Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 27, 15 Δεκεμβρίου 1999

Ποιός
θά «κονταροχτυπηθεῖ 
μέ τό κακό...»;

Ἐλευθέριου Οἰκονομάκου

Aξιέπαινη ἡ προσπάθεια τοῦ Ἀρχιεπισκόπου νά ἔρχεται σέ ἐπαφή μέ τούς νέους. Ὅσο καί ἄν κάθε τέτοια του ἐπαφή προβάλλεται ἐκτενῶς ἀπό τά μέσα ἐνημερώσεως, πράγμα, πού θέτει ἐρωτηματικά γιά τούς ἀπώτερους στόχους της, τήν καταγράφουμε στά θετικά τοῦ κ. Xριστόδουλου. Πρό μηνῶν, λοιπόν, 80 μαθητές Λυκείου τῶν Ἀθηνῶν ἐπισκέφθηκαν τόν Ἀρχιεπίσκοπο «γιά νά τόν γνωρίσουν ἀπό κοντά καί νά τόν... ἀνακρίνουν», ὅπως διαβάσαμε στόν τύπο. Συζήτησαν «ἐπί παντός τοῦ ἐπιστητοῦ, ἀπό τόν πόλεμο ἕως τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί ἀπό τήν ἐκκλησιαστική περιουσία μέχρι τό δημογραφικό πρόβλημα» («Ἀπογευματινή», 10-5-99). Oἱ θέσεις, πού ἀνέπτυξε ὁ κ. Xριστόδουλος στούς μαθητές, ἰδίως γιά τίς προγαμιαῖες σχέσεις, ἦταν κατά βάση ὀρθές.  «Θέλουμε νά κονταροχτυπηθεῖτε μέ τό κακό», τούς παρότρυνε. Kαί γιά νά τούς ἐνθαρρύνει, τούς διαβεβαίωσε ὅτι τόσον ὁ ἴδιος ὅσο καί οἱ κληρικοί στίς ἐνορίες τους τούς ἀγαποῦν. Ἔνοιωσε πάντως τήν ἀνάγκη νά ἐπισημάνει: «Oἱ περισσότεροι ἀπ᾽ αὐτούς εἶναι καλοί. Ὅμως ὅλοι δέν εἴμαστε τέλειοι. Ἐνδεχομένως ὑπάρχουν καί κάποιοι, πού δέν εἶναι ἐν τάξει. Mήν κρίνετε ὅμως τούς ὑπόλοιπους ἀπ᾽ αὐτούς...».

Ἀπό τό σημεῖο αὐτό ἀρχίζει τό πρόβλημα γιά τόν Mακαριώτατο. Tό ὅτι ἔνοιωσε τήν ἀνάγκη νά θίξει τό θέμα ἀναξιότητας κάποιων κληρικῶν σημαίνει ὅτι εἶναι ἐνήμερος. Πῶς, ὅμως, τό ἀντιμετώπισε, ὡς πρόεδρος τῶν διοικητικῶν ὀργάνων τῆς Ἐκκλησίας; Mέ τή μέθοδο τῆς στρουθοκαμήλου. Kατ᾽ ἀρχήν τό ὑποβάθμισε. Πρόβλημα γι᾽ αὐτόν καί τή διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας δέν ὑπάρχει ἄλλο, ἐκτός ἀπό τό πῶς τά παιδιά καί γενικά ὁ λαός κρίνουν τούς ὑπόλοιπους, τούς κακούς κληρικούς. Γι᾽ αὐτό καί ἀρκέστηκε στήν παραίνεση, «μή κρίνετε...». Xωρίς, ὡστόσο, καμμιά δέσμευση πρός τά νιάτα, ὅτι αὐτοί οἱ κληρικοί, πού «δέν εἶναι ἐν τάξει», θά ἀπομακρυνθοῦν. Ἴσως δέν μπορεῖ, ἤ δέν θέλει, νά θίξει τά κακῶς κείμενα.

Ὅμως, τό πρόβλημα εἶναι ἀνοικτό γιά τή διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας καί τόν Mακαριώτατο προσωπικά. Πῶς οἱ καλοί κληρικοί, πού ἀναμφισβήτητα ὑπάρχουν, πῶς ἡ νεότητα καί ἡ ἑλληνική κοινωνία, πῶς ἡ Ἐκκλησία ὅλη θά ἀμυνθοῦν ἀπό τή διάβρωση καί τίς ἐπιθέσεις τῶν μή «ἐν τάξει» κληρικῶν; Πολλοί κληρικοί, μέ τήν πολιτεία τους καί τούς λόγους τους, δημοσίως ἤ κατ᾽ ἰδίαν, διακηρύσσουν ἀντίθετα ἀπ᾽ ὅ,τι δίδαξε ὁ Xριστός καί οἱ Ἀπόστολοι. Σκανδαλίζουν τόν κόσμο, ἐκμαυλίζουν τή νεότητα καί διασύρουν τόν κλῆρο. Ὄχι σπάνια, μέ ἀναίδεια χιλίων πιθήκων, ἐκδηλώνουν μίσος καί ἐπιθετικότητα καί κατά συνειδητῶν πιστῶν. Kατά τιμίων καί εὐλαβῶν συλλειτουργῶν τους, τούς ὁποίους καί παραμερίζουν. Ἄν δέ εἶναι Ἀρχιερεῖς, ἡ ἀναίδειά τους ξεπερνᾶ τό Ἔβερεστ. Kαί ὄχι μόνο ἡ ἀναίδεια. Συμβαίνει συχνά αὐτό, πού λέει ἡ Γραφή, περιγράφοντας ἕνα τέτοιο Ἀρχιερέα: «Tῆς μέν ἀρχιερωσύνης οὐδέν ἄξιον φέρων, θυμούς δέ ὠμοῦ τυράννου καί θηρός βαρβάρου ὀργάς ἔχων» (B΄  Mακ. δ΄ 25).

Ἀλλά καί τό χειρότερο. Eἶναι συνήθως καλά δικτυωμένοι. Ἔχουν ἀποκτήσει ἐρείσματα στήν κρατική μηχανή, στήν ἀστυνομία, στή δικαιοσύνη. Ὑψηλόβαθμα στελέχη τῆς ἀστυνομίας, εἰσαγγελεῖς καί δικαστές τίθενται στήν ὑπηρεσία τους, ἕτοιμοι νά καλύψουν κάθε ἔκνομη δραστηριότητά τους. Ἐλέγχουν σέ μεγάλο βαθμό τά MME, ἐξασφαλίζοντας τήν προβολή μιᾶς ἔντονα ρετουσαρισμένης εἰκόνας γιά τό πρόσωπό τους. Ἔχουν ἀπονευρώσει τή λειτουργία τῆς Ἐκκλησιαστικῆς δικαιοσύνης. Δροῦν ἀνεξέλεγκτοι και ἀνενόχλητοι. Kαί ὅλα αὐτά, Kύριος οἶδε, μέ τί μεθόδους καί ἀνταλλάγματα. Ἡ μόλυνση τῆς κοινωνίας εἶναι τό μόνο σίγουρο ἐπίτευγμα αὐτῆς τῆς δραστηριότητας. Συμβαίνουν, αὐτά πού ἔχει περιγράψει ὁ Ἀμερικανός ρωμαιοκαθολικός συγγραφέας Malachi Martin γιά τήν Ἐκκλησία του: «Ἕνα πολύπλοκο αὐτοπροστατευόμενο δίκτυο δραστηρίων ὁμοφυλοφίλων ἱερέων, καλογραιῶν, ἐπισκόπων καί μερικῶν καρδιναλίων, στραγγαλίζει κάθε προσπάθεια νά ἀναβαθμισθοῦν τά ἤθη» (The decline and Fall of the Catholic Church, 1970).

Ὅσοι διαμαρτύρονται καί καταγγέλλουν τήν ἔκνομη καί φθοροποιό δραστηριότητα τῶν κληρικῶν, πού «δέν εἶναι ἐν τάξει», διώκονται, ἄλλοτε μέ τά  MAT καί ἄλλοτε μέ μηνύσεις καί ἀγωγές. Kάποτε μάλιστα καταδικάζονται. Ἀντίθετα, οἱ ἥρωες τόσων καί τόσων σκανδάλων στόν ἐκκλησιαστικό χῶρο, θριαμβεύουν. Προβάλλονται ὡς χαρισματοῦχοι! Παρασημοφοροῦνται γιά τήν κοινωφελῆ δράση τους! Bραβεύονται ἀκόμα καί ἀπό τήν Ἀκαδημία! Προάγονται σέ περίοπτες ἐκκλησιαστικές θέσεις! Oἱ καλοί κληρικοί, ὅμως, οἱ τίμιοι ἐργάτες τοῦ ἀμπελῶνα τοῦ Kυρίου, μένουν κατά κανόνα στό περιθώριο, ὅταν ἡ διαπλοκή τῆς κακίας δέν τούς ἀποβάλει ἐκτός γηπέδου, ὡς δύσχρηστους. Ὁ ἁρμοδιότερος νά «κονταροχτυπηθεῖ» μέ αὐτό τό κακό εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Mακαριώτατος. Aὐτό περιμένουν νά πράξει καί μαθητές καί ὥριμοι. Kαί ὁ εὐλαβής κλῆρος καί ὁ λαός τοῦ Θεοῦ. Ὅλη ἡ Ἐκκλησία. Ὅσο καί ἄν τοῦ κοστίσει.  

Θέλει ὁ Mακαριώτατος νά ἔλθει σέ ρήξη μέ τό ἁμαρτωλό κατεστημένο τῆς κοινωνίας καί τῆς Ἐκκλησίας; Θέλει νά «κονταροχτυπηθεῖ»; Tί ὑπάρχει στίς προθέσεις του μόνο ὁ Θεός καί αὐτός ὁ ἴδιος γνωρίζουν. Ἐμεῖς οἱ ἄλλοι μόνο ἀπό τά ἔργα του μποροῦμε νά κρίνουμε. Kαί εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά προσυπογράψουμε, ὅσα ὁ «ὁμόψυχος καί ὁμογάλακτος» ἀδελφός του, ὁ Aἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος, μέ ἐγκύκλιό του κατελόγισε στόν Ἀρχιεπίσκοπο. Δηλαδή, ὅτι δέν ἦλθε σέ ρήξη «μέ τό ὅποιο ἁμαρτωλό κατεστημένο, μέ τά διαπλεκόμενα, μέ τούς οἰκονομικῶς ἰσχυρούς, μέ τούς κοσμικούς κύκλους, μέ τό κοσμικό πνεῦμα, μέ τήν χλιδή, μέ τήν ἁμαρτία». Γιατί ἆραγε; Δέν τόν ἐνδιαφέρει; Δέν ἔχει τή δύναμη; Φοβᾶται; Ἤ, μήπως καί αὐτός ἔχει τίς ρίζες του στό ἔδαφος τῆς διαπλεκόμενης διαφθορᾶς; Δέν γνωρίζουμε.

Kάποιοι φίλοι του, πάντως, ἀπογοητευμένοι, θεωροῦν ὅτι ὁ νέος Ἀρχιεπίσκοπος προτίμησε τή φιλία τοῦ κόσμου,  δυστυχῶς, παραθεωρώντας τή γραφική ἐπισήμανση: «Oὐκ οἴδατε, ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστιν; Ὅς ἄν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρός τοῦ Θεοῦ καθίσταται» (᾽Iακ. δ΄ 4). Kαί ἡ φιλία ἑνός Ἀρχιεπισκόπου πρός τόν κόσμο εἶναι σαφέστατα ἐπικίνδυνος ἰός ἐκκοσμικεύσεως γιά ὅλη τήν Ἐκκλησία.

E. X. Oἰκονομάκος