† ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 319-320,
Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2012
Ἐπιβαλλόμενες ἀναδρομές
Ὁ ἅγιος ποιμένας στό εἰκονοστάσι τῶν νεομαρτύρων
Ἡ τελευταία δεκαετία (γιὰ νὰ περιορίσουμε τὶς ἀναφορές μας ἐκεῖ μόνο) σημαδεύθηκε ἀπὸ τραγικὰ καὶ θλιβερὰ περιστατικά, τὰ ὁποῖα ἐκτυλίχθηκαν στὸν ἐκκλησιαστικό μας χῶρο καὶ σκανδάλισαν καίρια τὸ πλήρωμα.
Ἀποκορύφωμα ὅλων αὐτῶν τῶν γεγονότων ἦταν τὸ ξέσπασμα μὲ τὸ «τσουνάμι» τῶν φοβερῶν αὐτῶν φαινομένων στὶς ἀρχὲς τοῦ ἔτους 2005, ποὺ ἀποτέλεσαν θλιβερὸ ἀνάγνωσμα στὶς στῆλες τῶν ἐφημερίδων καὶ συγκλονιστικὸ θέαμα στοὺς δέκτες τῶν τηλεοράσεων.
Καταγγελίες γιὰ σοβαρὰ περιστατικὰ καὶ ἰδιαίτερες συμπεριφορὲς κληρικῶν, ἀνταλλαγὲς ἐπιστολῶν καὶ δηλώσεων μεταξὺ ἰεραρχῶν μὲ βαρεῖς χαρακτηρισμούς, γεγονὸς ποὺ ἐρέθισε ἔντονα καὶ τὴν ἐκκλησιαστική μας ἡγεσία, ψίθυροι καὶ συζητήσεις διάχυτες, συνεντεύξεις καὶ δηλώσεις τρίτων ποὺ κινοῦνται, ἄγνωστο ὑπὸ ποιὰ ἰδιότητα, στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, εἶναι μερικὰ ἀπὸ τὰ θλιβερὰ φαινόμενα ποὺ συνθέτουν μία δυσάρεστη πλευρὰ τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ζωῆς.
Καὶ πάνω σ᾿ὅλα αὐτὰ, ἔρχεται τὴν ἴδια χρονικὴ στιγμὴ (ἀρχὲς τοῦ 2005) καὶ ἡ συνταρακτική, ἐπίσημη καὶ δημόσια διαπίστωση (βλ. ἐπιβεβαίωση) τοῦ προηγούμενου Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου ἐνώπιον τοῦ ἀνώτατου διοικητικοῦ ὀργάνου τῆς Ἐκκλησίας, ἐνώπιον τοῦ Σώματος τῆς Ἱεραρχίας, μὲ τὴν ὁποία ἀναφέρονταν σὲ «φιλήδονους» καὶ «φιλοχρήματους κληρικούς» καὶ σὲ «ἀνθοκήπια ἀθλιοτήτων», ὅπως ὁ ἴδιος τὰ κατονόμασε!!!
Ὅλες αὐτὲς τὶς καταγγελίες καὶ κατηγορίες ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία τὶς ἀντιπαρέρχονταν καὶ τὶς ἀντιπαρέρχεται. Καὶ τελικὰ κανένας ὁ ἔνοχος καὶ κανένας ὁ ὑπεύθυνος. Ὅλα καλῶς γενόμενα!
Οἱ μόνοι «ἐγκληματίες», ποὺ ἀναστάτωσαν καὶ τάραξαν τὴν ἐκκλησιαστική μας ἠρεμία, ἦταν οἱ δώδεκα Μητροπολίτες, οἱ ὁποῖοι ἐπὶ ἕνα τέταρτο τοῦ αἰῶνα ὑπέστησαν ἀπανωτὲς διώξεις καὶ τιμωρήθηκαν βαρύτατα καὶ μάλιστα μὲ «συνοπτικὲς διαδικασίες!», χωρὶς νὰ τοὺς δοθεῖ ποτὲ ἡ δυνατότητα νὰ συμμετάσχουν σ᾿αὐτὲς οὔτε κἄν νὰ ἀκουσθοῦν. Αὐτοὶ λοιπὸν ἦταν οἱ μοναδικοὶ ἔνοχοι καὶ αὐτοὶ μόνο ἔπρεπε νὰ ὑποστοῦν τὶς γνωστὲς βαρύτατες κυρώσεις. Καὶ πάντων τούτων «μεγαλύτερος ἐγκληματίας» ὁ Γέροντας Μητροπολίτης Θεολόγος. Τὸ ἄκακο ἀρνίο, ἡ ἁγία αὐτὴ μορφὴ τῆς Ἐκκλησίας μας, γιὰ τὸν ὁποῖο οἱ ἐπερχόμενες γενεὲς θὰ ὁμιλοῦν μὲ δέος καὶ σεβασμὸ καὶ θὰ τὸν τιμοῦν ὡς νεώτερο ἅγιο. Κανένας ἄλλος Ἱεράρχης στὴ νεώτερη (ἀλλὰ καὶ στὴν παλαιότερη) Ἑλλαδικὴ ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία δὲ φέρεται νὰ ἔχει τιμωρηθεῖ μὲ τόσες καὶ τέτοιες βαρύτατες ἐκκλησιαστικὲς ποινές. Καὶ εἶναι πέντε (5) τὸν ἀριθμό. Τὸ «πέντε» ἀριθμητικῶς καὶ ὁλογράφως γιὰ νὰ μὴν καταλείπεται καμμιὰ ἀμφιβολία. Τὶς μεταφέρουμε ἀποσπασματικὰ ἀπὸ παλαιότερο δημοσίευμα τῆς περιοδικῆς μας ἔκδοσης:
«Ἡ πρώτη ἦταν ἡ βίαιη «ἔκπτωσή του», μαζὶ μὲ ἄλλους ἕνδεκα ἀνεπίληπτους Συνεπισκόπους του, τὸ ἔτος 1974, μὲ βάση ἀποκλειστικὰ καὶ μόνο τὶς ἐπαίσχυντες Συντακτικὲς Πράξεις τῆς δικτατορίας Ἰωαννίδη χωρὶς καμμιὰ κανονικὴ διαδικασία καὶ χωρὶς ἐκκλησιαστικὴ δίκη, οὔτε κἄν ἀπολογία ἢ ἔστω ἁπλὴ ἀκρόαση. Ἡ δεύτερη ἦταν «ἡ διαθεσιμότητα». Νομικὸς καὶ κανονικὸς Τραγέλαφος. Στὴν περίπτωση αὐτὴ ἡ ἀντίφαση καὶ ἡ παρανομία ἔφθασαν στὸ κατακόρυφο. Γνωστὰ τὰ γεγονότα καὶ δὲν θὰ τὰ ἐπαναλάβουμε. Ἡ τρίτη ἦταν «ἡ δεκαετὴς ἀργία», ἡ κατάληξη μιᾶς διαδικασίας, τὴν ὁποία ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (τότε σύνεδρος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου) χαρακτήρισε «ΠΑΡΩΔΙΑ ΔΙΚΗΣ». Ἐπακολούθησε μάλιστα καὶ ποινικὴ δίωξη κατὰ τῶν συνέδρων Ἀρχιερέων, γιὰ ὅσες παρανομίες ἔλαβαν χώρα κατὰ τὴ διεξαγωγὴ τῆς δίκης αὐτῆς. Ἡ τέταρτη ἦταν «ἡ ἀποκοπὴ ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας» μετὰ τὴ δικαίωση τοῦ ἰδίου καὶ τῶν ἄλλων ὁμοιοπαθῶν Ἀρχιερέων μὲ τριάντα καὶ πλέον ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας. Καὶ τέλος ἡ πέμπτη ἦταν τὰ διαβόητα «Ἐπιτίμια Ἀκοινωνησίας», τὰ ὁποῖα ἐπέβαλε ἡ εὐκαιριακὴ Σύνοδος τῆς 10ης Αὐγούστου 1993 στὸ μακαριστὸ Γέροντα Θεολόγο καὶ στοὺς ἄλλους δυὸ ἐναπομείναντες πλέον (σήμερα ἕναν) ἀγωνιστὲς Μητροπολίτες, στὸν Σεβ. Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντῖνο (σήμερα μακαριστό) καὶ στὸν Σεβ. Ἀττικῆς Νικόδημο. Ἐπιτίμια κανονικῶς ἀνυπόστατα καὶ νομικῶς παράνομα, μὲ βάση τὰ ὁποῖα ἀπομακρύνθηκαν καὶ πάλι οἱ τρεῖς Μητροπολίτες ἀπὸ τὶς ἕδρες τους».
ΕΠΙΜΕΤΡΟ. Ὁ συναξαριστὴς τοῦ μέλλοντος θὰ ἀναφερθεῖ σὲ ὅλο τὸ μαρτύριο ποὺ ὑπέστη ὁ ἅγιος αὐτὸς Ἐπίσκοπος κατὰ τὴν ἐπίγεια ἀρχιερατικὴ του πορεία. Ἀλλὰ ἐξιστορώντας καὶ περιγράφοντας τὶς πολλὲς ἄδικες διώξεις καὶ ἐπιθέσεις, θὰ συνδέσει ἀναγκαστικὰ τὰ γεγονότα αὐτὰ καὶ μὲ τὰ πρόσωπα ποὺ δημιούργησαν τὰ γεγονότα ἢ ποὺ συνέπραξαν σ᾿αὐτὰ ἢ ποὺ τὰ ἀνέχθηκαν.
Ἤδη συμπληρώθηκαν 16 ἔτη ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ ἁγίου Γέροντα. Καὶ ἄς θεωρηθοῦν αὐτὲς οἱ ἀναδρομὲς εὐλαβικὴ κατάθεση στὴ μνήμη Του. Βρεθήκαμε πολὺ κοντὰ στὸ μακαριστὸ Ἅγιο Λαρίσης καὶ ἀκολουθήσαμε τὴν ἔμπονη πορεία Του. Καὶ αὐτὸ τὸ καταγράφουμε ὡς ἐξαιρετικὴ εὐλογία καὶ ὡς θεῖο δῶρο.
Ὁ Σχολιαστὴς
† ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΘΗΝΩΝ
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (ΚΟΤΣΩΝΗΣ)
Ἡμερολόγιο Ἄρθρων