Δοξολογία

«… Ἡ ἴδια ἡ πράξη τῆς λατρείας μας ζητάει σαν πρώτη ἐνέργειά μας τή δοξολογία. Γιατί μόλις πλησιάσουμε τό Θεό, νοιώθουμε τήν ἀπροσπέλαστη δόξα Του καί τή δύναμή Του καί τό μεγαλεῖο Του. Σάν ἐπακόλουθο ἔρχεται ὁ θαυμασμός κι ἡ ἔκπληξη καί τά τέτοια. Καί, ἀναγκαστικά, ἀκολουθεῖ ἡ δοξολογία.»

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Συναγμένοι στήν Εὐχαριστία”, α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ»), σελ. 61-62

Εὐαγγελισμός Θεοτόκου

Κατανόηση και βοήθεια

«...Ὁ Κύριος δέν ἄγγιξε καθόλου τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία καί ἁμαρτία, κατανοεῖ ὅμως τόν ἁμαρτωλό καί τοῦ δίνει τό χέρι, γιά νά τόν βγάλῃ ἀπό τό χάος τῆς πτώσεώς του.»

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ”, β’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1994), σελ. 86

Το πνεῦμα τῆς 28 Ὀκτωβρίου

Με αφορμή εθνική επέτειο (της 28ης Οκτωβρίου), απευθυνόμενος προς μαθητές Σχολείων, ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Α' απευθύνει προσκλητήριο για πράξεις θυσίας: "...ὁ ἑορτασμός τῆς μεγάλης ἐκείνης ἡμέρας θά εἶναι νά προσπαθήσουμε, ὁ καθένας στόν τομέα του, νά προσφέρη κάποια θυσία καί νά προσπαθήση νά δημιουργήση κάτι ἀληθινά μεγάλο, κάτι πού νά εἶναι άνάλογο μέ αὐτό, πού αἰσθάνθηκε τότε ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνικός λαός...".

Για να διαβάσετε τις -πάντοτε επίκαιρες- σκέψεις του μακαριωτάτου πατήστε το παρακάτω εικονίδιο:

Γογγυσμός

«Πάντα ποιεῖτε χωρίς γογγυσμῶν καί διαλογισμῶν, ἵνα γένησθε ἄμεμπτοι καί ἀκέραιοι, τέκνα Θεοῦ ἀμώμητα». (Φιλιπ. β΄14-15)

Σύντομη ἑρμηνεία: Ὅλα ὅσα ἀπαιτεῖ τό ἔργο τῆς σωτηρίας σας νά τά κάνετε χωρίς γογγυσμούς (θεωρώντας ὅτι τάχα σᾶς ἐπιβάλλει ὁ Θεός πράγματα ὑπερβολικά ἤ ἀνυπόφορα καί θλιβερά), καί χωρίς ἐσωτερικές ἀμφιβολίες καί ἀμφιταλαντεύσεις γιά τό ἄν εἶναι σωστές καί δίκαιες οἱ ἐντολές καί οἱ βουλές του. Νά τά κάνετε ὅλα μέ προθυμία, γιά νά γίνετε ἄμεμπτοι στήν ἐξωτερική σας συμπεριφορά καί εἰλικρινεῖς στά ἐσωτερικά σας ἐλατήρια καί στίς διαθέσεις σας, παιδιά τοῦ Θεοῦ ἐλεύθερα ἀπό κάθε ἠθική κηλίδα.

Παναγιώτου Ν. Τρεμπέλα, Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ (Ἀπόδοση στήν κοινή νεοελληνική), στ΄ ἔκδοση (ΑΘΗΝΑ: Ἀδελφότης Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», 2016), σελ. 849-850

Κυριακή Α' Νηστειῶν (Ὀρθοδοξίας)

Υπερβαίνοντας την ατομικότητα

«… Ὁ λόγος κι ἡ πράξη τοῦ Κυρίου ἀποκαλύπτουν, πώς ἡ μετοχή στή ζωή τῆς ἀναγέννησης καί τῆς Χάριτος σφραγίζεται κι ὁλοκληρώνεται μέ τήν ὑπέρβαση τῆς ἀτομικότητας καί μέ τή συνάντηση καί τήν περιχώρηση μέσα στήν ἱερή οἰκογένεια, πού εἶναι ταυτόχρονα καί ‟ποίμνη” τοῦ Θεοῦ.»

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Συναγμένοι στήν Εὐχαριστία”, α΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ»), σελ. 29

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Ἀγωνία στή Γεθσημανή καί ἀγωνία στό σύγχρονο κόσμο», β' ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ»), σελ. 15, 47-55

ΑΓΩΝΙΑ ΣΤΗ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ
ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ

...Ἡ ἐποχή μας, δηλαδή ἐμεῖς, ἡ γενηά, πού ζῆ σ’ ὅλη της τήν ὀξύτητα καί τήν τραγικότητα τήν ὑπαρξιακή ἀγωνία, μέ σοβαρότητα καί αἴσθησι τῆς εὐθύνης πρέπει νά βηματίσουμε πρός τήν Γεθσημανῆ καί νά ἀνοίξουμε κοινωνία, στενή κοινωνία μ’ Ἐκεῖνον, πού πῆρε τήν ὑπόστασί μας καί τήν ἔκανε δική του, γιά νά την λυτρώση καί νά τήν ἀνακαινίση.
Ὁ ἱδρώς καί τό αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελοῦν γιά μᾶς τήν πηγή μιᾶς νέας ζωῆς.

Τό βλέμμα τοῦ Ἰησοῦ

Δέν κουράζεσαι νά μελετᾶς τό βιβλίο τοῦ Γολγοθᾶ. Σέ κάθε σελίδα του, σέ κάθε γραμμή του ἀνακαλύπτεις βαθύτερα καί τό Θεό καί τόν ἄνθρωπο. Τή θεϊκή ἀγάπη, πού ἑκούσια προσφέρεται καί τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία, πού ἀδιάκοπα περιπλέκεται σέ προβλήματα καί πορεύεται μέσα ἀπό σταθμούς συγκλονιστικούς.

Τό σχέδιο τῆς προδοσίας εἶχε πιά γίνει πρᾶξι.

Τό παρακάτω ντοκουμέντο, γραμμένο ἀπό τό χέρι τοῦ μακαριστοῦ Ἀττικῆς Νικοδήμου, ἔχει πολύ μεγάλη ἱστορική καί κανονική ἀξία. Μέσα σέ πέντε σελίδες τεκμηριώνεται μέ πολύ ἁπλό καί κατανοητό καί εὐσύνοπτο τρόπο ἡ Κανονικότητα τῆς ἐκλογῆς του. Ἕνα κείμενο πού ὁποιοσδήποτε τό μελετήσει θά πεισθεῖ ἀμετάκλητα γιά τό δίκαιο τοῦ ἀγῶνα τοῦ μητροπολίτου. Ἑνός ἀγῶνα ὄχι γιά τίς θέσεις καί τά ἀξιώματα ἀλλά γιά τόν περιορισμό τῆς αὐθαιρεσίας καί τῆς ἀσυδοσίας μέσα στό ἱερό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ Kανονικότητα τῆς ἐκλογῆς μου

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

1. Ἡ χηρεία τῆς Ἱ. M. Ἀττικῆς.

Ἡ Mητρόπολι Ἀττικῆς, κατά τήν περίοδο τῆς ἐκλογῆς μου, ἦταν χηρεύουσα. Ὁ προκάτοχός μου, Mητροπολίτης Ἀττικῆς Ἰάκωβος, ἐκλέχτηκε στίς 12 Ἰανουαρίου τοῦ 1962 Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν. Ἀπό τή στιγμή, πού ἔδωσε τό μήνυμά του καί ἀποδέχτηκε τήν ἐκλογή του, ἡ Mητρόπολη Ἀττικῆς κηρύχθηκε «ἐν χηρείᾳ». Ἐκεῖνος, μετά τήν ἔκδοση τοῦ Bασιλικοῦ Διατάγματος, ἐνθρονίστηκε στήν Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν καί ἄρχισε νά ἐπιτελεῖ τά καθήκοντα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Γιά λόγους, πού ἀναφέρονται στά ἱστορικά ντοκουμέντα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, παραιτήθηκε ἀπό τό ἀξίωμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μετά παρέλευση 15 ἡμερῶν. Aὐτό δέ σήμαινε αὐτονόητη ἐπιστροφή στήν παλιά του θέση. Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὥρισε ἀνακριτή γιά νά ἐξετάσει τίς κατηγορίες, πού διατυπώθηκαν ἐναντίον του καί, ταυτόχρονα, τοῦ ἀνέθεσε τήν προεδρεία τῆς Mητροπόλεως Ἀττικῆς. Aὐτό δέν ἔγινε μέ τή διαδικασία τῆς κανονικῆς ἐκλογῆς, ὁπότε θά ἔδινε ξανά μήνυμα καί θά ἐνθρονιζόταν ὡς κανονικός Mητροπολίτης. Ἀνέλαβε  ἁπλῶς τή διαποίμανση τῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτῆς ἐπαρχίας ὡς τοποτηρητής. Σημειωτέον, ὅτι δέν ἐκδόθηκε τότε σχετικό διάταγμα ἀναθέσεως τῶν καθηκόντων τοποτηρητῆ στόν πρώην Ἀρχιεπίσκοπο Ἰάκωβο. Γι᾽ αὐτό, ἀσκοῦσε μέν τά καθήκοντα τοῦ τοποτηρητῆ, ἀλλά τά σχετικά ἔγγραφα τά ὑπέγραφε ὁ πρωτοσύγκελλος. Tή σχέση αὐτή (τοῦ τοποτηρητῆ) τή διασαφίζει καί ὁ ἴδιος, ὅταν, μετά τήν ἀπομάκρυνσή του, μέ συνοδική δικαστική ἀπόφαση, ἀπό τήν Ἀττική, διεκδίκησε τίς ἀποδοχές τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, λέγοντας, ὅτι ἡ ἀνάληψη τῶν καθηκόντων τῆς προεδρείας δέν ἀντιστοιχοῦσε σέ ἐπανεκλογή του στήν Ἀττική, ἀλλά ἰσοδυναμοῦσε μέ τήν ἁρμοδιότητα καί τήν εὐθύνη τοῦ τοποτηρητῆ.