Σε καιρό πειρασμού

"Ὅταν βρεθεῖς σέ κατάσταση πειρασμοῦ μήν τόν θεωρήσεις σάν ἀντικείμενο ἔρευνας καί μελέτης, οὔτε νά ἀρχίσεις νά ὑπολογίζεις τά ὑπέρ καί τά κατά πού θά μποροῦσε νά ἔχει γιά τήν πνευματική σου ζωή, ἡ ὑποχώρηση σ' αὐτόν. Μέ τόν τρόπο αὐτό μολύνεις τήν καρδιά σου καί χάνεις καιρό. Καί ἤδη αὐτό ἀποτελεῖ κέρδος τοῦ ἐχθροῦ. Ἀντίθετα στρέψε τό βλέμμα χωρίς τήν παραμικρή καθυστέρηση πρός τόν Κύριο καί πές: "Κύριε, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ". Ὅσο πιό γρήγορα ἀπομακρύνεις τή σκέψη σου ἀπό τόν πειρασμό, τόσο πιό γρήγορα ἔρχεται ἡ βοήθεια". (Ο Δρόμος των ασκητών, σελ. 79)

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 137, 16 Ἰουλίου 2004

 Ἡ ἀνεκτίμητη ἐπένδυση

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Ποιός θά ζυγίσει καί ποιός θά ἐκτιμήσει ἐπάξια τήν πνευματική ἐπένδυση, πού πρόσφερε στήν ἱστορία τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης καί στόν πολιτισμό μας ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση; Ὅποια πτυχή καί ἄν προσεγγίσει κανείς, συναντάει πλοῦτο. Ὅποια θυρίδα τοῦ ψυχικοῦ καί τοῦ πνευματικοῦ βίου καί ἄν ἀνοίξει, θαμπώνεται ἀπό τό κρυμμένο θησαύρισμα. Ἥ ἀποστολική καί ἡ πατερική μας παράδοση, καθώς ἔγιναν κοινό ἀπόκτημα γνώσης καί ἄμεσης, δυναμικῆς ἐμπειρίας, ἄνοιξαν ὁρίζοντες πνευματικῆς ἀνέλιξης, πού, οὔτε σάν ὑποψία, δέ φυτρώνει στίς ἄνυδρες καί ἄγονες ἐρημιές τῆς ἀθεΐας.

Ἀπό τόν ἄμετρο πλοῦτο τῶν προσωπικῶν βιωμάτων καί ἀπό τήν ἐκτεταμένη καταγραφή τῆς πολιτιστικῆς γονιμότητας, ξεχωρίζω τήν ἐμπειρία, πού θεμελιώνει τή ζωή στήν Ἐκκλησία καί ἀνανεώνει τά ποιοτικά στοιχεῖα τῆς ἀνθρώπινης προσφορᾶς. Πρόκειται γιά τή μετάνοια. Τή μεγάλη πράξη, πού σηματοδοτεῖ ἡρωϊκή στροφή, ἐνσυνείδητο ἀναπροσανατολισμό, διάφανη “καινή” πορεία καί γεύση νοηματισμοῦ, πού δέν τήν προσφέρουν τά συστήματα καί οἱ θορυβώδεις προπαγανδισμοί τοῦ “αἰῶνος τούτου”.

Επαναφορά στην πρώτη ζωή

«… Ἡ Χάρη τῆς Ἀνάστασης δέν μᾶς ὑπόσχεται τίποτα ἄλλο, παρά τήν ἀποκατάσταση τῶν πεσμένων στήν ἀρχέγονη γνησιότητα κι ὀμορφιά. Εἶναι μιά ἐπαναφορά στήν πρώτη ζωή, πού ξαναβάζει μέσα στόν παράδεισο τό διωγμένο ἀπ’ αὐτόν ἄνθρωπο.»

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Συναγμένοι στήν Εὐχαριστία”, α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ»), σελ. 140

Μοιρολατρεία ἤ ἀγών;

Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Αθηνών κυρός Ιερώνυμος Α΄ μάς επισημαίνει ότι οι αγώνες χρειάζονται κόπους και θυσίες. Θα πρέπει, μας τονίζει, να μην αγωνιζόμαστε μοιρολατρικά. Να μην δειλιάζουμε στις δυσκολίες του αγώνα μας και να θυμόμαστε ότι "ενώ όλο το έργο του Χριστού φαινόταν ότι ναυαγούσε πάνω στο ξύλο του Σταυρού, αυτό ακριβώς (το ξύλο του Σταυρού) ήταν ο θρίαμβός Του".

Για να διαβάσετε τις σκέψεις του μακαριστού αρχιεπισκόπου, πατήστε το παρακάτω εικονίδιο:

Κυριακή τοῦ Θωμᾶ

(Προτροπή τοῦ Οὐρανοῦ: Κηρύξατε / Β΄ Κορ. 5,12-20)

Οι ψυχές δεν νιώθουν κορεσμό

«… Οἱ ψυχές δεν νιώθουν κορεσμό. Μπροστά στό ἕνα καί μοναδικό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου καί στό γεγονός τῆς Ἀνάστασης, πού σφράγισε τή φάση τῆς “κένωσης” καί τῆς “κενωτικῆς” προσφορᾶς Του σέ μᾶς κι ἄνοιξε τήν “ὄγδοη μέρα” τῆς δόξας Του καί τῆς κυριαρχίας Του, δέν βρίσκεται εὔκολα ἐπίλογος στό στοχασμό ἤ στή δοξολογική προσευχή.»

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Συναγμένοι στήν Εὐχαριστία”, α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ»), σελ. 134

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 136, 1 Ἰουλίου 2004

Στά προπύλαια τῆς Ὀλυμπιάδας

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Βρισκόμαστε, ἔκθαμβοι, στίς παραμονές τοῦ γεγονότος, πού χαρακτηρίστηκε μέγιστο. Πατᾶμε τά σκαλοπάτια τῶν προπυλαίων τῆς Ὀλυμπιάδας, μέ ὄνειρα, μέ ἐλπίδες καί μέ ἄμετρους φόβους. Ἡ προβολή τῆς ἀθλητικῆς ἐκδήλωσης ὑπερκαλύπτει τήν ἐπικαιρότητα καί ἐπικαλύπτει τά καυτά προβλήματα τῆς ἐπιβίωσης. Ἕνας λόγος μειωτικός ἤ ἀπαξιωτικός τοῦ Ὀλυμπιακοῦ ἰδεώδους, τούτη τή στιγμή, ἐγγράφεται στήν ἱστορική βίβλο ὡς πράξη βέβηλη καί ἀξιοδάκρυτη. Ἀντίθετα, ἡ προσφορά πληθωρικοῦ θαυμασμοῦ καί ἀνθοδέσμης ἐγκωμίων διακηρύσσεται ὡς ὀφειλετική ἀναγνώριση τοῦ μεγέθους τῆς πολιτιστικῆς μας κληρονομιᾶς. Ἡ διαφώτιση, ἤ, ἄν θέλετε, ἡ διαφήμιση, μᾶς ἔχει ὑπερπληρώσει. Ἐκ μεταφορᾶς, ἀναγράφουμε στήν πιστωτική στήλη ἕνα ἀσήκωτο φορτίο πατρογονικῶν κατορθωμάτων. Καί, μέ χρηστές ἐλπίδες, σχηματοποιοῦμε τόν μακρύ προϋπολογισμό τῶν αὐριανῶν κατορθωμάτων μας.

Ὡστόσο, πιστεύω, πώς ἡ ἐνημέρωσή μας μεθοδεύεται μονόπλευρα καί καταντάει ἐλλιπέστατη.

Αγάπη προς τον Θεό

Μή ἀγαπᾶτε τόν κόσμον μηδέ τά ἐν τῷ κόσμῳ. Ἐάν τις ἀγαπᾷ τόν κόσμον, οὐκ ἔστιν ἡ ἀγάπη τοῦ πατρός ἐν αὐτῷ (Α' Ἰωαν. β΄15).

Σύντομη ἑρμηνεία: «Μήν ἀγαπᾶτε τό μάταιο κόσμο πού βρίσκεται μακριά ἀπό τόν Θεό, οὔτε τίς ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου, πού ἀπομακρύνουν τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Θεό. Ἐάν κανείς ἀγαπᾶ τόν κόσμο, δέν ὑπάρχει μέσα του ἡ ἀγάπη πρός τόν οὐράνιο Πατέρα».

Παναγιώτου Ν. Τρεμπέλα, Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ (Ἀπόδοση στήν κοινή νεοελληνική), στ΄ ἔκδοση (ΑΘΗΝΑ: Ἀδελφότης Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», 2016), σελ. 1025

Χριστός Ανέστη!

Απευθυνόμενος σε δοκιμαζόμενους Χριστιανούς αδελφούς, ο μακαριστός αρχιεσπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Α', υπενθυμίζει σε όλους μας ότι "...Μέσα ἀπό τά σύγχρονα γεγονότα, πού θά μποροῦσε νά μᾶς ἀπογοητεύσουν, θά βγῆ τό χαροποιό μήνυμα, ἡ νίκη τῆς δικαιοσύνης καί ὁ θρίαμβος τῆς ἀλήθειας τοῦ Θεοῦ".

Για να διαβάσετε τις σκέψεις του μακαριστού αρχιεπισκόπου, πατήστε το παρακάτω εικονίδιο: