Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 152, 1-3-2005
Τό βαθύ τραῦμα

Μητροπολίτου Ἀττικής καί Μεγαρίδος Νικοδήμου
Βαθύ τό τραῦμα στό σῶμα τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος. Μέ φανερές καί ἀνησυχητικές τίς περιπλοκές. Καί μέ φοβερά ἐπικίνδυνες τίς ἐπιπτώσεις. Πρόκειται γιά τήν ὁμηρία τοῦ Συνοδικοῦ Σχήματος στίς ἀσυγκράτητες, φιλόδοξες παρορμήσεις τοῦ κ. Χριστόδουλου. ῾Υπεύθυνος γιά τό τραῦμα καί γιά ὅ,τι προκύψει, εἶναι ὁ “τρώσας” ᾿Αρχιεπίσκοπος. ῾Ο ἄνθρωπος, πού θεώρησε τήν ᾿Εκκλησία προσωπικό του τιμάριο καί ἐφαλτήριο κοσμικῆς ἀνάδειξης. Κινήθηκε, ἑπτά χρόνια τώρα, μέ ἀποκλειστικό ὅραμα νά πνίξει τή Συνοδική πολυφωνία. Τήν ἀγωνία καί τόν πόνο καί τήν ἐλεύθερη, ἀλλά ὑπεύθυνη, εἰσφορά γνώμης τῶν συλλειτουργῶν του. Στόχος του καί ἐπιδίωξή του, νά ἀναδειχθεῖ καί νά προβληθεῖ μόνος, σέ ἑλληνική καί σέ παγκόσμια κλίμακα, ὡς χαρισματικός ἡγέτης καί ὡς ἀποκλειστικός διαχειριστής τῶν θεμάτων τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος.
῾Η συνείδηση τῆς ᾿Εκκλησίας, πού ἐκφράζεται, τούτη τήν ὥρα, μέ τίς πυκνές καί τίς δυναμικές -σχεδόν παλλαϊκές- ἀντιδράσεις, ἔχει ἐπισημάνει καί ἔχει στιγματίσει πολλές ἀπό τίς ἀνορθόδοξες μεθοδεύσεις του. Καί ἔχει καταθέσει, στό ἀδέκαστο κριτήριο τῆς ἱστορίας, τήν προσήλωσή της στήν κρυστάλλινη Πατερική Παράδοση καί τήν ἀγωνία της γιά τις συνέπειες τῶν ἀπανωτῶν ἀρχιεπισκοπικῶν ἐκτροπῶν. ῾Ωστόσο, τό φαινόμενο τῆς Συνοδικῆς ὁμηρίας καί ἀποδιοργάνωσης, δέ φαίνεται νά προβλημάτισε, ὅσο θά ἔπρεπε, τό ἐκκλησιαστικό πλήρωμα. ῾Η ἐπικινδυνότητα τοῦ τραύματος δέν ἐπισημαίνεται καί δέν προβάλλεται μέ ἐπάρκεια ἀπό τίς θεολογικές γραφίδες καί ἀπό τήν ἐκκλησιαστική ἐπικαιρότητα. ῎Ισως γιατί, μέσα στήν καταιγίδα τῶν γεγονότων καί στή συρροή τῶν θλιβερῶν πληροφοριῶν, δέν ἔγινε ἀντιληπτή ἡ ἀγχώδης ἐπιδίωξη τοῦ Χριστόδουλου, πού ἀποβλέπει στήν ἀπονεύρωση καί στήν καθυπόταξη τῆς ἐκκλησιαστικῆς Συνοδικότητας. ῎Ισως καί γιατί, ἡ ὑποκριτική του προσπάθεια νά ἐμφανίζεται στό δημόσιο φόρουμ καλυμμένος μέ τό μανδύα τοῦ νομιμόφρονα καί οἱ πολλές του, ψευδεπίγραφες, ἀναφορές σεβασμοῦ στούς ῾Ιερούς Κανόνες, παραπλάνησαν τήν κοινή γνώμη καί δημιούργησαν τήν ἐντύπωση, πώς δέ σχεδιάζει καί δέν τροχιοδρομεῖ τέτοιες τυφωνικές μεταρρυθμίσεις. ῎Ετσι, ὁ πολύς κόσμος, ἀνυποψίαστος καί ἀπληροφόρητος, ἀναπαύεται στήν ψευδαίσθηση, ὅτι ὁ σημερινός ᾿Αρχιεπίσκοπος ἐμμένει στήν τιμημένη ἀρχή τῆς Συνοδικότητας καί, ὅτι δέν αὐθαιρετεῖ, στρεβλώνοντας τό θεσμό καί ἐπιβάλλοντας παντοῦ καί πάντοτε τίς δικές του ἐπιλογές.