Τό ἄρθρο αὐτό δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 83, 16-4-2002
Τό εὖρος τοῦ προβληματισμοῦ
Μητροπολίτου Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος Νικοδήμου
Προσπαθῶ νά διακριβώσω τό εὖρος τοῦ σημερινοῦ προβληματισμοῦ μας. Τήν ἀκτίνα τῶν ὁραματισμῶν μας. Τό περιεχόμενο καί τήν ποιότητα τῆς ἀγωνίας μας. Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, οἱ φορτωμένοι μέ τά βάρη τῆς ἱστορίας καί τῆς ἐμπειρίας τῶν δυσεξαρίθμητων γενεῶν, πού μόχθησαν καί πόνεσαν καί στοχάστηκαν πρίν ἀπό μᾶς, πῶς ἀξιοποιοῦμε τήν ὀδύνη τους καί πῶς βιώνουμε τήν ἐπικαιρότητα. Πόσο καταξιώνουμε τήν προσωπικότητά μας, ὡς κληρονόμοι ἀτίμητης πνευματικῆς ζύμωσης, θετικῆς καί ἀρνητικῆς! Καί πόσο σημαδεύουμε μέ πράξεις γνήσιας εὐγένειας τά πρῶτα ἀνοίγματα τῆς τρίτης χιλιετίας!
Ψάχνω τά κείμενα, τά τυπώματα τῆς ἀνησυχίας μας καί τοῦ ἀγώνα μας. Κάνω ζάπινγκ στα κανάλια τῶν ὁρμητικῶν ρευμάτων τοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ μας. Φωτογραφίζω τίς φυσιογνωμίες τῶν γύρω μου. Προσπαθῶ, μέ κάθε τρόπο, νά μυηθῶ στά ὁράματα, πού ἠλεκτρίζουν καί συνεπαίρνουν σήμερα τίς πλατιές μάζες καί τίς ἐντάσσουν στήν κοινή ἐκστρατεία γιά τήν κατάκτηση καί τή γεύση ἑνός ἄγνωστου ἴσαμε τώρα δέντρου γνώσης καί ἀπόλαυσης.
Καί ἐνῶ περιμένω ἕνα ἄνοιγμα ὁραματισμῶν καί προβληματισμῶν, ἕνα ἅπλωμα τοῦ ὀπτικοῦ πεδίου καί τῶν ἀναζητήσεων τῆς ὕπαρξης πέρα ἀπό τήν καθημερινότητα καί ἔξω ἀπό τό ὑλιστικό πλαίσιο τῆς εὐμάρειας, συναντάω τή στενόκαρδη ὀλιγάρκεια καί τόν ἀλόγιστο ἐγκλωβισμό τῆς ὕπαρξης στό “φάγωμεν καί πίωμεν, αὔριον γάρ ἀποθνήσκομεν” (Α΄ Κορινθ. ιε΄ 32).
