Κείμενο

«Δεῦτε πόμα πίωμεν καινόν,

οὐκ ἐκ πέτρας ἀγόνου τερατουργούμενον,

ἀλλ' ἀφθαρσίας πηγήν,

ἐκ τάφου ὀμβρήσαντος Χριστοῦ,

ἐν ᾧ στερεούμεθα».

Μετάφραση

Ἐλᾶτε νά πιοῦμε ἀπό τό καινούργιο πιοτό,

ὄχι ἐκεῖνο πού ἀνάβλυσε μέ θαυμαστό τρόπο ἀπό τήν ἄγονη πέτρα στήν ἔρημο,

ἀλλά ἄς πιοῦμε πηγή ἀφθαρσίας

τήν ὁποία πήγασε ὁ Χριστός ἀφοῦ ἀναστήθηκε ἀπό τόν πέτρινο τάφο,

στόν ὁποῖο στερεωνόμαστε.

Κείμενο

Οὐρανοὶ μὲν ἐπαξίως εὐφραινέσθωσαν,

γῆ δὲ ἀγαλλιάσθω,

ἑορταζέτω δὲ κόσμος, ὁρατός τε ἅπας καὶ ἀόρατος·

Χριστὸς γὰρ ἐγήγερται,

εὐφροσύνη αἰώνιος.

Μετάφραση

Οὐρανοί ἐπάξια νά γεμίσουν χαρά

καί ἡ γῆ ἀγαλλίαση

καί νά γιορτάσει ὅλος ὁ ὁρατός καί ἀόρατος κόσμος,

γιατί Χριστός ἀναστήθηκε,

αἰώνια εὐφροσύνη.

Κείμενο

Καθαρθῶμεν τὰς αἰσθήσεις,

καὶ ὀψόμεθα, τῷ ἀπροσίτῳ φωτὶ τῆς ἀναστάσεως,

Χριστὸν ἐξαστράπτοντα, καί, Χαίρετε, φάσκοντα, τρανῶς ἀκουσόμεθα,

ἐπινίκιον ᾄδοντες.

Μετάφραση

Νά καθαρίσουμε τίς αἰσθήσεις,

καί νά δοῦμε τό ἀπροσπέλαστο φῶς τῆς ἀναστάσεως,

Χριστόν νά λάμπει σάν ἀστραπή, καί νά ἀκούσουμε νά λέγει δυνατά Χαίρετε,

ψάλλοντας ἆσμα τῆς νίκης.

Κείμενο

«Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα·

ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωήν,

καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν,

Χριστὸς ὁ Θεός, ἡμᾶς διεβίβασεν, ἐπινίκιον ᾄδοντας».

Μετάφραση

Νά γίνουμε λαμπεροί γιατί ἡ μέρα τῆς Ἀναστάσεως εἶναι Πάσχα, Πάσχα Κυρίου,

γιατί ἀπό τόν θάνατο στή ζωή,

καί ἀπό τή γῆ πρός τόν οὐρανό,

Χριστός ὁ Θεός μᾶς ἀνέβασε, ψάλλοντας ἆσμα τῆς νίκης.

Κείμενο

Τοῖς ἐν ᾅδῃ καταβὰς Χριστὸς εὐηγγελίσατο,

θαρσεῖτε λέγων, νῦν νενίκηκα.

Ἐγὼ ἡ Ἀνάστασις, ἐγὼ ὑμᾶς ἀνάξω, λύσας θανάτου τὰς πύλας.

Μετάφραση

Κατέβηκε σ’ αὐτούς πού ἦταν στόν ἅδη ὁ Χριστός καί ἔφερε τό χαρμόσυνο μήνυμα,

λέγοντας: ἔχετε θάρρος, τώρα ἔχω νικήσει.

Ἐγώ εἶμαι ἡ Ἀνάσταση, ἐγώ θά σᾶς ὁδηγήσω πρός τά πάνω ἀφοῦ σᾶς ἀπελευθερώσω ἀπό τίς πῦλες τοῦ θανάτου.

Κείμενο

Ζωοδότα Χριστέ, ἑκουσίως Πάθος ὑποστάς διά θνητούς,

ἐν Ἅδῃ δέ κατελθών ὡς δυνατός, τούς ἐκεῖ τήν ἔλευσιν μείνοντας τήν σήν, ἀφαρπάσας ὡς ἐκ χειρός κραταιοῦ,

Παράδεισον ἀνθ’ Ἅδου οἰκεῖν δεδώρησαι·

διό καί ἡμῖν τοῖς δοξάζουσιν τήν σήν τριήμερον Ἔγερσιν,

δώρησε ἰλασμόν ἁμαρτιῶν, καί τό μέγα ἔλεος.

Μετάφραση

Χριστέ, Σύ πού δίνεις τή ζωή, μέ τή θέλησή Σου ὑπέστης Πάθος γιά τούς θνητούς,

καί ὡς δυνατός ἀφοῦ κατέβηκες στόν Ἅδη, αὐτούς πού ἐκεῖ περίμεναν τήν δική σου ἔλευση, ἀφοῦ ἅρπαξες σάν ἀπό ἕνα ἰσχυρό χέρι,

ἔχεις δωρήσει νά κατοικοῦν στόν Παράδεισο ἀντί τοῦ Ἅδη,

γι' αὐτό καί σέ μᾶς πού δοξάζουμε τήν δική σου τριήμερη Ἔγερση,

δώρισε ἐξιλέωση τῶν ἁμαρτιῶν καί τό μέγα ἔλεος.

Κείμενο

Σταυρῷ προσηλούμενος Χριστέ, ὁ Θεός ὡς ἄνθρωπος,

ἀνθρώπων φύσιν ἐθέωσας,

καί τόν ἀρχέκακον, θανατώσας ὄφιν,

ἡμᾶς ἠλευθέρωσας,
ἀρᾶς τῆς ἐκ τοῦ ξύλου ὡς εὔσπλαχνος, ἀρά γενόμενος

καί τῷ κόσμῳ παρεχόμενος, εὐλογίαν καί τό μέγα ἔλεος.

Μετάφραση

Χριστέ Θεέ μου, ὅταν (μέ τή θέλησή σου) σέ καρφώνανε στό σταυρό ὡς ἄνθρωπο,

πέτυχες (μέ τό πάθος σου) νά θεώσεις τήν ἀνθρώπινη φύση,

καί ἀφοῦ θανάτωσες τόν ἐξ ἀρχῆς κακόν ὄφη,

μᾶς ἐλευθέρωσες ἀπό τήν κατάρα πού προῆλθε ἀπό τήν γεύση τοῦ ξύλου (τοῦ ἀπαγορευμένου καρποῦ) ὡς σπλαχνικός πατέρας, ἀφοῦ ἔγινες ἐσύ κατάρα (πάνω στό σταυρό)

καί δέν ἔπαψες νά δίνεις στόν κόσμο τήν εὐλογία σου καί τό μέγα ἔλεος.

Κείμενο

Ἑσπερινὸν ὕμνον, καὶ λογικὴν λατρείαν, σοὶ Χριστὲ προσφέρομεν,

ὅτι ηὐδόκησας, τοῦ ἐλεῆσαι ἡμᾶς, διὰ τῆς Ἀναστάσεως.

Μετάφραση

Ὕμνο ἑσπερινό καί λογική λατρεία σοῦ προσφέρουμε Χριστέ,

γιατί ἀποδέχθηκες νά μᾶς ἐλεήσεις διά τῆς Ἀναστάσεως.

Κείμενο

Κἂν συνελήφθης Χριστέ, ὑπὸ ἀνόμων ἀνδρῶν,

ἀλλὰ σύ μου εἶ Θεός, καὶ οὐκ αἰσχύνομαι,

ἐμαστίχθης τὸν νῶτον, οὐκ ἀρνοῦμαι.

Σταυρῷ προσηλώθης, καὶ οὐ κρύπτω·

εἰς τὴν Ἔγερσίν σου καυχῶμαι·

ὁ γὰρ θάνατος σου ζωή μου.

Παντοδύναμε καὶ φιλάνθρωπε, Κύριε δόξα σοι.

Μετάφραση

Κι ἄν σέ συνέλαβαν Χριστέ ἄνομοι ἄνδρες,

ἀλλά σύ εἶσαι Θεός μου καί δέν ντρέπομαι,

μαστιγώθηκες στήν πλάτη, δέν τό ἀρνοῦμαι,

προσηλώθηκες στό σταυρό καί δέν τό κρύπτω,

γιά τήν ἀνάστασή σου καυχῶμαι,

γιατί ὁ θάνατός σου εἶναι ζωή μου.

Δόξα σέ Σένα παντοδύναμε καί φιλάνθρωπε Κύριε.