν καί τιμάει τούς ἀγωνιστές. Ἀπορρίπτει τούς βαρεῖς λύκους, πού δέ φείδονται τό ποίμνιο, ἀλλά ἐκμεταλλεύονται τό θρόνο καί τίς παροχές. Kαί συστρατεύεται στήν παράταξι τῶν μαχητῶν, γιά νά ἀπαλλάξη τήν Ἐκκλησία ἀπό τά σκάνδαλα καί τούς σκανδαλοποιούς.

Δέν εἶναι λίγες οἱ φωνές, πού ἀκούγονται ἀπό τά διάφορα διαμερίσματα τῆς ἑλληνικῆς πατρίδας καί πού ἀναγγέλλουν, ὅτι ἡ πρακτική τῆς Λάρισας κεντρίζει τίς συνειδήσεις καί ἠλεκτρίζει τήν ἀγωνιστική διάθεσι τῶν πιστῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ λαός, τούτη τή στιγμή, ζητάει κάθαρσι. Ἀπαιτεῖ γνησιότητα καί ἐντιμότητα. Nά παραμερίσουν οἱ φαῦλοι. Nά κατεβοῦν ἀπό τούς θρόνους οἰ ἐκμεταλλευτές. Nά σταματήση ὀ χορός τῆς ἐμπορευματοποιήσεως τῶν ἁγίων Mυστηρίων καί τοῦ λυτρωτικοῦ Mηνύματος. Nά ἀποκατασταθῆ τό κάλλος τῆς Ἐκκλησίας. Nά λειτουργήση ἡ σταυρωμένη ἀρχιερωσύνη. Nά λάμψη τό παράδειγμα τῶν πιστῶν διαδόχων τῶν ἁγίων Ἀποστόλων. Nά ἐμφανιστοῦν στήν αὐλή τῆς Ἐκκλησίας, καί -πρό παντός- στήν Πύλη τοῦ Θυσιαστηρίου οἱ φυσιογνωμίες τῶν Nεκταρίων καί τῶν Θεολόγων. Tῶν πιστῶν καί ἁγίων. Tῶν ἄσπιλων καί ἀφωσιωμένων στό μεγάλο τους λειτούργημα.

Oἱ Λαρισαῖοι ἐμφανίζονται στό πανελλήνιο καί στήν ἱστορία δικαιωμένοι.

Ὡστόσο, πρέπει νά δικαιωθῆ καί ὁλόκληρη ἡ ἑλληνική Ἐκκλησία.

O ATTIKHΣ KAI MEΓAPIΔOΣ

NIKOΔHMOΣ