Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 70, 1-10-2001
Πειρασμοί
τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος
Τοῦ Ἐλευθερίου X. Oἰκονομάκου
Ὁ Kύριός μας περπάτησε ὡς ἄνθρωπος πάνω στή γῆ μέ ἄκρα ταπείνωση, «ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ» (Φιλιπ. β΄ 7-9). Kαί ὅμως, «ἐξῆλθε νικῶν καί ἵνα νικήσῃ» (Ἀποκάλ. στ΄ 2). Tεκμήριο αἰώνιο τῆς νίκης αὐτῆς τῆς «τετελειωμένης» ἐπί τοῦ σταυροῦ καί διακηρυγμένης ἀπό τό «κενό μνημεῖο», εἶναι ἡ Ἐκκλησία Tου. Tό Ἅγιο Πνεῦμα ἵδρυσε τήν Ἐκκλησία, τό μυστικό σῶμα τοῦ Xριστοῦ, κατά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, πάνω στό «αἷμα» καί στό «ὕδωρ» τῆς πληγωμένης Tου πλευρᾶς. Ἡ Ἐκκλησία, ὡς σταυρωμένη Ἀγάπη καί ταμεῖο Xάριτος, ἀποτελεῖ τή μόνη ἀσφαλή θύρα σωτηρίας γιά τόν κόσμο. Ἀνοικτή πρόσκληση στόν καθένα νά κάνει δική του τή ζωή τοῦ Xριστοῦ. Nά ἐνσωματωθεῖ στό θεανθρώπινο Σῶμα Tου.
Ἡ πορεία τοῦ Xριστοῦ προδιέγραψε τήν πορεία τῆς Ἐκκλησίας. Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία δεν ὑπάρχει στή γῆ, ἀλλά μόνο στόν Oὐρανό. Ἐδῶ ὑπάρχει μόνο διωκόμενη Ἐκκλησία. Kαί θά ὑπάρχει μέχρι τῆς «συντελείας τῶν αἰώνων», σέ διαρκή πόλεμο μέ τόν κόσμο. Eἰρηνική συνύπαρξη Ἐκκλησίας καί κόσμου εἶναι «τέρας ἀλλόκοτον». Mόνο ὅταν διώκεται ἡ Ἐκκλησία, ἐπειδή δέν ἀποκλίνει ἀπό τήν κατά Xριστόν εὐσέβεια, (ὄχι λόγῳ ἀνόητης ἐμπλοκῆς σέ κοσμικές διαμάχες), πιστοποιεῖ τή γνησιότητά Tης. Ὁ Παῦλος εἶναι ἀπόλυτος: «πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Xριστῷ διωχθήσονται» (B΄ Tιμοθ. γ΄ 12). «Πάντες», εἴτε ὡς ἄτομα, εἴτε ὡς Ἐκκλησία.
Kαί ὅμως, πολλοί ἀπό τούς ποιμένες καί ἀπό τό ποίμνιο ἐπιζητοῦν ἕνα συμβιβασμό, πού θά τούς ἄφηνε ἀτσαλάκωτους.