Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Θυσίαν αἰνέσεως», α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 230

Ελπίδα αιώνιας ζωής

«... Ὅπως ὁ ἄρτος, πού προέρχεται ἀπό τή γῆ, ὅταν δεχτεῖ τήν ἔκκληση τή δική μας καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, δέν εἶναι πιά κοινός ἄρτος, ἀλλ’ Εὐχαριστία, πού συνίσταται ἀπό δύο πράγματα, ἐπίγειο καί οὐράνιο, ἔτσι καί τά σώματά μας, ὅταν μεταλάβουν τήν Εὐχαριστία, δέν εἶναι πιά φθαρτά, γιατί ἔχουν ἀποκτήσει τήν ἐλπίδα τῆς ἀνάστασης καί τῆς αἰώνιας ζωῆς.»

Το Άγιο Πνεύμα

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Θυσίαν αἰνέσεως», α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 217

«... τό Ἅγιο Πνεῦμα “συγκροτεῖ” τήν Ἐκκλησία, τήν τροφοδοτεῖ μέ τήν οὐράνια Χάρη, τήν κατευθύνει, τήν ἁγιάζει, τήν ἀναδεικνύει Κιβωτό τῆς σωτηρίας, Οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ.»

Αγιασμός

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Θυσίαν αἰνέσεως», α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 201

«... Ἅγιοι δέν εἶναι μόνο οἱ “τελειωμένοι” καί “ὡλοκληρωμένοι”. “Ἀλλά καί ὅσοι πρός τήν τελειότητα ἐκείνην ἐπείγονται μέν, λείπονται δέ ἔτι”.»

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, [ὅ.π.] σελ. 205

«... Ὁ ἁγιασμός μας εἶναι συνέπεια τῆς μετοχῆς μας στό Ποτήριο τῆς Εὐχαριστίας. Εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς ἕνωσής μας μέ τόν Κύριο.»

Προσευχόμενοι

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Θυσίαν αἰνέσεως», α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 189

«... Ἀνάμεσα σέ μᾶς καί στό Θεό δέν ὑπάρχει χάσμα. Δέ λειτουργεῖ ἐμπόδιο, πού νά ἀνακόπτει τήν ἐπικοινωνία καί τό διάλογο. Δέν ὑψώνονται φράγματα ἀδιαπέραστα, πού νά μειώνουν καί νά ἀποδυναμώνουν τήν ἔνταση τῶν ἱκεσιῶν μας καί τήν ἀνταπόκριση τοῦ Πατέρα μας. Μιλᾶμε μέ παρρησία. Ἀκουγόμαστε μέ στοργή καί μέ ἀγάπη. Καί ἀπολαμβάνουμε τήν προστασία καί τή βοήθεια, ἀπό τό πατρικό, στοργικό χέρι.»

Το "ενέχυρο"

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Θυσίαν αἰνέσεως», α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 171

«... ὁ Θεός καταθέτει ἐνέχυρο, γιά νά βεβαιώσει τή φιλάνθρωπη διάθεσή Του καί γιά νά πείσει τόν ἄνθρωπο, πώς τόν ἔχει προορίσει γιά τήν αἰώνια Βασιλεία. Καί αὐτό τό “ἐνέχυρο” τῆς ὁριστικῆς σωτηρίας καί τῆς εἰσδοχῆς τοῦ ἀνθρώπου στή χαρά τοῦ Παραδείσου, εἶναι τό “προκείμενο” καθαγιασμένο Σῶμα καί τό Τίμιο Αἷμα.»

Θεία Κοινωνία

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Θυσίαν αἰνέσεως», α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 161-162

«... Ὁ καθαγιασμένος Ἄρτος καί τό καθαγιασμένο Ποτήριο δέν ἀποτελοῦν τύπο ἤ σύμβολο. Εἰκόνες ἤ ἁπλές ἀναμνήσεις τῶν γεγονότων, πού πραγματοποιήθηκαν στό ἀνώγαιο τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου καί στό Γολγοθά. Δέν ἀναπαριστάνουν τά στάδια τῆς μεγάλης ἐκείνης Πράξης, τῆς σταυρικῆς Θυσίας τοῦ Κυρίου μας. Εἶναι “αὐτό τό τίμιο Σῶμα” καί αὐτό τό “τίμιο Αἷμα”. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος. Ἡ ὑπερούσια Τροφή, πού προσφέρθηκε στούς τότε μαθητές καί προσφέρεται ἀδιάκοπα γιά τή σωτηρία καί τήν πνευματική ἀνάπτυξη τοῦ κόσμου.»

"Ας σκεφτόμαστε τα άνω"

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Θυσίαν αἰνέσεως», α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 151

«... Ἄς ἀνεβάσουμε τίς καρδιές μας ψηλά. Ἄς σκεφτόμαστε τά ἄνω, τά οὐράνια. Ὄχι τά γήϊνα... Ἐκεῖ, πού βρίσκεται καί ὁ θησαυρός μας. Ἐκεῖ, πού βρίσκεται θρονιασμένος ὁ Χριστός, στά δεξιά τοῦ Πατέρα...»

Ομολογία πίστεως

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Θυσίαν αἰνέσεως», α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 140

«... Ἡ ὁμολογία τῆς Πίστης εἶναι τό χρέος τῶν πιστῶν. Αὐτῶν, πού δέχτηκαν τό Βάπτισμα καί μετέχουν στή Μυσταγωγία τῆς Εὐχαριστίας.»

Αδύνατο, χωρίς την αγάπη

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Θυσίαν αἰνέσεως», α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 134

«... Πῶς νά σταθοῦμε κάτω ἀπό τό σταυρό, πῶς νἀ ἀντικρύσουμε τό Πρόσωπο τῆς ὑπέρτατης ἀγάπης, πού θυσιάζεται γιά τή δική μας σωτηρία καί πῶς νά ὁμολογήσουμε, ὅτι αὐτή ἡ ἀγάπη “συνέχει ἡμᾶς” (Β’ Κορινθ. ε’ 14), ἄν οἱ χορδές τῆς ψυχῆς μας δέ μελωδήσουν τόν ὕμνο τῆς ἀγάπης καί ἄν ὁ ἦχος αὐτῆς τῆς ἀγάπης δέν κατακυριεύσει τίς ὑπάρξεις μας;»