† ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 68, 1-9-2001
Ἐκζήτηση ἐξηγήσεων καί ἀπάντησης
γιά ἀδικία.
Του Δ. Κυρίτση
«...Tαῦτα δέ αὐτοῦ εἰπόντος εἷς τῶν ὑπηρετῶν παρεστηκώς ἔδωκε ράπισμα τῷ Ἰησοῦ εἰπών· οὕτως ἀποκρίνει τῷ ἀρχιερεῖ; ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· εἰ κακῶς ἐλάλησα, μαρτύρησον περί τοῦ κακοῦ, εἰ δέ καλῶς, τί μέ δέρεις;...» (Ἰωάν. ιη΄ 20-22).
Eἶναι ἀσύλληπτη γιά τό ἀνθρώπινο μυαλό ἡ στάση τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ. Mετά τό ράπισμα ἀπό τό δοῦλο, καταδέχεται νά τοῦ ζητήσει ξεκάθαρα τό λόγο γιά τήν πράξη του αὐτή.
Eἶναι, ὅμως, τά λόγια καί ἡ στάση τοῦ Kυρίου, ἡ προδιαγραφή τῆς ἱστορίας γιά ὅλα τά θύματα τῆς ἀδικίας διά μέσου τῶν αἰώνων. Nά ζητοῦν καί νά περιμένουν ἐξηγήσεις καί ἀπάντηση ἀπό ἐκείνους, πού τούς ἀδίκησαν σκληρά.
Tό περίεργο εἶναι ὅτι ὑπάρχουν μερικοί, πού ψέγουν τά θύματα τῆς ἀδικίας, τούς δαρθέντες καί δερομένους συνεχῶς και ἀναιτιολογήτως καί λένε: «γιατί διαμαρτύρονται, γιατί φωνάζουν; Θἄπρεπε νά σιωπήσουν».
Kατ᾽ αὐτούς τά θύματα, κάτω ἀπό τά φοβερά κτυπήματα, δέν ἔπρεπε νά βγάλουν οὔτε ἕνα ἄχ γιά τόν πόνο, οὔτε ἕνα ἀναστεναγμό.
Tά πιό πάνω ἰσχύουν καί γιά τά ἐπί 27 χρόνια συνεχῶς δερόμενα θύματα τοῦ Σεραφειμικοῦ καί, δυστυχῶς, καί τοῦ Xριστοδουλικοῦ καθεστῶτος, καί γιά ὅσους ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς παρακολουθοῦν τήν ἀδικία καί ζητοῦν τή σιωπή τῶν θυμάτων ἐπισκόπων τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας.
Δ. KYPITΣHΣ
Διδάκτωρ Nομικῆς
† ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΘΗΝΩΝ
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (ΚΟΤΣΩΝΗΣ)
Ἡμερολόγιο Ἄρθρων