Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 147, 16-12-2004 

Βρέφος βλέπω καί Θεόν μου γνωρίζω

 

    Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ

        ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

Ἀδελφοί μου καί ἀναγνῶστες τῆς Ἐλεύθερης πληροφόρησης,

Ἐπιτρέψτε μου νά ἐπενδύσω τίς θερμές εὐχές μου γιά τή μεγάλη γιορτή τῆς σαρκώσεως τοῦ Κυρίου μας, μέ ἕνα ἀπόσπασμα, δανεισμένο ἀπό τή σοφή καί χαρισματική ἐμπειρία τοῦ ἁγίου Κυρίλλου ῾Ιεροσολύμων.

 

(Κείμενο)

“Βρέφος βλέπω καί Θεόν μου γνωρίζω, βρέφος θηλάζον καί τόν κόσμον διατρέφον, βρέφος κλαυθμηρίζον καί κόσμῳ ζωήν καί χαράν χαριζόμενον, βρέφος σπαργανούμενον καί τῶν σπαργάνων με τῆς ἁμαρτίας λυτρούμενον, βρέφος ἐν ἀγκάλαις μητρός μετά σαρκός ἀληθῶς ἀνελλιπῶς ἐπί γῆς, καί αὐτόν καί ἐν κόλποις τοῦ πατρός ἀληθῶς καί ἀνελλιπῶς ἐν οὐρανοῖς”.

(Μετάφραση)

Βλέπω ἕνα βρέφος καί σ᾿ αὐτό ἀναγνωρίζω τό Θεό μου. Ἕνα βρέφος, πού θηλάζει καί πού, ταυτόχρονα, διατρέφει ὁλόκληρο τόν κόσμο. Ἕνα βρέφος, πού κλαυθμηρίζει καί στόν κόσμο χαρίζει ζωή καί χαρά. Ἕνα βρέφος, πού τυλίγεται στά σπάργανα καί μέ λυτρώνει ἀπό τά σπάργανα τῆς ἁμαρτίας. Ἕνα βρἐφος, πού βρίσκεται ἀδιάκοπα καί ἀληθινά, μέ τή σάρκινη παρουσία του, στή γῆ καί στίς ἀγκάλες τῆς μητέρας καί ὁ ἴδιος βρίσκεται ἀδιάκοπα καί ἀληθινά στούς κόλπους τοῦ Πατέρα, στούς Οὐρανούς.

(Κυρίλλου Ἱεροσολύμων)