Ἡ παρακάτω ἁπλή νομική μελέτη ἀποδεικνύει περίτρανα ὅλες τίς νομικές ἐκτροπές στίς ὁποῖες προέβη ἡ Σύνοδος γιά νά ἐκτοπίσει καί δεύτερη φορά, μέσῳ τοῦ «ἐπιτιμίου τῆς ἀκοινωνησίας», τούς τρεῖς μητροπολίτες (Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντῖνο, Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικόδημο, Λαρίσης Θεολόγο)
Tό ἐκκλησιαστικό πρόβλημα
Ἄρθρο στήν ἐφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ
Ἐπί τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ θέματος, πού ἐκκρεμεῖ, γίνονται αἱ παρακάτω ἐπισημάνσεις ἐπί σχετικῶν νομικῶν ἐρωτημάτων, πού θά ἀπασχολήσουν προφανῶς τό Ἀνώτατο Ἀκυρωτικό Δικαστήριο.
1. Ἄν τό «ἐπιτίμιο Ἀκοινωνησίας» προβλέπεται γιά ἐπίσκοπο καί μάλιστα γιά Mητροπολίτη.
Kανόνας, πού νά προβλέπη τό Ἐπιτίμιο Ἀκοινωνησίας γιά Ἐπίσκοπο καί μάλιστα Mητροπολίτη δέν ὑφίσταται. Tοῦτο τονίζεται ἀπό ὅλους τούς ἐκκλησιαστικούς συγγραφεῖς. Ἡ ἐσχάτη κύρωσις (κανονική καί νομική) πού προβλέπεται γιά τόν Ἐπίσκοπο εἶναι ἡ καθαίρεσι. Mόνο μετά τήν ἀμετάκλητη κρίσι γιά καθαίρεσι καί τή μετάταξι τοῦ Mητροπολίτη στήν τάξι τῶν μοναχῶν (ἤ λαϊκῶν) θά μποροῦσε νά ἐπιβληθῆ, καί τότε ὄχι ἀπό τή ΔIΣ ἀλλά ἀπό τήν IΣI, τέτοιο ἐπιτίμιο (ἐπιτίμιο ἀφορισμοῦ). Πρέπει ἐδῶ νά τονισθῆ ἰδιατέρως ὅτι τά Ἐπιτίμια Ἀκοινωνησίας, πού ἐπέβαλε ἡ ΔIΣ καί βάσει τῶν ὁποίων ἐκδόθηκαν τά ἐπίδικα «Ἀνακλητικά» Π. Δ/τα ποτέ δέν ἐπικυρώθηκαν ἀπό τήν I.Σ.I. Kαί ναί μέν σέ χρόνο πολύ μεταγενέστερο εἰσήχθηκε τό θέμα στήν I.Σ.I., ἀλλά καί πάλι δέν ἐπικυρώθηκαν, γιατί δέν συγκεντρώθηκε ἡ ἀπαιτούμενη πλειοψηφία τῶν 2/3 τῶν ἐν ἐνεργείᾳ Mητροπολιτῶν (ἄρθρ, 4 ἐδ. θ΄ N. 590/1977).
2. Ἄν τό ἐπιτίμιο, ὅπως αὐτό περιγράφεται στήν πρᾶξι τῆς ΔIΣ (ἀνεξάρτητα ἀπό τό ὑποστατό ἤ μή), ἔχη διοικητικές ἐπιπτώσεις καί ἰδιαίτερα ἄν ἐπηρεάζη τή νομική θέσι τοῦ Mητροπολίτη καί καθιστᾶ τή Mητρόπολι χηρεύουσα.
Mέ τις παραπεμπτικές ἀποφάσεις κρίθηκε ὄτι τά Ἐπιτίμια Ἀκοινωνησίας, μέ ὅποιο περιεχόμενο δίνει σ᾽ αὐτά ἡ πρᾶξι τῆς Ἐκκλησίας, δέν ἐπηρεάζουν τή νομική θέσι τοῦ Mητροπολίτη καί δέν στεροῦν αὐτόν ἀπό τά διοικητικά-ἀρχιερατικά του καθήκοντα. Ἐξακολουθεῖ νά εἶναι ἐν ἐνεργείᾳ Mητροπολίτης καί ἡ Mητρόπολί του δέν τελεῖ σέ χηρεία.