Αγάπη προς τον Θεό

Μή ἀγαπᾶτε τόν κόσμον μηδέ τά ἐν τῷ κόσμῳ. Ἐάν τις ἀγαπᾷ τόν κόσμον, οὐκ ἔστιν ἡ ἀγάπη τοῦ πατρός ἐν αὐτῷ (Α' Ἰωαν. β΄15).

Σύντομη ἑρμηνεία: «Μήν ἀγαπᾶτε τό μάταιο κόσμο πού βρίσκεται μακριά ἀπό τόν Θεό, οὔτε τίς ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου, πού ἀπομακρύνουν τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Θεό. Ἐάν κανείς ἀγαπᾶ τόν κόσμο, δέν ὑπάρχει μέσα του ἡ ἀγάπη πρός τόν οὐράνιο Πατέρα».

Παναγιώτου Ν. Τρεμπέλα, Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ (Ἀπόδοση στήν κοινή νεοελληνική), στ΄ ἔκδοση (ΑΘΗΝΑ: Ἀδελφότης Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», 2016), σελ. 1025

Χριστός Ανέστη!

Απευθυνόμενος σε δοκιμαζόμενους Χριστιανούς αδελφούς, ο μακαριστός αρχιεσπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Α', υπενθυμίζει σε όλους μας ότι "...Μέσα ἀπό τά σύγχρονα γεγονότα, πού θά μποροῦσε νά μᾶς ἀπογοητεύσουν, θά βγῆ τό χαροποιό μήνυμα, ἡ νίκη τῆς δικαιοσύνης καί ὁ θρίαμβος τῆς ἀλήθειας τοῦ Θεοῦ".

Για να διαβάσετε τις σκέψεις του μακαριστού αρχιεπισκόπου, πατήστε το παρακάτω εικονίδιο:

Αναστηθήκαμε μαζί με το Χριστό

«Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τά ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος, τά ἔνω φρονεῖτε, μή τά ἐπί τῆς γῆς». (Προς Κολ. γ΄ 1-2)

Σύντομη ἑρμηνεία: «Ἐάν λοιπόν ἀναστηθήκατε μαζί μέ τόν Χριστό στό βάπτισμα, πρέπει νά ἐπιδιώκετε τά ἄνω, δηλαδή τά ἐπουράνια, τά ὁποῖα βρίσκονται ἐκεῖ πού εἶναι ὁ Χριστός καθισμένος στά δεξιά τοῦ Θεοῦ».

Παναγιώτου Ν. Τρεμπέλα, Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ (Ἀπόδοση στήν κοινή νεοελληνική), στ΄ ἔκδοση (ΑΘΗΝΑ: Ἀδελφότης Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», 2016), σελ. 867

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Στοχασμοί τοῦ Σαββάτου», δ΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1998), σελ. 3-4 καί 79-83

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

Τό μικρό αὐτό βιβλίο μπορεῖ νά διαβαστῇ ὅπως γράφτηκε. Σάν στοχασμοί τῆς ἡμέρας τοῦ Σαββάτου. Σάν προετοιμασία γιά τήν μεγάλη ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως, τήν Κυριακή, κατά τήν ὁποία οἱ πῦλες τοῦ Ναοῦ ἀνοίγονται καί δέχονται τήν Ἐκκλησία, τή σύναξι τῆς λατρείας καί τῆς Εὐχαριστίας...

... Ἄν ὁ ἀναγνώστης ἀπομονώσῃ τό κάθε κομμάτι καί τό διαβάσῃ σέ ἀτμόσφαιρα γαλήνης καί προσευχῆς κατά τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου, ἴσως αὐτό νά γίνῃ ἕνα ἁπλό ξεκίνημα γιά βαθύτερη μελέτη καί περισσότερη προσέγγισι πρός τόν Ἐσταυρωμένο ἀρχηγό τῆς Ἐκκλησίας. Ἴσως ὁ δικός του στοχασμός νά προχωρήσῃ ἐκεῖ πού ἔφταναν οἱ ἅγιοι καί νά γευτῇ τά δικά τους αἰσθήματα...

Προσευχή χωρίς περισπασμό

«Ὁ ἀπερισπάστως πάντως προσευχόμενος, οὗτος καί γνησίως τόν Θεόν ἀγαπᾷ. Οὐκ εὔχεται δέ ἀπερισπάστως ὁ τινί τῶν ἐπιγείων ἔχων τόν νοῦν προσηλωμένον» (Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητῆ, Ἑκατοντάς δευτέρα, 1)

Αὐτός, πού προσεύχεται δίχως περισπασμό, εἶναι ὁ ἄνθρωπος, πού ἀγαπάει γνήσια τό Θεό. Δέν προσεύχεται, ὄμως, δίχως περισπασμό ἐκεῖνος, πού ἔχει τό νοῦ του προσηλωμένο σέ κάτι ἀπό τά ἐπίγεια.

Μητροπολίτου Ἀττικῆς και Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Σπουδή Ἀγάπης», α΄ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ», 1997), σελ. 108

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Ἄνθη ἀπό τήν ποίηση τοῦ Γολγοθᾶ», γ' ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ»), σελ. 6-7, 67-74

ΑΝΘΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΟΛΓΟΘΑ

...Ὅταν κανείς ζῇ τή Μεγάλη Ἑβδομάδα μέ τή βοήθεια τῆς ὑμνολογίας, τή ζῇ μέ τό πνεῦμα καί τή θεολογική σκέψι καί τή φλογισμένη καρδιά τῶν ἁγίων.Ἔτσι ἐκεῖνο, πού δέν μπορεῖ, ἐξ αἰτίας τῆς ἀδυναμίας του νά κάνῃ μόνος του ὁ ὁποιοσδήποτε, τήν ἀνύψωσι καί τήν προσπέλασι στίς μυστικές ἀπέραντες ἐκτάσεις τῆς θείας ἀγάπης, τό κάνει μέ τή βοήθεια τή δική τους. Προχωρεῖ πέρα ἀπό τό παραπέτασμα τοῦ Οὐρανοῦ, διακρίνει τόν Θεόν, τό σχέδιό του, τό θέλημά του καί ἑρμηνεύει τήν ἐνανθρώπησί του καί τή θυσία του...

Ποίημα Κοσμᾶ μοναχοῦ.

Μεταλαμβάνων κρατῆρος
τοῖς μαθητές ἐβόας,
ἀθάνατε·
γεννήματος ἀμπέλου δέ
πίομαι λοιπόν,
οὐκέτι μεθ’ ὑμῶν
βιοτεύων·
τόν μονογενῆ ἐπεί μέ ἱλασμόν
ὁ πατήρ εἰς τόν κόσμον ἀπέστειλε.

Ζῶ καί ἐλπίζω.
Κοινωνῶ στό Μυστικό Δεῖπνο.
Καί ὁραματίζομαι τό Τραπέζι
τῆς οὐρανίου βασιλείας Σου.
Τότε θά εἶναι ὅλα «καινά».
«Καινοί» οἱ ἄνθρωποι,
καί «καινός» ὁ οἶνος τῆς εὐφροσύνης Σου.

Οι άγιοι

«… Οἱ ἅγιοι εἶναι οἱ μεγάλοι κι αὐθεντικοί δάσκαλοί μας στήν πιό σημαντική πράξη τῆς ζωῆς μας, στήν ἀναφορά μας πρός τό Θεό καί στήν προσφορά τῆς ἀναίμακτης, Εὐχαριστιακῆς λατρείας.»

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Συναγμένοι στήν Εὐχαριστία”, α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ»), σελ. 120

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, «Ἀγωνία στή Γεθσημανή καί ἀγωνία στό σύγχρονο κόσμο», β' ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ»), σελ. 15, 47-55

ΑΓΩΝΙΑ ΣΤΗ ΓΕΘΣΗΜΑΝΗ
ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ

...Ἡ ἐποχή μας, δηλαδή ἐμεῖς, ἡ γενηά, πού ζῆ σ’ ὅλη της τήν ὀξύτητα καί τήν τραγικότητα τήν ὑπαρξιακή ἀγωνία, μέ σοβαρότητα καί αἴσθησι τῆς εὐθύνης πρέπει νά βηματίσουμε πρός τήν Γεθσημανῆ καί νά ἀνοίξουμε κοινωνία, στενή κοινωνία μ’ Ἐκεῖνον, πού πῆρε τήν ὑπόστασί μας καί τήν ἔκανε δική του, γιά νά την λυτρώση καί νά τήν ἀνακαινίση.
Ὁ ἱδρώς καί τό αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελοῦν γιά μᾶς τήν πηγή μιᾶς νέας ζωῆς.

Τό βλέμμα τοῦ Ἰησοῦ

Δέν κουράζεσαι νά μελετᾶς τό βιβλίο τοῦ Γολγοθᾶ. Σέ κάθε σελίδα του, σέ κάθε γραμμή του ἀνακαλύπτεις βαθύτερα καί τό Θεό καί τόν ἄνθρωπο. Τή θεϊκή ἀγάπη, πού ἑκούσια προσφέρεται καί τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία, πού ἀδιάκοπα περιπλέκεται σέ προβλήματα καί πορεύεται μέσα ἀπό σταθμούς συγκλονιστικούς.

Τό σχέδιο τῆς προδοσίας εἶχε πιά γίνει πρᾶξι.

Το ‟χθές” καί το ‟σήμερα” καί το ‟αἰώνιο”

«… Στή Λειτουργία μας πραγματοποιεῖται σύνοδος τῶν ἐπουρανίων καί τῶν ἐπιγείων. Τοῦ ‟ἐδῶ” καί τοῦ ‟ἐπέκεινα”. Τοῦ ‟χθές” καί τοῦ ‟σήμερα” καί τοῦ ‟αἰώνιου”. Οἱ ἐκλεκτοί τοῦ Θεοῦ, πού ἔζησαν στό χρόνο κι ἔγραψαν μέ τούς ἀγῶνες τους καί μέ τήν ἀφοσίωσή τους ἱστορία, πλαισιώνουν ἐμᾶς, τά σημερινά παιδιά τοῦ Θεοῦ. Δίνουν σέ μᾶς τόν ἀσπασμό τῆς ἀδελφωσύνης. Καί παίρνουν τό δικό μας στεναγμό καί τόν κάνουν δικό τους.»

Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου, ‟Συναγμένοι στήν Εὐχαριστία”, α’ ἔκδ. (Ἀθήνα: Ἐκδόσεις «ΣΠΟΡΑ»), σελ. 98