Πίστη στήν Ἀνάσταση

«… Ὅλοι μας, πλησιάζουμε τόν Ἀναστημένο Χριστό μας, διακρίνουμε τά τυπώματα τῶν καρφιῶν, καί καταθέτουμε τήν πίστη μας στήν ἐμπειρία καί στή μαρτυρία τῶν μαθητῶν. Πιστεύουμε, “ὅτι Χριστός ἀπέθανεν ὑπέρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατά τάς γραφάς. καί ὅτι ἐτάφη, καί ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατά τάς γραφάς”»

Πειστήρια ἀναστάσεως

«… Τό θαῦμα τῆς Ἀνάστασης, τόσο μεγάλο, τόσο ξένο στίς γήϊνες ἐμπειρίες μας, δέν ἦταν εὔκολο νά γίνει ἀποδεκτό, ἄν δέ συνοδευόταν ἀπό τά θαυμαστά πειστήρια, πού μᾶς κληροδότησε ὁ Λυτρωτής μας, μέ τίς ἐμφανίσεις Του, μετά τήν ἔξοδό Του ἀπό τόν Τάφο.»

Ἡ πλατειά ἀγάπη

«… Ὁ Θεός εἶναι ὁ Πατέρας ὅλων μας. Εἶναι ἡ πλατειά ἀγάπη, πού καλύπτει τήν Οἰκουμένη. Βλέπει, ἀκούει, εὐσπλαχνίζεται. Σκύβει μέ ἄπειρη στοργή. Ἀνοίγει διάλογο μέ τό πλάσμα Του. Ἀνταποκρίνεται στό λόγο τῆς προσευχῆς. Δέχεται ἀκόμα καί τούς ἄλαλους στεναγμούς τῆς καρδιᾶς.»

Ἡ ἀνταπόκριση τοῦ Κυρίου

«… Ὁ σαρκωμένος Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Λόγος τῆς ἄπειρης γνώσης, τό στόμα τῆς ἀπόλυτης ἀλήθειας βραβεύει τήν πίστη καί ἀνταποκρίνεται στή λαχτάρα τοῦ πιστοῦ πλάσματός Του.»

Ἡ ἀπιστία καί ἡ πίστη

«…Ἡ μίξη τῆς ἀπιστίας μέ τήν πίστη εἶναι ἡ γέφυρα πού τή διαβαίνουμε ὅλοι μας σέ κάποιο γύρισμα τῆς ζωῆς μας. Οἱ διδαχές τῆς ὀρθολογιστικῆς αὐτοφυλάκισης, στήν ἀνθρώπινη γνώση καί στήν ἀνθρώπινη δύναμη, ὑπερπληρώνουν τό λογισμό μας μέ τίς παραστάσεις καί τίς δεσμεύσεις τῆς ἀθεΐας. Ὁ βαθύς, ὅμως, προβληματισμός, πού ἀναδύεται ἀπό τό ἀπύθμενο πηγάδι τῆς ἀγωνίας μας, μᾶς κεντρίζει στήν ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ καί μᾶς ἐνθαρρύνει νά καταθέσουμε στά πόδια Του τήν ὁμολογία τῆς πίστης καί τήν προσευχή τῆς λατρείας.»