Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Σπουδή Ἀγάπης», α΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1997), σελ. 151

Ο νους μας στο Θεό

«… Χρειάζεται πολλή ἀγάπη στό Θεό, καταβολή δύναμης καί πολύς ἀγώνας, γιά να καταφέρουμε νά συνάψουμε τό νοῦ μας μέ τό Πρόσωπό Του. Νά τόν προσκολλήσουμε σταθερά καί ἀμετακίνητα στό λατρευτό Κύριο. Νά βλέπει ὁ νοῦς μας, μυστικά, τή Θεϊκή δόξα καί νά εὐφραίνεται. “Νά ὁρᾷ” τόν Ἀγαπημένο καί νά γεμίζει μέ ἱκανοποίηση. Νά μιλάει μαζί Του ἀδιάκοπα καί νά χαίρεται καί νά ἀπολαμβάνει τήν Παρουσία Του. Νά διαλέγεται στή γλώσσα τῆς ἀγάπης καί νά αἰσθάνεται ἀδιάσπαστα ἑνωμένος, προσκολλημένος σέ Κεῖνον, πού εἶναι καί Δημιουργός καί Πατέρας. Νά δέχεται μέ ἀνοιχτή καρδιά τήν Ἀποκάλυψη καί νά ἀπαντάει αὐθόρμητα μέ τήν ὑπακοή καί τήν ἐπανάπαυση.»