Εὐχαριστήριον
(Ἔπη θεολογικά: ΛΓ’, Migne XXXVII, 514)

Μετάφραση Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Γιά τίς εὐλογίες, πού στέλνει ὁ οὐράνιος Βασιληᾶς στόν κόσμο, εὐχαριστεῖ. Καί, πρό παντός, γιά τήν ἀτίμητη χάρι τοῦ σταυροῦ.

 

Σέ σένα ἡ εὐχαριστία μου,

            Βασιληά καί δημιουργέ τῶν πάντων.

Γέμισ’ ἀπ’ τή δόξα σου ὁ οὐρανός

            κι’ ὁλόκληρη ἡ γῆ ἀπ’ τή σοφία σου.

Ὁ Λόγος σου, Υἱός καί Θεός,

            ἔκτισε πάντα.

Καί τό Ἅγιο Πνεῦμα σου

            χαρίζει σ’ ὅλα τή ζωή.

Γίνε εὐμενής στόν κόσμο σου, Τριάδα θεία,

            γίνε καί σέ μένα ἵλεως,

Υἱέ Θεοῦ κατά τήν θεότητα,

            Υἱέ ἀνθρώπου κατά τή σάρκα,

πού δέχτηκες νά ὑποστῇς θάνατο πάνω στό σταυρό,

            πάνω στό σταυρό,

σάν θνητός·

καί τήν τρίτη μέρα ἄφησες τίς πύλες τοῦ ἄδου

σάν Θεός.

            Μέ τήν ἀνάστασί σου ἔλυσες τά δεσμά τοῦ θανάτου,

καί στή γενηά τῶν θνητῶν ἔδωσες τέτοια φύσι,

            πού κι’ ἐμεῖς

νά ζοῦμε τῆς αἰωνιότητος ὅλες τίς μέρες

            καί νά ὑμνοῦμε ἀδιάκοπα ἐσένα τόν ἀθάνατο.

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Ἡ ἱκεσία ἑνός Ἁγίου», β΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1994), σελ. 67