Ἡ ἱερατική λειτουργία τοῦ Προδρόμου

Κοντάκιον εἰς τά ἅγια φῶτα

(Ρωμανοῦ τοῦ μελωδοῦ)

Διαβάστε κείμενο-μετάφραση ΕΔΩ

Τό ἕνα καί σπουδαῖο

Τονίζοντας την αξία την ανθρώπινης ψυχής, ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Α', μας καλεί να δοθούμε στην υπόθεση της Βασιλείας του Θεού.

Για να διαβάσετε τις σκέψεις του μακαριωτάτου, πατήστε το παρακάτω εικονίδιο:

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 98, 1-12-2002  

Ἡ παθολογία τῆς Συνοδικῆς ἀπορρύθμισης

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου

Εὐαίσθητη ἡ Συνοδική λειτουργία. ᾿Εκτεταμένη καί ἐπικίνδυνη ἡ σημερινή ἀπορρύθμισή της. Σαφεῖς καί καταξιωμένες ἀπό τή μακρά, συνεπή καί γόνιμη, ἐκκλησιαστική παράδοση, οἱ ἀπαιτήσεις τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ἀπό τό χαρισματικό, ῾Αγιοπνευματικό ὄργανο διοίκησης. “᾿Οθνεία” καί ἀπαράδεκτη ἡ τακτική, πού εἰσέβαλε, ἐπιθετικά καί καταλυτικά, κατά τούς τελευταίους καιρούς, στούς χώρους  ἄσκησης τῆς Συνοδικῆς διεργασίας καί πού ὑποβάθμισε τήν ῾Αγιοπνευματική Συνέλευση τῶν ὑπεύθυνων ποιμένων σέ συναλλακτήριο συμφερόντων και σέ ἐπικαλυπτήριο χυδαίων σκανδάλων.

῾Η Συνοδική ὀντολογία ὑποχρεώνει σέ βαθύ σεβασμό πρός τούς ῾Ιερούς Κανόνες καί σέ προσεκτικούς, ἀνεπηρέαστους χειρισμούς, ὅλους ἐκείνους, πού προωθήθηκαν στίς ἡγετικές ἐπάλξεις τῆς ᾿Εκκλησίας. Κανένας μας, ὅμως, δέν ἔχει τήν ἀνάπαυση, πώς ὁ ἱερός αὐτός θεσμός λειτουργεῖ, σέ τούτη τήν ἀναστατωμένη καί σκοτεινή ἐποχή μας, στά πλαίσια τῶν προδιαγραφῶν, πού ὅρισαν οἱ ἅγιοι ᾿Απόστολοι καί οἱ θεοφόροι Πατέρες μας.

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Λατρεία καί Βίβλος», β΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ»), σελ. 8, 31-35

ΛΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΒΙΒΛΟΣ

..., ἡ Ὀρθόδοξη Λειτουργία μας ξεκινάει ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ἐμπνέεται ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, γεμίζει ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ἐρμηνεύεται ἀπό τήν Ἁγία Γραφή.

Ὅλα αὐτά κάνουν φανερό, πώς μιά ἐμβάθυνση στό γράμμα καί στό πνεῦμα τῆς Λειτουργίας προϋποθέτει ἐμβάθυνση στό γράμμα καί στό πνεῦμα τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Καί πώς δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει συνειδητή λειτουργική ζωή, ἄν δέν ὑπάρχει ἁγιογραφική σπουδή. Μόνο ὅταν αἰσθανθοῦμε τή ζωντανή παρουσία τῆς Ἀποκαλύψεως στή θεία Λειτουργία, κι’ ὅταν, βοηθημένοι ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα μποῦμε λίγο πιό βαθειά στό νόημα τοῦ μυστηρίου τῆς Εὐχαριστίας, ἡ καρδιά μας θ’ ἀρχίσει νά πάλλει ἀπό ἐνθουσιασμό κι’

ἀπό συγκίνηση κι’ ἀπό λαχτάρα. Ἡ θεία Λειτουργία θά γίνει ἡ δροσιά καί τό ὀξυγόνο τῆς ψυχῆς μας...

Δέησις ἐν τῇ νόσῳ

(Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ἔπη ἱστορικά: ΟΑ’, Migne XXXVII, 1418)

Μετάφραση Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Βασανίζεται σκληρά ἀπό τήν ἀρρώστια τοῦ σώματος. Κι’ ὅμως ἔχει τή δύναμι νά στιχουργήσῃ καί νά περιγράψῃ μέ τούς λεπτούς φθόγγους τῆς ποιήσεώς του τήν ὀδύνη του. Καί πάλι, στό ποίημα αὐτό διακρίνεται ἡ ἀνάτασι, ἡ γλυκειά κοινωνία τήν ὁποία ἔχει μέ τό Θεό, ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη σ’ Αὐτόν καί ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο διατυπώνει πρός τόν οὐρανό τήν ἀγωνία του καί τά αἰτήματά του.

Εἶμαι ἄρρωστος, εἶμαι ἄρρωστος,

            ταλαιπωροῦμαι ἀπ’ τό σῶμα.

Κι’ ἴσως μερικοί

            γελοῦν μέ τήν πάθησί μου,

αὐθαδιάζοντας, εἶναι αὐτοί πού καιροφυλακτοῦν

            νά μέ δοῦν νά πεθαίνω.

Κυριακή πρό τῶν Φώτων

Ἄρθρο ἀπό τό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», τεῦχος 241, 16 Νοεμβρίου 2008

“Τί ἐστιν ἄνθρωπος;”

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου

Δικαιοῦμαι ἐγώ, ὁ ἀμέτοχος τῶν σημερινῶν “προοδευτικῶν” ὁραμάτων, ὁ “καθυστερημένος”, ὁ “προσκολλημένος” στίς συντηρητικές(!) διδαχές τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά ὑποβάλω ἕνα καίριο ἐρώτημα στό συνοδοιπόρο, πού ἐπαγγέλλεται ἀπόδραση ἀπό ὁποιοδήποτε δεσμευτικό κανόνα ζωῆς, ὁλοκάρδια ἀποδοχή καί ἔνταξη στά προοδευτικά ρεύματα τῆς ἐποχῆς καί ἐλεύθερο ξάνοιγμα στά ὑπερόρια πελάγη τῆς προσωπικῆς εὐτυχίας. Φίλε, συνταξιδιώτη στό μονοπάτι τοῦ βίου, πού γυρίζεις πλάτη στήν ᾿Εκκλησία καί θεοποιεῖς τήν ἐφήμερη σάρκα σου, πού ταυτίζεις τό Εὐαγγέλιο Ἰησοῦ Χριστοῦ μέ τόν πνιγηρό σκοταδισμό καί τήν ἀθεΐα μέ τήν ἀέναη ἐξέλιξη, πού περιφρονεῖς τό “χθές” καί τίς πολλαπλές ἐμπειρίες του, φωτίζοντας τό ἄδηλο “αὔριο”, σάν τό ἀδιαμφισβήτητο, διάδοχο ὅραμα στήν κλίμακα τῆς προόδου, στάσου, γιά λίγο, στοχαστικός. Βύθισε τό βλέμμα σου στό μέσα σου κόσμο. Συμμάζεψε τίς γνώσεις σου καί τίς ἐμπειρίες σου. Καί δῶσε μου μιά ἀπόκριση στό καυτό, κοινό μας, ὑπαρξιακό ἐρώτημα: “Τί ἐστιν ἄνθρωπος;”. Τί εἶναι ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη;

Ποιό ἀπό τά τρία;

Το πιό σπουδαίο πράγμα που θα ήθελε ο Κύριος στη ζωή μας είναι "...Να επικρατήσει ο Νόμος Του στις ψυχές μας", σύμφωνα με τον μακαριστό αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο Α᾿.

Για να διαβάσετε τη σύντομη αλλά τόσο περιεκτική ανάλυση του μακαριστού αρχιεπισκόπου, πατήστε το παρακάτω εικονίδιο:

Ξόδεμα;

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Τό «τραῦμα» τῆς ἀγάπης”, α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 2002), σελ. 124

«... Μή θεωρεῖς τήν ἐλεημοσύνη, ὅτι εἶναι ξόδεμα, ἀλλά εἰσόδημα. Οὔτε ὅτι εἶναι δαπάνη, ἀλλά ἐπιχείρηση. Γιατί παίρνεις περισσότερα ἀπό αὐτά, πού δίνεις. Δίνεις ψωμί καί παίρνεις ζωή αἰώνια. Δίνεις ροῦχο καί παίρνεις ἔνδυμα ἀφθαρσίας. Δίνεις συμμετοχή στή στέγη καί παίρνεις τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.» (Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου)