Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ», 8-7-1994

Ανεύθυνοι οι υπεύθυνοι 

Κείμενο, το παρακάτω, του μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου (υπογράφεται με το όνομα ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ) στον «Ορθόδοξο Τύπο» (8-7-1994). Διαπιστώνει και αναλύει μια τραγική πραγματικότητα. Ότι οι υπεύθυνοι για την Ελλαδική Εκκλησία επίσκοποι είναι ανεύθυνοι.

Ιεράρχες της Εκκλησίας δεν είναι τα μανεκέν του αρχιερατικού πλούτου. Οι άνθρωποι, που περιφέρουν κι επιδεικνύουν τον αυτοκρατορικό σάκο και την χρυσοποίκιλτη μίτρα.

Επίσκοποι γνήσιοι της Εκκλησίας Ιησού Χριστού είναι οι αχθοφόροι της αποστολικής ευθύνης στη μακρά και γεμάτη κινδύνους διαδρομή της ιστορίας. Οι άνδρες, οι εφοδιασμένοι με τον πλούτο των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος. Οι σφραγισμένοι με την σφραγίδα της αποστολικής διαδοχής και των αποστολικών βιωμάτων. Οι ποιμένες, οι φορτισμένοι με την βαρειά αποστολή της σποράς του ευαγγελικού λόγου στη σύγχρονή τους γενιά. Οι υπόχρεοι να προσφέρουν δείγμα γνησιότητας βίου.

Kήρυγμα Κυριακῆς Α΄ Λουκᾶ
(Ἡ θαυμαστή ἁλιεία)
Πορεία μετανοίας

(Λουκ. ε΄ 1-11)

Μοναχός Ιγνάτιος Βερβέρης

(28-9-2025)

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ στούς ἀνθρώπους

Σάββατο Ἑσπέρας
ε΄ Στιχηρό, Ἦχος βαρύς

Θεολογική ἑρμηνεία

Ἀρχιμ. Εἰρηναίου Μπουσδέκη

Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ», 4-3-1994

ΤΟ ΕΥΡΟΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ 

Κείμενο, το παρακάτω, του μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου (υπογράφεται με το όνομα ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ) στον «Ορθόδοξο Τύπο» (4-3-1994). Κατακρίνεται η στάση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως που τιμώρησε έναν ηγούμενο και 3 αντιπροσώπους Μονών χωρίς καμιά απολύτως διαδικασία, παρά τους Ιερούς Κανόνες και παρά τις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους που έχει επικυρωθεί από το Πατριαρχείο. Η κοινότητα του Αγίου Όρους δεν δέχθηκε τις ποινές και διαμαρτυρήθηκε στο Πατριαρχείο.

Η διάστασι Αγίου Όρους και Πατριαρχείου προκάλεσε θλίψι και προβληματισμό. Όσοι αγαπούν και τα δυο αυτά κέντρα της πνευματικής ζωής και μαρτυρίας ένοιωσαν ένα σφίξιμο καρδιάς. Και τούτο γιατί ο νέος αυτός σεισμός ήρθε να προστεθή στην αγωνία και στον κλονισμό, που επί είκοσι ολόκληρα χρόνια υποσκάπτουν τα θεμέλια της Αυτοκεφάλου Ελληνικής Εκκλησίας.

Διαβάσαμε το κείμενο, που η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους έστειλε στον Πατριάρχη ιστορώντας τα συμβάντα και εκφράζοντας την θλίψι των αγιορειτών πατέρων για την συμπεριφορά των μελών της Πατριαρχικής Εξαρχίας. Είναι σαφές, αλλά και περιορίζεται στα περιστατικά των δυο ή τριών ημερών. Ωστόσο, αυτά που έγιναν στο βραχύτατο αυτό διάστημα δεν μπορούν να κριθούν αυτόνομα. Είναι συμπτώματα και μάλιστα επικίνδυνα, της γενικωτέρας κρίσεως και των τριγμών, που εκπορεύονται από την ηλιόλουστη περιοχή του Βοσπόρου και επηρεάζουν αρνητικά την γαλήνια ανέλιξη και μαρτυρία της μαρτυρικής Ορθοδοξίας.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ», 24-9-1993

ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ 

Όσοι έχουν παρακολουθήσει με λεπτομέρεια τα εκκλησιαστικά γεγονότα της περιόδου που Αρχιεπίσκοπος Αθηνών ήταν ο Σεραφείμ δεν θα διαφωνήσουν καθόλου με την παρακάτω άποψη ότι τόσο ο Σεραφείμ όσο και ένας εσμός παρατρεχάμενων ανθρώπων γύρω του (ιερωμένων και όχι) είχαν καταντήσει δικτατορίσκοι και τύραννοι που σκοπό είχαν να κατατρομοκρατήσουν τον κλήρο και το πλήρωμα της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Η τρομοκρατία περισφίγγει και πνίγει σήμερα τo σώμα της ελληνικής Εκκλησίας. Οι πράξεις της κατασυκοφαντήσεως, του τρόμου και της εξαγγελίας βαρύτατων ποινών μεθοδεύονται από σκοτεινές συνειδήσεις και υλοποιούνται από ανθρώπους, πού χρέος έχουν να πρωτοπορούν στους αγώνες της ελευθερίας και της αγάπης.

Δεν θα μείνουμε στις γενικότητες. Ούτε θα σταθούμε από μακριά, δίνοντας αχνό περίγραμμα της θλιβερής πραγματικότητας. Οι εμπειρίες είναι άμεσες και καθημερινές. Η βία και η τρομοκρατία αποτελούν το «βδέλυγμα της ερημώσεως, τό εστός εν τόπω αγίω». Μπήκε στο Μέγαρο της Ιεράς Συνόδου.

Κυριακή μετά τήν Ὕψωση
Σταυρός τοῦ πιστοῦ: ἔξοδος ἀπό τή φιλαυτία

(Μάρκ. η΄, 34 - θ΄, 1)
Ἀρχιμ. Εἰρηναῖος Μπουσδέκης
(21-9-2025)

Ἀποστολικό κήρυγμα
Κυριακῆς μετά τήν Ὕψωση
Γνήσια θρησκευτικότητα

(Γαλ. β΄, 16-20)

Μητροπολίτης Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημος

Ὁ φόβος τῆς μικρῆς θυσίας

Συγκινητική προτροπή να εφαρμόζουμε την απόφασή μας για "Θυσία" όλων για το γενικό καλό και στις μικρές λεπτομέρειες της καθημερινής μας ζωής, μας δίνει με το κείμενο που ακολουθεί ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Α'.

Ὅλοι, ἀσφαλῶς, θά ἐπιθυμούσαμε ν’ ἀποκτήσουμε τήν ἡρωική αὐτή ἰδιότητα, νά εἴμαστε ἄφοβοι καί ἀτρόμητοι. Ὅλοι ἐπίσης θά ἔχωμε ὀνειρευτεῖ νά ἰδοῦμε ἕναν καλύτερο καί ὡραιότερο κόσμο καί νά ζήσουμε μέσα σ’ αὐτόν. Γιατί ποιός ἀπό μᾶς δέν θἄθελε νά δῆ μέσα στήν οἰκογένειά του νά βασιλεύη πάντα ἡ ἀγάπη, ἡ χαρά καί ἡ εὐτυχία. Ποιός δέ θά ποθοῦσε μέσα στό σχολεῖο νά εἶναι ὅλοι σάν ἀδέλφια, νά μαθαίνουν ὅσο τό δυνατόν περισσότερα πράγματα καί ν’ ἀναπτύσσωνται ὅσο τό δυνατόν πιό πολύ. Ποιός δέ θἄθελε στή δουλειά, ὅπου τυχόν ἐργάζεται, οἱ συνθῆκες νά εἶναι πιό ἀνθρώπινες, οἱ ἀμοιβές νά εἶναι πιό δίκαιες, νά ὑπάρχη ἀλληλεγγύη καί συνεργασία καί νά μή συμβαίνη ἐκεῖνο πού λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: ὁ ἕνας δέν ἔχει νά φάη, ἐνῷ ὁ ἄλλος ἀσωτεύει κι’ εἶναι πάντα μεθυσμένος. Ποιός δέν ἔχει ὀνειρευθῇ μιά κοινωνία ὅπου ἔχει φύγει ἡ σκληρότης, ὅπου ἐπικρατεῖ τό στοργικό ἐνδιαφέρον τοῦ ἑνός γιά τόν ἄλλον, ὅπου ὅλοι ζοῦν σάν μιά οἰκογένεια. Τέλος ὑπάρχει κανένας, πού δέν θά ἤθελε νά ἰδῇ μιά μέρα νά παύσουν οἱ πόλεμοι καί οἱ αἱματοχυσίες καί τά ἔθνη νά ζοῦν σάν μιά παγκόσμια ὁμοσπονδία;

Κάθε ἄνθρωπος ἀσφαλῶς τά ποθεῖ ὅλ’ αὐτά τά πράγματα. Τό κακό εἶναι μόνο, πώς ὅταν ἔλθη ἡ ὥρα, πού γιά νά γίνουν ὅλ’ αὐτά θά ἀπαιτηθοῦν θυσίες, δηλαδή θά πρέπει νά μή κυττάζη κανείς τόν ἑαυτό του, τότε πολλοί θυμοῦνται μόνο τόν ἑαυτούλη τους.

Κήρυγμα Κυριακῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ
Τό χρέος μου

(Ἰω. ιθ΄ 6-11, 13-20, 25-28, 30, 35)

Μοναχός Ιγνάτιος Βερβέρης

(14-9-2025)