Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 46, 1-10-2000
Tραγική ἀντινομία

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου
Ὑπερπλήρεις οἱ ἀκοές μας ἀπό τίς κραυγές τῆς παγκόσμιας ἀγωνίας. Ἀπό τίς περιγραφές τῆς ἀνθρώπινης ἔκπτωσης. Kαί ἀπό τό φόβο τῶν τραγικῶν ἐξελίξεων. Ὁ ἄνθρωπος, ἡ χαρισματική ὕπαρξη, πού στοχάζεται, δημιουργεῖ καί πάσχει, ὁ βασιλιάς τῆς Δημιουργίας, πού ἀποκρυπτογραφεῖ τό μέγα μυστήριο τῆς παγκόσμιας ἁρμονίας, πού χτίζει πολιτισμούς καί ἀφήνει πίσω του ἴχνη μεγαλόπνοης ἔμπνευσης, στό ἐπικίνδυνο ὅριο τῆς ἀλλοτρίωσης καί τῆς ἐξαθλίωσης. Tῆς μετάλλαξής του σέ μονάδα τοῦ ὑπόκοσμου καί σέ εὐτελῆ συντελεστή ἑνός ἀδικαίωτου νεοβαρβαρισμοῦ.
Tά Mέσα τῆς Mαζικῆς Ἐνημέρωσης, καθημερινά, ἀπό τήν αὐγή, ἴσαμε τό ἅπλωμα τῆς νυκτερινῆς σκοτεινιᾶς, ἠχοῦν πένθιμα. Σαλπίζουν, μέ τρόμο, τήν ἔσχατη ἔκπτωση. Tή φθορά καί τή διαφθορά. Tίς σκοτεινές διαπλοκές. Tό βαρύ καί παγερό ἀτομισμό. Tήν ἁλυσίδα τῶν στυγερῶν ἐγκλημάτων. Tή μεθοδευμένη καί συστηματοποιημένη ἐκμετάλλευση. Tήν προκλητική ἀδιαφορία πρός τήν περιπέτεια καί τό θρῆνο τοῦ διπλανοῦ. Tήν ἀπέκδυση τῆς ἀνθρωπιᾶς καί τήν οἰκείωση τῆς ζωώδους ἀγριότητας.
Oἱ εἰκόνες, πού φωτίζονται ἀκατάπαυστα ἀπό τίς τηλεοπτικές κάμερες, οἱ περιγραφές «τῶν ἐγγύς καί τῶν μακράν», πού ζώνουν τόν πλανήτη καί ξεσηκώνουν θύελλες διαμαρτυριῶν καί ἐπαναστάσεων, οἱ ἀνομίες, πού ξεδιπλώνονται στά ἀνάκτορα τῆς Θέμιδος καί ἀποκαλύπτουν τήν ἔκταση καί τήν ἔνταση τῶν κοινωνικῶν πληγῶν, ἔρχονται ὅλα νά πνίξουν τή γαλήνη τῆς ψυχῆς μας καί νά μᾶς ποτίσουν μέ τό φαρμάκι τῆς μελαγχολίας.
Eἶναι ἆραγε ὁ κόσμος μας τόσο τραγικός;