Ξόδεμα;

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Τό «τραῦμα» τῆς ἀγάπης”, α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 2002), σελ. 124

«... Μή θεωρεῖς τήν ἐλεημοσύνη, ὅτι εἶναι ξόδεμα, ἀλλά εἰσόδημα. Οὔτε ὅτι εἶναι δαπάνη, ἀλλά ἐπιχείρηση. Γιατί παίρνεις περισσότερα ἀπό αὐτά, πού δίνεις. Δίνεις ψωμί καί παίρνεις ζωή αἰώνια. Δίνεις ροῦχο καί παίρνεις ἔνδυμα ἀφθαρσίας. Δίνεις συμμετοχή στή στέγη καί παίρνεις τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.» (Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου)

Ένα μέρος για τους φτωχούς

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Τό «τραῦμα» τῆς ἀγάπης”, α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 2002), σελ. 122

«... Βάλτε κάποια μέτρα στή χρήση τῶν ἀγαθῶν, πού προορίζονται γιά τήν ἐξυπηρέτηση τοῦ βίου. Μήν τά θέλετε ὅλα δικά σας. Ἀλλά ἕνα μέρος ἀπό αὐτά, νά εἶναι τῶν φτωχῶν, τῶν ἀγαπημένων τοῦ Θεοῦ. Γιατί ὅλα τά ἀγαθά εἶναι τοῦ Θεοῦ, τοῦ κοινοῦ μας Πατέρα.» (Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης)

Σημαντικό πατερικό κείμενο, φωτίζει ζωηρά τήν ἔννοια τῆς πίστεως, καί τή σημασία της στήν πνευματική ζωή τοῦ χριστιανοῦ.

ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Οσίου Πέτρου του Δαμασκηνού (Φιλοκαλία)

Η αληθινή πίστη είναι θεμέλιο όλων των αγαθών και θύρα των μυστηρίων του Θεού και νίκη άκοπη των εχθρών, και πιο αναγκαία από κάθε άλλη αρετή, και φτερά της προσευχής, και κατοίκηση του Θεού μέσα στην ψυχή. Γι αυτό όποιος ποθεί να την αποκτήσει, έχει χρέος να υπομένει κάθε δοκιμασία που θα του έρθει από τους εχθρούς και από τους πολλούς και ποικίλους λογισμούς, για τους οποίους κανείς δεν μπορεί να εννοήσει τελείως, ούτε να μιλά γι αυτούς, ή να τους βρει, παρά μονάχα ο εφευρέτης της κακίας διάβολος. Αλλά ας έχει θάρρος ο άνθρωπος αυτός· γιατί αν νικήσει τους πειρασμούς που έρχονται καταπάνω του με τόση βία και συγκρατεί το νού του ώστε να μην υποχωρήσει στους λογισμούς που φυτρώνουν μέσα στην καρδιά του, θα νικήσει με μιάς όλα τα πάθη. Γιατί δεν είναι αυτός που νίκησε, αλλά ο Χριστός που ήρθε μέσα του με την πίστη. Γι αυτούς τους ανθρώπους λέει ο Χριστός ότι: «όποιος έχει πίστη σαν κόκκο σιναπιού…» (Λουκ. 17, 6).

Αγάπη και πίστη

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Θυσίαν αἰνέσεως», α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 130

«... Ἡ ἔκχυση τῆς ἀγάπης, μαζί μέ τήν ὁμολογία τῆς πίστης μας, λέει ὁ ἑρμηνευτής Καβάσιλας, ἀποτελοῦν τήν ὁλοκλήρωση τῆς προετοιμασίας μας γιά τό Μυστήριο τῆς Εὐχαριστίας.»

Ἡ φρικτή θυσία

«Ὅταν δῇς τόν Χριστό θυσιασμένο ἐπάνω στήν Ἁγία Τράπεζα, καί τόν ἱερέα νά στέκεται μπροστά στό θῦμα καί νά ἱκετεύῃ κι’ ὅλους νά βάφωνται μέ τό πορφυρό αἷμα, ἄρα πιστεύεις πώς βρίσκεσαι ἀκόμα στή γῆ; Δέν καταλαβαίνεις πώς ἔχεις ἀνυψωθῆ πάνω ἀπό τή γῆ μας καί τήν ὕλη της καί μέ γυμνή τήν ψυχή καί τόν νοῦ καθαρό ἐξετάζεις αὐτά πού γίνονται στόν Οὐρανό;». (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος).