Τό κείμενο γράφηκε στήν ἐφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ (ἔτος 1997)

Tά γραπτά μένουν. Kαί προδίδουν.

Ὁ δημοσιογράφος τῆς Σεραφειμικῆς φατρίας Σπῦρος Ἀλεξίου αὐτοαναιρεῖται μέσα ἀπό τά δημοσιεύματά του.

Ἐπί ἔτη ὁ δημοσιογράφος Σπῦρος Ἀλεξίου, ὁ ὁποῖος συμπορεύεται πάντοτε μέ τό ἑκάστοτε κατεστημένον, προσπαθεῖ νά στηρίξη τάς παρανομίας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ καί τῆς ἀκολουθίας του μέ σαθρά ἐπιχειρήματα. Eἰς τό πελωρίων διαστάσεων ἐκκλησιαστικόν πρόβλημα, τό ὁποῖον συνταράσσει ἐπί δύο δωδεκαετίας τό πλήρωμα τῆς ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας, στρατεύεται συνεχῶς ὄχι μέ τήν φάλαγγα τῆς ἀληθείας καί τῆς νομιμότητος, ἀλλά μέ τήν φάλαγγα τῆς σκοπιμότητος. Bεβαίως, ἠμπορεῖ τό συμφέρον του νά τοῦ ὑπαγορεύη αὐτήν τήν τακτικήν. Πρέπει, ὅμως, νά γνωρίζη, ὅτι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι διαβάζουν τά κείμενά του, τά κρίνουν ἀντικειμενικῶς καί ὄχι ἀπό τήν ὁπτικήν γωνίαν τοῦ ἰδικοῦ του συμφέροντος.

Ἀπό τό 1974 ἕως τό 1997, ἐπί εἰκοσιτέσσαρα συνεχῆ ἔτη, ὁ δημοσιογράφος Ἀλεξίου ὑποστηρίζει, ὅτι καλῶς ἐξεδιώχθησαν οἱ δώδεκα Mητροπολῖται χωρίς δίκην καί χωρίς ἀπολογίαν. Ὅτι δέν ἐχρειάζετο νά ἀπαγγελθῆ κατ᾽ αὐτῶν κατηγορία, διά νά δικασθοῦν καί ὅτι ἐπερίττευεν ἡ διενέργεια ἀνακρίσεων καί ἡ παροχή τοῦ δικαιώματος πρός ἀπολογίαν. Ὅλα ἐγένοντο καλῶς παρά τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξουσίας τοῦ κ. Σεραφείμ. Kαί τό μόνον, τό ὁποῖον ἐχρειάζετο, ἦτο νά συμμορφωθοῦν οἱ Mητροπολῖται πρός τάς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου.