M. Bασίλειος: Πρός Eὐστάθιον τόν Σεβαστηνόν

Περιοδικό «Ἐλεύθερη Πληροφόρηση», φύλλο 9, 15-3-1999

«Ἐπειδή δέ ὁρῶ τῷ χρόνῳ συμπροϊοῦσαν τήν ἔχθραν καί μή μεταμελομένους ἐπί τοῖς ἐξ ἀρχῆς λαληθεῖσι, μηδ᾽  ὅπως τά παρελθόντα ἐξιάσαιντο ποιουμένους τινά φροντίδα, ἀλλ᾽ ἐπεξεργαζομένους  καί πρός τόν ἐξ ἀρχῆς σκοπόν συντεταγμένους ὅν ἐνεστήσαντο, κακῶσαι ἡμῶν  τήν ζωήν καί χρᾶναι τήν ὑπόληψιν παρά τοῖς ἀδελφοῖς μηχανώμενοι, οὐκέτι μοι τό τῆς σιωπῆς ἀσφαλές καταφαίνεται. Ἀλλ᾽ εἰσῆλθέ μοι τό τοῦ Ἡσαΐου λέγοντος· “Ἐσιώπησα, μή καί ἀεί σιωπήσομαι καί ἀνέξομαι; Ἐκαρτέρησα ὡς ἡ τίκτουσα”. Γένοιτο δέ  καί  ἡμᾶς καί τόν  ἐπί τῇ  σιωπῇ  μισθόν  δέξασθαι  καί λαβεῖν τινα ἐν τοῖς ἐλεγμοῖς δύναμιν, ὥστε ἐλέγξαντας ἡμᾶς ξηρᾶναι τόν πικρόν τοῦτον τῆς καθ᾽ ἡμῶν ρυείσης  ψευδηγορίας χείμαρρον, ὥστε ἄν εἰπεῖν καί ἡμᾶς· “χείμαρρον διῆλθεν ἡ ψυχή ἡμῶν”, καί τό· “Eἰ μή ὅτι Kύριος ἦν ἐν ἡμῖν ἐν τῷ ἐπαναστῆναι ἀνθρώπους ἐφ᾽ ἡμᾶς, ἄρα ζῶντας ἄν κατέπιον ἡμᾶς, ἄρα τό ὕδωρ ἄν κατεπόντισεν ἡμᾶς”».

Ἐπειδή, ὅμως, βλέπω ὅτι ἡ ἔχθρα των συμπορεύεται μέ τό χρόνο καί ὅτι αὐτοί δέν μετανοοῦν γι᾽ αὐτά, πού εἶπαν ἀπ᾽ τήν ἀρχή, καί δέ φροντίζουν νά θεραπεύσουν τά περασμένα, ἀλλά τά ἐπαυξάνουν καί συντάσσονται γιά νά ἐξορμήσουν μέ τό σκοπό, πού καθόρισαν ἀπ᾽ τήν ἀρχή, νά βλάψουν δηλαδή τή ζωή μου καί νά λερώσουν τήν ὑπόληψί μου μεταξύ τῶν ἀδελφῶν μου, γιά τό λόγο αὐτό δέν μοῦ φαίνεται πιά ἀσφαλής ἡ σιωπή μου. Mοῦ ἦρθε αὐτό, πού λέει ὁ Ἡσαΐας: “Σώπασα. Mήπως θά σωπαίνω καί θά ἀνέχωμαι γιά πάντα; Ὑπέμεινα καρτερικά, ὅπως ὑπομένει ἡ γυναίκα, πού γεννάει”. Eἴθε, λοιπόν, νά ἀπολαύσουμε καί μεῖς τό μισθό, πού ταιριάζει στή σιωπή μας καί νά πάρουμε καί δύναμι, γιά νά ἐλέγξουμε καί μέ τόν ἔλεγχό μας νά ξεράνουμε τοῦτο τόν πικρό χείμαρρο τῆς ψευδολογίας, πού ξεχύθηκε πάνω μας. Ἔτσι, πού νά μπορέσουμε νά ποῦμε: “Xείμαρρο πέρασε ἡ ψυχή μας”. Kαί, ἀκόμα, νά ποῦμε: “Ἄν δέν ἦταν ὁ Kύριος στό πλευρό μας τήν ὥρα, πού οἱ ἄνθρωποι ἐπιτέθηκαν ἐναντίον μας, θά μᾶς εἶχαν καταπιεῖ ζωντανούς καί τό νερό θά μᾶς εἶχε καταποντίσει.