Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 311, 1 Δεκεμβρίου 2011

Χαρισματική ποιμαντορία

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Πρίν λίγο καιρό, στά μέσα τοῦ μήνα Νοέμβρη, συγκλονιστήκαμε καθηλώνοντας τήν προσοχή μας καί τήν προσευχή μας στήν ἀκτινοβόλο φυσιογνωμία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καί σέ παράλληλη ἐκκλησιαστική τελετή μνημονεύσαμε ἕνα μεγάλο πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, δυναμικό λειτουργό καί φωτεινό πατέρα τῆς οἰκουμενικῆς ὀρθοδοξίας, τόν μακαριστό Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Ἱερώνυμο Κοτσώνη. Ἡ ταυτόχρονη ἀναφορά στούς δυό πατέρες μας, πού μέ τήν πιστότητά τους στίς ἀποστολικές παραδόσεις, μέ τήν ἡρωϊκή ἀντιπαράθεσή τους μέ τό σκληρό διωγμό καί μέ τήν ἁγιασμένη καί θυσιαστική ποιμαντική τους φροντίδα ὑπηρέτησαν τό μεγαλεῖο τῆς ὀρθοδοξίας καί ἡ ἐπιμνημόσυνη ἀναφορά στόν ἥρωα τῆς ἐποχῆς μας, τόν ἀείμνηστο Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο, γεμίζουν τήν ψυχή μας μέ θάμβος καί μᾶς δίδουν ἀφορμές γιά ἀναθεώρηση καί μείζονα ἐμπλουτισμό τῆς πνευματικῆς μας θωράκισης καί τῆς γνησιότερης προσέγγισης στά φωτεινά πατερικά ὑποδείγματα.

 Ἐντυπωσιασμένος ἀπό τά προσωπικά μου βιώματα (ὅσα κατόρθωσα νά συλλέξω καί νά ἐγγράψω στό θυλάκιο τῆς ψυχῆς μου κατά τή σκληρή περίοδο τοῦ πολέμου 1940) ἀποφάσισα νά προσφέρω μέ τίς σελίδες τῆς “Ἐλεύθερης Πληροφόρησης” μερικά θησαυρίσματα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς καί μερικές ἀναγραφές πού χαράσσουν τό μέγεθος τῆς προσωπικότητος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου, τίς ἀντοχές του στήν περιπέτεια καί τήν ἀποφασιστικότητά του στό κήρυγμα καί στήν πρακτική διδαχή τῆς ἐλπίδας. Τό κείμενο πού μεταφέρω εἶναι καταχωρημένο στό περιοδικό “ΕΚΚΛΗΣΙΑ” τῆς 21ης Ἰουνίου 1941 καί ἀναδημοσιευμένο στήν ταπεινή ἱστορική δική μου προσφορά στή βιογραφία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τοῦ μόχθου καί τῆς ἀγάπης πού κυκλοφορεῖ μέ τόν τίτλο: “Ἱερώνυμος Κοτσώνης, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τῶν Ἀποστολικῶν ὁραματισμῶν”. Ἀποτελεῖ ἔκθεση πεπραγμένων τῆς Ὑπηρεσίας Προνοίας Στρατευομένων τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν κατά τό πρῶτο ἑξάμηνο τῆς σκληρῆς πολεμικῆς ἀναμέτρησης τοῦ 1940. Τήν ἔκθεση αὐτή τήν συνέταξε καί τήν παρουσίασε στόν μητροπολιτικό Ναό τῶν Ἀθηνῶν, ὁ τότε ὑπεύθυνος τῆς ἐκκλησιαστικῆς προνοίας ἀρχιμ. Ἱερώνυμος Κοτσώνης σέ συγκέντρωση περισσοτέρων τῶν τριῶν χιλιάδων συνεργατῶν καί συνεργατριῶν, στήν ὁποία προεξῆρχε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρύσανθος. 

 “Μόλις πρό ἡμερῶν συνεπληρώθη ἑξάμηνον, ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ὁ Μακαριώτατος ἐκάλεσεν εἰς τήν Ἀρχιεπισκοπήν τούς πρώτους συνεργάτας τοῦ ἔργου. Ἐπεθύμει ἵνα δώσῃ εἰς τά εὐσεβῆ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας τήν εὐκαιρίαν νά συμμετάσχωσιν ὄχι ἁπλῶς εἰς ἕν οἱονδήποτε φιλανθρωπικόν ἔργον, ἀλλ᾿ εἰς τήν ἐκδήλωσιν μακραίωνος ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως, τῆς ἐξασκήσεως δηλ. τῶν ἔργων τῆς ἀγάπης, ὑπό τό πνεῦμα καί τόν χαρακτῆρα τῆς χριστιανικῆς πίστεως.

 Τά προβλήματα, τά ὁποῖα παρουσιάζοντο ἐνώπιον τῶν πρώτων συνεργατῶν, ἦσαν πολλά καί μεγάλα, ἐκεῖνο ὅμως τό ὁποῖο κατεβλήθη προσπάθεια νά ἀντιμετωπισθῇ εὐθύς ἐξ ἀρχῆς ἦτο πῶς οἱ μέν εἰς τό Μέτωπον ἀγωνιζόμενοι ἤ εἰς τά νοσοκομεῖα νοσηλευόμενοι στρατιῶται θά ἀπέκτων τήν Ἐκκλησίαν ὡς σύντροφόν των, αἱ δέ οἰκογένειαί των θά ἐπανεύρισκον ἐν τῷ προσώπῳ τῆς Ἐκκλησίας τόν προστάτιν των, ὁ ὁποῖος ἦτο μακράν των.

Ἡ εὐθύνη τῶν δημοσιογράφων

Απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους τον Οκτώβριο του 1969, ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Α', τονίζει την τεράστια ευθύνη την οποία έχουν οι δημοσιογράφοι όχι μόνο στη διάπλαση της κοινής γνώμης αλλά και κυρίως ενώπιον του Θεού.

Για να διαβάσετε την ομιλία του αρχιεπισκόπου στην ΕΣΗΕΑ, πατήστε το παρακάτω εικονίδιο:

Ραγιά ξύπνα

Ἄρθρον τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου πρώην Ἀθηνῶν κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ στήν ἐφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» (ἀρ. φύλλ. 678 -20/12/1985).

Τό κράτος μέ τούς νόμους του ἔχει ὑπό τήν κηδεμονία του τήν Ἐκκλησία. Ἔχει φτάσει καί μέχρι τή δήμευση τῆς περιουσίας της μέ ἀποτέλεσμα τή μή ἀξιοποίησή της.
Πρέπει ὁ εὐσεβής λαός νά ἐνεργοποιηθεῖ καί νά πάρει τήν ὑπόθεση στά χέρια του.

Μπορεῖτε νά διαβάσετε τό ἄρθρο, πατώντας τά εἰκονίδια:

Ἡ ἀξία τῆς μικρῆς θυσίας

Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Α' μάς προτρέπει να αγαπήσουμε τις μικρές, αφανείς θυσίες που μας ζητά κάθε τόσο ο Κύριός μας.

Για να διαβάσετε τις σκέψεις που απευθύνει στους "μαθητές", πατήστε το παρακάτω εικονίδιο:

Εἰδική Μέριμνα Ὑπερηλίκων

Την πνευματική διάσταση του προβλήματος της Μέριμνας των υπερηλίκων συνανθρώπων μας αναλύει σε ομιλία του που έγινε στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών προς τα μέλη των Φιλοπτώχων Ταμείων, ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Αθηνών κυρός Ιερώνυμος. Με απλά παραδείγματα προσπαθεί να εμπνεύσει όλους μας ώστε να σταθούμε υπεύθυνα απέναντι σε αυτό το διογκούμενο στη σύγχρονη εποχή ζήτημα.

Για να διαβάσετε την ομιλία, πατήστε το παρακάτω εικονίδιο:

36^ο Μνημόσυνο Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου Α΄(Κοτσώνη)
"Πίστις δι' ἀγάπης ἐνεργουμένη"

36 χρόνια μετά τήν κοίμησή του

(1-12-2024)

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Στοχασμοί τοῦ Σαββάτου», δ΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 11-16

Στοχασμοί τοῦ Σαββάτου

ΕΚΚΛΗΣΙΑ 

Τά interna τῆς Ἐκκλησίας

Ραδιοφωνική ἐκπομπή "ΑΤΤΙΚΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ"
"Οἱ ἀνησυχίες μας σέ διάλογο καί ἀντίλογο"

(4-2-1996)

Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 291, 16-12-2010 

Ἡ ἱεραποστολική πορεία τῆς Ὀρθοδοξίας στό σύγχρονο κόσμο 

Σύγχρονοι Ὀρθόδοξοι Τοῦρκοι (ΙΙ)

Ἐλευθερίου Οἰκονομάκου

(Στό ρωσικό διαδικτυακό τόπο www.pravoslavie.ru/english βρήκαμε δημοσιευμένη μιά ἐνδιαφέρουσα συνέντευξη. Στόν πρόλογο διαβάζουμε: «Στήν Τουρκία, χῶρο τῆς κανονικῆς δικαιοδοσίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἔχουν ἀπομείνει πολύ λίγοι Ἕλληνες στίς ὀρθόδοξες ἐνορίες. Αὐτοί συμπληρώνονται, σέ κάποιο βαθμό, ἀπό Ρώσους, πού ἐγκαθίστανται μόνιμα ἐκεῖ. Ὑπάρχουν ὅμως στό Πατριαρχεῖο καί Τοῦρκοι, πού ἔχουν γίνει ὀρθόδοξοι. Τελευταῖα, ὁ ἀριθμός τους αὐξάνει. Ἤδη, ὀρθόδοξη γραμματεία τυπώνεται γι᾿ αὐτούς στά τούρκικα, καί ἐμφανίζονται στόν τύπο ἄρθρα σχετικά μέ τους νεομεταστραφέντες. Ὁ Ἀχμέτ καί ἡ Νεζλά εἶναι δύο ἀπό τούς χίλιους, ἤ κάτι τέτοιο, Τούρκους, πού ἔχουν ἁλλάξει πίστη· καί, ἀντίθετα πρός ἄλλους, δέν τό κρύβουν καθόλου. Ἔδωσαν συνέντευξη σ᾿ ἕνα βουλγάρικο διαδικτυακό τόπο, τό «Dveri na Pravoslavieto», σχετικά μέ τήν ἱστορία τους καί διηγήθηκαν τήν πνευματική τους ἀναζήτηση, πού τούς ὁδήγησε στήν Ὀρθοδοξία, καί τί σημαίνει νά εἶναι κανείς Χριστιανός στήν Τουρκία». Δημοσιεύουμε παρακάτω τή συνέχεια της συνέντευξης σέ μετάφραση ἀπό τά ἀγγλικά καί σημειώνουμε ὅτι ἀνάλογη συνέντευξη, μέ μικρές διαφορές, τοῦ ἴδιου αὐτοῦ ζευγαριοῦ εἶχε δημοσιεύσει ἡ δική μας «Καθημερινή» στίς 12/12/2007).

(Συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)

...-Ἄρα, μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ἡ πορεία σας πρός τήν Ὀρθοδοξία ἦταν ἐπακόλουθο «τοπικῶν» ἐμπειριῶν, χωρίς ἐπιδράσεις ἀπό χώρους ἐκτός Τουρκίας;

A.: Ἡ ὅποια ἐπίδραση ἀπό τόν ἀμερικανικό ἤ εὐρωπαϊκό Χριστιανισμό μόνο κακό μπορεῖ νά κάνει. Δέν ἔνιωσα ποτέ ἄνεση μέ τούς ἐκεῖ Χριστιανούς. Μέ ἀπωθοῦσαν μέ τόν Χριστιανισμό τους, πού τόν εἶχαν μεταβάλλει σέ ψυχοθεραπεία. Πηγαίνουν στήν Ἐκκλησία τίς Κυριακές γιά νά βροῦν κάποιον νά μιλήσουν. Ἡ θρησκεία ὅμως ἔχει σά σκοπό νά γεμίσει ἄλλα κενά μέσα μας. Στήν Εὐρώπη ὁ Χριστιανισμός ἔχει περιοριστεῖ σέ μερικές περιόδους γιορτῶν χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο. Ἄς πάρουμε τά Χριστούγεννα γιά παράδειγμα. Πολλοί εὔχονται ὁ ἕνας στόν ἄλλο μέ τήν εὐχή «Καλές γιορτές» καί ὄχι «Καλά Χριστούγεννα». Στήν Εὐρώπη οἱ ἄνθρωποι ἔχουν μιά ἐπιφανειακή σχέση μέ τό Χριστιανισμό, χωρίς νά αἰσθάνονται τίποτα ἀπό τό πνευματικό του μήνυμα.

-Σέ τί διαφέρουν οἱ Χριστιανοί στή χώρα σας ἀπό τούς Εὐρωπαίους;

N.: Στό ὅτι βρίσκονται πολύ πιό κοντά στήν οὐσία καί τήν παράδοση τοῦ Χριστιανισμοῦ.

A.: Καί στό ὅτι εἶναι πιό θρῆσκοι.

N.: Πηγαίνουμε στήν Ἐκκλησία κάθε Κυριακή, διαβάζουμε τήν Ἁγία Γραφή κάθε βράδυ, προσευχόμαστε μαζί, καί ἀγωνιζόμαστε νά ἐφαρμόζουμε τίς ἐντολές τῆς θρησκείας μας.